Beach, beach en beach
Zondag 16 oktober 2011. Agnes Waters, Australië.

Na het Ananas Festival in Yeppoon zijn we doorgereden naar Gladstone. Het Ananas Festival was erg leuk. We hebben een paar ananassen gekregen en genoten van de lokale parade. Er was ook een kermis en samen met Sascha heb ik in een ronddraaiend kopje gezeten. Ik ging vrolijk erin en kwam er misselijk uit.

Gladstone was bijzonder, overal workers die daar werkte in mining. We kwamen ’s avonds pas aan, omdat we over Rockhampton moesten om onze LPG kookgas te laten maken (weer een verhaal apart dat ik jullie zal besparen). De hele camping op Gladstone stond vol met mannen in oranje hesjes, baarden en tattoos. Het was voor ons een tussenstop, maar we hebben onze ogen uitgekeken op de camping. Tussenstops zijn hard nodig, want na drie uur rijden is Sascha er helemaal klaar mee en begint ze haar haren eruit te trekken (oeps). Stilzitten kan ze niet zo goed, van wie zou ze dat toch hebben…

We zijn aangekomen in Agnes Waters en Town 1770. We hebben een heerlijke camping aan het strand gevonden, honderd meter lopen en onze voeten zijn nat. We boeken voor drie nachten, maar uiteindelijk blijven we zes nachten omdat het zó ontzettend relaxt is hier.

We boeken een trip naar Lady Musgrave (eiland) en precies op die dag is het bewolkt en de zee onrustig. Ondanks de medicatie die Sascha en ik namen die ochtend, begint Sascha als eerste te spugen (probeer eens een 2 jarige op een zeer wiebelende boot in een kotszakje te laten kotsen…). Door de geur en mijn eigen misselijkheid ging ik daarna en op de terugweg ook nog vier keer.

Aangekomen op het eiland was de misselijkheid snel weg en zagen we de eerste schildpadden. Sascha en ik gingen het eiland verkennen terwijl Arno twintig meter diep ging duiken. Het was broedseizoen, dus op het eiland waren duizenden vogels aan het broeden. Met als gevolg dat we letterlijk tussen de vogels en vogelpoep liepen. Ondanks dat was het een mooi eiland.

Die middag ging ik voor het eerst duiken. Ik kreeg in tien minuten ‘het hoe en wat met duiken’ te horen en plons daar ging ik. Voor een controlfreak als ik erg spannend om onder water te moeten vertrouwen op een slangetje. Ik had in het begin ook enige paniek omdat het ademen best veel moeite kostte. De instructeur had dit goed door, dus ik heb heerlijk hand in hand gedoken met de instructeur en die heeft me veel laten zien van het koraal en de vissen (including Nemo).

Het eiland is onderdeel van de Great Barrier Reef en het koraal was magnifiek. Daarna hadden we nog een uur snorkeltijd en hebben we Sascha op een bodyboard met glazen bodem getrokken en zo konden we samen snorkelen. Sascha kon alles goed zien en vond het fantastisch (‘tastich mama’).

De andere dagen hebben we heerlijk doorgebracht aan het strand en een echte thunderstorm meegemaakt. Veel lawaai en Sascha heeft vanwege de angst voor vallende takken lekker tussen ons in geslapen. Morgen vertrekken we richting Harvey Bay en de Sunshine Coast.

Nog even over duurzaamheid en auto’s. Dat kennen ze hier nog niet. Alles is hier groot, alleen maar MPV, SUV of Pick-up. Ook veel commotie over een Carbon Bill die nog goedgekeurd dient te worden.

Sascha heeft hier alweer veel vriendjes en vriendinnetjes, krijgt van alles, eet hotdogs mee, rijdt op fietsjes en speelt met elk soort speelgoed (als het maar niet van haar is). We zijn ook begonnen met het afdoen van de luier, maar ze plast en poept gewoon in haar onderbroek en schreeuwt dan pas ‘mama/papa’. Maar nu ik stickers heb gekocht en haar op het potje zet plast ze op het potje (als de beloning er maar is, van wie zou ze dat hebben…). Nu op naar het strand… See Ya!