Van daar naar hier. We zijn weer thuis!
Maandag 7 januari 2012. Nederland.
En dan zit je vol verwondering over de grijze kleuren buiten, de kou, je fijne eigen huis en het feit dat het alweer voorbij is, weer thuis. De langverwachte reis is nu geen verwachting meer maar een prachtige herinnering!
Drie dagen geleden liepen we nog in Auckland met Ton, Linda en de dames. In het zomerzonnetje ons voor de zoveelste keer in te smeren tegen de verraderlijke sterkte. Want een beetje bruin is leuk, maar om roodverbrand thuis te komen, dat leek ons iets te veel van het goede. Daar maken we natuurlijk niemand jaloers mee.
De terugreis begon in Ngunguru, vanuit ons prachtige Ocean View appartement waar we heerlijke dagen hebben gehad. Van hieruit was het drie uur rijden naar Auckland. Het nieuws had gewaarschuwd voor drukte op de weg aangezien de lokale Kiwi's ook terug zouden keren van hun vakantieplaatsen. Met Nederland als referentiekader maakte we ons op voor een lange reis. Onnodig, bleek achteraf. En een lachertje vergeleken bij de eerste de beste Duitse feestdag op de A1. Tegen de middag kwamen we rustig aan in een hippe, Europees getinte stad. Ruim opgezet met veel groen in leuke parken met prachtige bomen en mensen die voor de verandering wel bezig waren met mode en trends (of iets dat er op leek). We wentelden ons in de bruisende stad, terrasje pakken, slenteren. Als echte toeristen besloten we ook de Skytower van Auckland op te gaan. 328 meter hoog en een fantastisch 360 graden rond uitzicht over de stad. Op deze manier heel goed te zien dat Auckland op oude vulkanen is gebouwd. Bizarre gedachte wetende dat er in dit land nog zo veel thermische en seismografisch activiteiten zijn. Eind van de middag nog lekker uit eten met zijn allen voordat het moment van afscheid daar was. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, maar dat gaan is nooit het leukste deel. Het zal weer een lange tijd duren voordat we elkaar weer in levende lijve zullen zien. Daarom was het fijn dat we deze ervaringen hebben kunnen delen en dat wij nu beeld hebben bij het leven van Ton en Linda in het verre Nieuw-Zeeland.
Weer met zijn vijven op de hotelkamer ging er bij ons een knop om. De focus op de terugreis. Een flinke dit keer. 29 uur te gaan voordat de KLM ons op de Hollandse bodem zou zetten. Vanuit Auckland naar Shanghai met Air New Zealand. Een reis die ondanks de lange zit, prima ging. De jongens sliepen, speelden en keken wederom alle filmpjes die ze wilden zien. Koen was in zijn sas met een Cars speelfilm en speelde met zijn eigen Cars auto's de film na. De aankomst in Shanghai was prima geregeld. We mochten, zoals het vaak in Azië gaat, in speciale rijen zonder wachttijd door de douane. Een voordeel van reizen met kleine kinderen! China is echter wel een beetje een apart land. Een klein voorbeeldje hiervan was het ‘stemkastje' op de douane balie. Of we met de keuze uit vier soorten smileys even wilden aangeven in welke mate we tevreden waren over de service en inzet van de desbetreffende douane ambtenaar. Big brother is watching kwam toen wel erg dichtbij. Het vliegveld van Shanghai zelf heeft niet van deze kastjes. Mogelijk is dat ook wel bewust want heel veel positiefs is er niet over te vertellen. Het was er saai, grijs en klein. En dat terwijl wij er vijf uur wachttijd voor de boeg hadden. De Chinezen aan de informatiebalie hadden nog weinig kaas gegeten van de Engelse taal , niet erg handig voor een internationale luchthaven. Pluspuntje was wel de hulpvaardigheid van het schoonmaakpersoneel. Toen Luuk een speelgoedje over een reling had gegooid en we er niet meer bij konden was deze dame zeer bereid om mee te gaan in mijn handen- en voetengesprek. Zo kwamen we samen tot de conclusie dat haar stoffer en blik aan een stok de oplossing kon zijn voor dit mini probleem. Veel glimlachen en zwaaien en iedereen weer blij. Op onze beurt hebben we ook bijgedragen aan het entertainment programma op deze luchthaven. Koen was druk in de weer met een pluizig knalroze rupsje aan een visdraadje. Hij rende op en neer terwijl hij het draadje vasthield en daardoor achtervolgd werd door de rups. Bij dit beeld was het voor menig Chinees (mannen en vrouwen!) onmogelijk om niet te moeten glimlachen, foto's van maken van het blonde mannetje of gewoon ongegeneerd in een groep te staan en er naar te staren. Zo hielpen we elkaar door het lange wachten heen.
Het tweede deel, terug naar huis, met de KLM ging op zich ook prima. Maar je weet dat je bijna thuis bent en dan wil je toch eigenlijk dat de klok net iets sneller gaat. Ook op deze reis geen bijzonderheden. We zijn supertrots op onze jongens die zich heel goed hebben gehouden! Ties was onder de indruk van het prachtige landschap van Siberië dat we vanuit ons raampje zagen. Eindeloze witte sneeuwbergen en een blauwe lucht. Even wilden we dat we de piloot waren. Hij had vast het beste uitzicht!
Eerder dan gepland (zou de tijd dan toch sneller zijn gegaan?) landden we op Schiphol, in de grijze mist en miezer. Onze bagage kwam al snel aangerold en hup door de welbekende schuifdeuren Nederland weer in. En wat een verassing dat Jeroen, Christine en Tobias samen met Mauricio daar stonden als welkomstcomité. Even samen wat drinken maar dan toch echt de laatste uren in de auto naar huis. We waren moe en klaar met reizen. Thuis was het huis warm en gevuld met lieve (o)pa's, (o)ma's en omi en stond de koffie klaar. Wat een warm welkom!
Het was een heerlijke reis waarin we genoten hebben van de tijd bij en met Linda, Ton, Nora en Anne. Vonden we het een super ervaring om met onze jongens de vrijheid van een camper in het waanzinnige landschap van Nieuw-Zeeland te beleven. Voldoende munitie om heerlijk te kunnen nagenieten!
Voor zover dan ook onze vakantie blog. We zijn weer thuis, het dagelijkse leven gaat weer verder. En op een eigen manier vinden we dat eigenlijk ook weer iets om van te genieten. Dank aan iedereen die ons met interesse heeft gevolgd, het is fijn om deze ervaring te kunnen delen. 2013 is voor ons goed begonnen. We wensen iedereen dan ook een heerlijk Nieuwjaar. Waar het ook heen gaat, maak er een mooie reis van in 2013!
