Reizen met kinderen naar Patagonië
Woensdag 11 januari 2017. België.

Dat deden we deze kerstvakantie. Met onze drie kinderen Yelena, Rafael en Simon (7, 4 en 3 jaar) naar Chili reizen. Natuurlijk hadden we een beetje gezonde spanning; zou ons dat wel lukken? 24 uur onderweg? Naar het soms grillige Patagonië? Zouden de excursies die we gepland hadden wel doenbaar zijn met onze minimensjes? Maar naast deze twijfels hadden we er vooral veel zin in. We hadden zin om onze kinderen een stukje van de wereld te laten zien. Zin in natuur en prachtige wilde dieren. Want ik ben heel erg fan van dieren, vooral als ze de vrijheid hebben om te gaan en te staan waar ze willen :) En daarnaast had ik vooral ook enorm veel zin om te ontsnappen uit de dagelijkse routine.

Het bleek allemaal super vlot te verlopen: de vluchten, de excursies en het rondreizen met drie kinderen. Zalig om te zien hoe ze op het einde van de reis het hele luchthavencontrole-vliegreisding onder de knie hadden.

Tien jaar geleden verloor ik mijn hart al aan het noorden en centrum van Chili: San Pedro de Atacama, La Serena, Valparaíso, Santiago, Pucón... Prachtig. Meer dan prachtig eigenlijk. Zo het gevoel dat je elke seconde van de dag met je mond open staat te staren en denkt dat je droomt :)

De eerste tien dagen verbleven we in een appartementje in Reñaca. Het is een geweldige uitvalsbasis om prachtige plekken in de buurt te verkennen. Zowel aan de kust: Viña del Mar, Concón, Valparaíso als meer in het binnenland: Quillota en Olmué. We trokken erop uit met de bus, de trein of familie kwam ons ophalen. Want Chili is ook het geboorteland van mijn schoonouders. Ik laat jullie meegenieten van de fotokes, zoals je ziet was het er warm, zo zalig om putteke winter naar putteke zomer te gaan. Echt een aanrader!

img 48231 (400x300)

Nadien vlogen we naar Punta Arenas om meteen met de bus door te rijden naar Puerto Natales. Recent is er ook een luchthaven in Puerto Natales. Ik zou wel aanraden om een rechtstreekse vlucht te nemen want dit was wel een zware trip voor de kindjes. De hele dag onderweg. Al bleven ze heel erg positief en knuffelig en lief :). Daar hadden we vooraf de excursies ingepland bij Kipavontoer Patagonie. Ze hebben ons geholpen met onze reis en verblijf in Patagonië. Het was super goed geregeld, overal stond vervoer en gids klaar om ons naar de juiste plekken te begeleiden. Elke dag om 7:30 klaarstaan zodat we maximaal konden genieten, en dat deden we, alle vijf samen.

En Puerto Natales was ... machtig prachtig. Ik laat de beelden spreken. El Condor pasa ... Torres del Paine ... Parque Nacional Bernardo O'Higgins.

img 52851 (400x299)img 52691 (400x300)

img 51451 (225x300)img 7612 (400x300)

Nadien keerden we terug naar Punta Arenas. Daar vierden we van oud naar nieuw. Met een geweldige excursie naar Isla Magdalena en haar fantastische bewoners.

img 7841 (400x300)

Op onze terugweg zwom er een dolfijn in de golven van onze boot. Ik heb iets met dolfijnen. Ik vond het supermooi om 2016 zo af te sluiten. Meer nog, ik was aan het huilen van blijdschap bij het zien van deze foto. Zo dankbaar ben ik voor al die momenten.

img 53591 (400x300)img 79801 (400x299)

De andere dagen in Punta Arenas deden we het wat rustiger aan en genoten we van het meest zuidelijke stadje van de wereld. Nadien trokken we een stukje meer naar het noorden en verbleven we in Puerto Varas. We bezochten Los Saltos Rio Petrohue en vielen achterover van de kracht van het water maar ook van de stenen die standhielden onder al dat geweld. Het was best wel een lange wandeling van verschillende uren. De kinderen (en wij eigenlijk ook) waanden zich in een oerwoud en genoten van elke ontdekking tussen de bomen.

Gezinsfoto imke (400x299)

img 60631 (226x300)img 60241 (400x299)

We beklommen ook vulkaan Osorno maar hij gaf pas op de luchthaven zijn hoogtepunt prijs. Ter plaatse zagen we lavasteen, sneeuw en mist.

Op onze laatste dag in het zuiden trokken we naar het mooie eiland Chiloé. Met de auto op de veerboot rijden was al een megaspektakel voor de kinderen. Ancud was wat teleurstellend moet ik eerlijk toegeven. We zijn verder gereden tot Punihuil waar we dan weer achterovervielen, door de wind maar ook door de prachtige baaien. Er was veel wind en buien dus op het strand walvissen en dolfijnen spotten was er niet bij. Ik las wel op verschillende blogjes dat dit er wel mogelijk is. En nog steeds maakten we er het beste van :)

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!