Ons huis van 11 m2
Zondag 11 september 2011. Port Douglas, Australië.

Van Thailand, waar alles onder de vleugels van Ben en Ae gebeurde, nu in Port Douglas Australië met een eigen rijdend huisje. De laatste dag in Bangkok hebben we ons tegoed gedaan aan een vijfsterren hotel. Ze waren overboekt, dus voor dezelfde prijs in een suite geplaatst, dat was wel jammer (not). Heerlijke grote kamer met studeerkamer en een badkamer (net zo groot als onze camper nu). Heerlijk gezwommen met Sascha in het zwembad en ze was helemaal niet bang. Plons zo achter papa en mama aan in het diepe (oma’s en opa’s: ze had vleugeltjes om).

Toen de vlucht naar Sydney. Sascha was het duidelijk zat dat veel Thaise mensen aan haar zaten. Als ze al durfden te kijken, dan deed Sas haar handen voor haar ogen! De vlucht ging prima. De overstap naar Cairns was even wennen, ze checken alles, geen speciale rijen voor mensen met een ongeduldige dreumes, veel rijen en de buggy mocht niet mee naar de gate. Maar voor de rest prima overstap en we werden door de B&B in Cairns opgehaald. We zaten in een B&B bij iemand thuis en ze waren super vriendelijk en behulpzaam. De eerste dag gelijk de jetleg eruit geslagen met een dagtrip naar Kuranda, idyllische trein heen en skyrail terug. Mooie trip.

De dag erop hebben we de camper opgehaald. Anna doet stoer, maar Arno heeft de camper de eerste dagen gereden (ik moest nog effe wennen aan het verkeer en links rijden). De camper is een klein huisje, nadruk op klein. De B&B zat vlakbij het ophaalpunt en we hebben daar mogen inpakken, gelukkig want efficiënt inpakken kost tijd. De camper is elf vierkante meter en ons huis voor de komende vijf en een halve maand. Dat realiseren is fijn, het geeft een gevoel van vrijheid en avontuur. Maar het moet gezegd worden, het is ook wennen om op 11m2 te leven en altijd alles op te moeten ruimen (is vooral voor mij een grote uitdaging, zelfs op kantoor lukte ‘clean desk’ niet).

We kregen als tip om de eerste nacht met de camper dichtbij te blijven, voor het geval dat er wat mist of niet werkt. De eerste twee nachten zijn we dan ook in Cairns gebleven. De negende was Sascha’s verjaardag en die dag zijn we heerlijk door de stad gedwaald en naar de Esplanade en lagoon geweest. Dat vond Sascha geweldig, lekker spatteren in ondiep water.

Vandaag zijn we vertrokken naar Port Douglas en naar een krokodillenfarm geweest. Ook per boot op een lagoon krokodillen gespot. Sascha bleef maar roepen of ze de ‘dil’ mocht aaien als ze er een zag. Sascha was de jongste en ze vroegen of we erg aan haar gehecht waren (ze was immers nog maar twee) en of ze haar mochten voeren. Ze heeft daarna wel een kleine krokodil mogen aaien, ze vond het prachtig! Wij genoten vooral van de krokodillen attack show, die Aussies maken er echt iets moois van.

Morgen op onderzoek naar een Padi course voor Arno, en daarna naar Cooktown, helemaal in het noorden en dan naar Cape Tribulation voordat we afzakken naar Townsville.

Tot slot wat weetjes:
- Het is hier 25 graden en winter! 's Nachts wel koud, gelukkig zijn we nu met onze slaapzakken!
- Sascha is nergens bang voor, dus oppassen geblazen
- Een hangkastje met vijf hangertjes is niet genoeg voor ons drieën
- We rijden als ‘oudjes’ hier, maar met ervaring groeit de snelheid!
- Ze hebben hier op de camping keukens, met alles erop en eraan. Koken doen we dus op de bbq van de camping (wel zo makkelijk)
- Sascha ligt boven ons in de camper, naast een sticker die zegt: ‘top bed is not recommended for small children’.
- We al in het Engels denken, heerlijk!
- We het werken heel erg missen… NOT!