Meer dan vijftig tinten groen
Maandag 9 december 2013. Roturoa, Noordereiland, Nieuw Zeeland.
Zittend in de tv lounge van top 10 camping in Rotorua, is het tijd om terug te blikken op de eerste dagen. Maandag 2 december zijn we uitgezwaaid door de opa's en oma's. Rens heeft wel door dat er iets staat te gebeuren. Hij knuffelt dan ook wat af en dan gaan we. We zitten ruim in de Airbus 380, en Rens kijkt graag naar zijn eigen filmpjes, krijgt een fleecedeken met monsterknuffel en leest af en toe een boekje of speelt met klei en zijn surprise cadeau.
Na goede vluchten met Emirates (incl korte nacht in Copthorne hotel in Dubai) komen we aan in Auckland. Het regent, jammer. Met de airbus gaan we richting Mercure Windsor Hotel. We vinden het niet, dan blijkt het hotel vanaf 1 december een nieuwe eigenaar te hebben en heet het voortaan Park Regis. Een twijfelaar en een single bed is een triple de luxe. Nou dan wil ik die standard niet zien. Het is voor een nacht en na een kort rondje centrum eten we bij Patio en duiken we ons bed. Dat was rond 20.00 uur, eerder mocht niet van ons zelf.
De volgende dag zijn we op tijd wakker, wat gek! Dus op naar United om onze camper op te halen. We hebben gekozen voor een Premies 2+1, daar kun je een derde bed in maken, en de autostoel staat achter de bestuurdersstoel, wel zo gezellig voor Rens. Een aantal kleine mankementen moeten verholpen worden en na drie uur vertrekken we pas. Wel zijn we dan een fles wijn en 50 dollar rijker. Dan maar eerst lunch, boodschappen en fietsen ophalen en dan echt op pad! René bijt de spits af. Op naar Coromandel Peninsula!
We nemen route 1 south en dan highway 2, om bij Thames het schiereiland op te rijden, en de pacific coast route te volgen. It's raining and dogs! We hebben Nieuw Zeeland nog niet droog beleefd. En dan klaart het op en de sprookjesachtige natuur verrast ons. Wow, wat een cadeau van Sinterklaas op deze 5e december. Rens noemt het sprookjesbostunnels, als de boomtoppen elkaar boven de weg raken. De varens en de Putukawabomen met rode bloemen maakt dat wij echt beseffen weg te zijn uit Nederland. Onze trip is echt begonnen.
In Coromandel Town overnachten we op een top 10 camping, jammer dat het daar weer regent. De volgende dag is het droog als we op pad gaan met het treintje van Driving Creek Highway. Oorspronkelijk in dienst als vervoersmiddel voor de grondstoffen van de pottenbakkerij. Inmiddels een toeristenattractie die ons meeneemt door het subtropisch regenwoud. We zien alle struiken en bomen van heel dichtbij en kijken onze ogen uit. Zoveel kleuren groen... Rens glundert als het treintje toetert.
Daarna besluiten we naar Hahei te gaan aan de westkust van het schiereiland. Via route 309 gaan we daar naar toe. Na de treintocht valt Rens in de camper in slaap. Toch maken we hem wakker als we Kauri bomen onderweg kunnen zien. Wat een giganten, qua hoogte en stam. Rens gaat in de Patapum en dat bevalt hem wel, wat wil je als je nog half slaapt. De Siamese bomen zijn dikke vrienden volgens hem, want die zitten aan elkaar. Verderop de route picknicken we bij Egan Park, een mooie spot aan een riviertje. daar klooit Rens aan met stokken en stenen, hoezo speelgoed mee van thuis? Toch komt zijn opvouwbare vilten speelkleed met stratenplan goed van pas. Gaat makkelijk mee, en Rens speelt er direct mee.
Bij aankomst in Hahei, kiezen we bij Hahei Holiday Park voor een beachfront campsite! Kleine duin over en daar ligt Hahei Beach. Rens springt met René over de golven en ziet een grote aangespoelde vis. De meeuwen pikken er aan, dat vindt hij maar gek. Ook zien we een Jan van Gent naar beneden duiken om zijn vis te vangen. Het ruisen van de zee en het tijdverschil maakt dat we vroeg in bed liggen. En ook vroeg wakker zijn de volgende dag. Vooral Rens dan, rond 05.00 uur begint zijn dag al. Hij kruipt bij ons in bed, maar Ilse wil dan nog graag slapen en daar snapt Rens niets van. Inmiddels liggen zijn speeltjes dan ook in een lade waar hij zelf bij kan, en hoeft hij dus niet steeds te vragen. Helaas heeft dat nog geen invloed op zijn slaapritme. Tijdens de avonden en nachten koelt het goed af dus vanavond maar eens een extra dekentje bij hem er op. Hij heeft toch drie varianten van Emirates.
