Terug bij het begin
Vrijdag 4 januari 2012. Bay of Islands, Noordereiland, Nieuw Zeeland.

Met net geen 3000 kilometer extra op de teller komen we weer aan in Christchurch. Dat John dan juist op de laatste meters nog even door een zwaailicht aan de kant wordt gezet voor speeding (10 km te hard...) is wel wat jammer maar kan de pret van de reis niet drukken. We vinden in Chistchurch een camping aan zee die twee jaar geleden één kilometer van het epicentrum van de beruchte aardbeving ligt. En dat is zichtbaar. Wegen die als een asfalt lappendeken zijn opgelapt, huizen met scheuren, overal muren gestut. Dat de stad charme had is tussen alle brokken door nog een beetje zichtbaar maar de littekens van de aardbeving overstemmen het geheel. Vooral in het centrum lijkt het wel gisteren dat de gebouwen ineen klapten. Grote kerken half verdwenen, overal graafmachines, afgesloten straten en grote bergen puin. Winkels zijn gevestigd in containers omdat de gebouwen niet begaanbaar zijn. Wij vonden het bizar om een stad zo te zien functioneren. Nog in rouw maar ook in opbouw. Het zal nog jaren duren voordat het aangezicht en functionele van deze bijzondere stad weer is hersteld.

Gelukkig is er in de omgeving verder voldoende te doen. Zo bezochten we het Orana Wildlife Park waar het super relaxt rondlopen was langs leeuwen, tijgers, giraffen (die je met de hand mocht voeren), gekke varkens en mooie vogels. In dit park zagen we ook de zeldzame Kea vogel, die ons heel bekend voorkwam. We hadden deze papagaaiachtige Kiwi symbolen richting de Milford Sounds al langs de weg gezien. Maar de fauna barbaren die we zijn, dachten we toen dat het een gewone papagaai was en namen we niet de tijd voor de achteraf zeldzame vogel. Tja, je kunt niet alles weten. In het wildpark picknicken we naast de apen en eten lekker ijs. Prima middag in wederom een fijne zomerzon.

Op de camping vermaken de jongens zich in de speeltuintjes met de andere buurkinderen. Leuk om te zien dat taal geen barrière voor gezellig spelen is. John en ik komen nu, aan het eind van het reizen, ook toe aan het lezen van boeken uit de ruilbieb. Hoe fijn is dat! We plonsen in het zwembad en zoeken nog maar eens een grote speeltuin op. De laatste dagen in en rond de camper staan in het teken van relaxen.

Op 31 december is het tijd om terug te vliegen naar het Noordereiland. Een uitgesopte camper brengen we retour en daar krijgen anderhalve dag huur terug als compensatie voor alle garage bezoeken rondom kapotte accu's en weggewaaide dakraampjes. Netjes geregeld dus. De vliegreis gaat prima, op het dingetje na dat Ties tot twee keer toe zijn maag leegt door een onduidelijke misselijkheid. Gelukkig beide keren boven een toilet. In het vliegtuig met een zak op zijn schoot vond de meneer naast Ties het vast net zo spannend als ik of het goed zou komen tot we in Auckland aan de grond stonden.

Een weerzien met Ton en Linda en de dames op het vliegveld om daarna door te rijden naar het vakantiehuisje in Bay of Islands. En wat een fijn plekje was dat! Ruim, licht en een fantastisch uitzicht over een baai. De kinderen hadden een half uur nodig om het huis te verkennen. Bij deze sorry aan de buren, want het enthousiaste gegil en geroep was niet te voorkomen. Met lekkers op tafel en bubbels in een glas maken we ons op voor oudejaarsavond. Het was sneller 12.00 uur dan we door hadden. Gauw de kinderen wakker maken, waar dat mogelijk was. Anne en Nora liepen in hun pyjama makkelijk mee maar onze jongens waren onmogelijk te overtuigen om wakker te worden. Proosten en vuurwerk vanaf balkon, waar we ook konden genieten van het vuurwerk elders vanaf de berg en langs de baai. Dankzij het geknal werd Ties toch nog even wakker en keek vanachter het glas naar het vuurwerk. Niet lang want hij wou eigenlijk liever gewoon doorslapen. Wat een feestbeest die knul van ons.

Op 1 januari bleek het heerlijk weer, zon en strakblauwe lucht. Een dag aan een idyllisch strand waar het weerom lekker spelen met zand en water was. Het verveelt gewoon niet! Een ongekende activiteit trouwens voor nieuwjaarsdag. Een fijne BBQ met cocktails in de avond maakte de dag wel prettig af. We worden nog eens goed in vakantie vieren!

Met het starten van januari komt ook het besef dat deze reis weer bijna aan zijn einde is. We maakten nog een dagtrip naar Russell, een typisch Bay of Islands plaatsje en wandelen door een subtropisch oerbos met grote Kauri bomen. En we rommelen een dag in het fijne vakantie huisje. Het aftellen is begonnen. De cirkel is bijna rond als we over twee dagen vertrekken vanaf Auckland Airport. Terug bij het begin waar de retourreis zal starten.