Bij de camperhuur hebben we een deal waar ook twee fietsen bij zitten, mountainbikes wel te verstaan. Ilse fietst heel wat af, toch zelden berg op, en al helemaal niet ingewikkeld schakelen. Dus de volgende dag op weg naar Cathedral Cove had zij ruzie met haar fiets en zichzelf. Het laatste stuk gelopen en daar stond René al met Rens. De wandeling naar de 'stenen tunnel op het strand', gaat over een goed pad. Rens loopt bijna alles zelf, we maken er een soort speurtocht van. Dan de trappen naar beneden en zijn we op het strand bij Cathedral Cove. De moeite waard. Rens loopt meteen de sterke branding in, dan toch maar samen met mama op een grote kei die er ligt. We picknicken op het strand en genieten van de setting. De terugweg wil Rens weer op de rug of nek, niet handig dat we de Patapum niet mee hadden. Toch loopt hij opnieuw veel zelf. Als we terug een andere route volgen, lopen we volgens hem in de echte jungle. Hij helpt René bij moeilijke stappen, want René is kindje en Rens papa. Berg-af terug naar de camping gaat snel en dat had nog veel sneller gekund. Ilse zou zo een set remblokken verbruikt hebben, dat deed ze vroeger al op de fietsvakanties. Eenmaal op de camping gaan we direct door naar het strand, de zon schijnt flink en we genieten van deze mooie baai.
Deze dag doet Rens goed, hij krijgt door dat de fietsen bij onze camper horen en dat de camper ons vakantiehuis is. In het begin bewaarde hij nog wel eens koekje voor thuis, daar is hij inmiddels mee gestopt. En deze dag doet René en mij ook goed, het is ook omschakelen naar een andere modus. Dat is dus gelukt. Dingen niet doen is daar een onderdeel van. Vlakbij Hahei beach, ligt Hot Water Beach, waar je bij low tide je eigen thermale bad kunt graven op het strand. Het tijdstip van het tij komt niet goed uit en besluiten we dat te laten voor wat het is.
Zondag 8 december gaan we toch verder, want er is nog veel meer moois. We volgen de oostkust van het Peninsula verder in de richting van Tuaranga. In Katikati lunchen we en daarna rijden we door naar Rotorua. Een stad/dorp met veel vulkanische activiteit. Onderweg in de camper kletst Rens, zingt en slaapt. Nu was hij net wakker en gingen we meteen met de Skyline kabelbaan naar boven. Beneden zag hij al dat je op een sleetje naar beneden kon roetsjen, en dat wilde hij wel. Zo gezegd, zo gedaan. Eerst met papa op de luge, toen met mama. Hij had nog wel tig keer meer gewild. Wat een belevenis voor die man.
Op de camping staan we naast de speeltuin. 's Avonds fietsen we nog even een rondje en komen in de Government Gardens waar je thermale vijvers ziet. En een watervliegtuig, op het meer van Rotorua. Daar wil Rens wel mee vliegen. 'Ah, asseblief, toe?' Toch fietsen we terug naar de camping, na een hapje eten bij Fat Dogs. Op de camping slaapt Rens al vlug, en vlak voordat hij in slaapvalt meldt hij nog wel dat hij morgen echt wil zwemmen. Afgesproken!
Vanochtend hebben we besloten om op deze camping nog een nacht te blijven. Daarna gaan we op de fiets naar Te Puia, een thermisch gebied in combinatie met Maori erfgoed. Rens kijkt zijn ogen uit tijdens de show. Hij steekt de afgelopen weken veel zijn tong uit dat willen we eigenlijk niet. Maar ja, als de Maori chief het ook doet. Rens doet het na met grote ogen en zijn tong zo ver mogelijk uit zijn mond. En mama staat even op het podium met een soort van bal aan een touwtje te dansen. Ach ja, doe eens gek. Daar zien we ook de Puturu geiser spuiten, erg mooi. En er is veel blubber volgens Rens. De kleine huisjes met houtsnijwerk trekken ook zijn aandacht. Hij verkoopt er ijsjes. Ook ziet hij de kiwi-vogel, en dan niet als knuffel zoals bij opa en oma, nee de levende variant. Later gaat hij er nog een keer kijken. Op de fiets terug naar de camping valt hij in slaap. Verder doen we kalm aan, we gaan nog zwemmen en waarschijnlijk naar de speeltuin bij het watervliegtuig want dat hebben we beloofd.
Morgen gaan we via Orakei Korako, Hidden Valley en Huka Falls naar Taupo. Daar is een camping (Taupa de Bretts) met drakenglijbaan bij de thermale baden. Welke jongen van 3,5 jaar wil dat nou niet?
