Up and down South
Vrijdag 21 december 2012. Zuidereiland, Queenstown.

In een woord prachtig. De weg naar het zuiden vanaf de Westcoast via de 'Haast-pass' is een en al ooh 's en aah's als je van bergen, sneeuwtoppen, ijsblauwe rivieren met kiezels omgeven, tropische bossen, koeien naast het strand en vergezichten over heldere meren houdt. Hoe verder 'Down South' we komen hoe sneller de tijd onderweg lijkt te gaan. Zoveel te zien, als je niet hoeft te sturen tenminste, want ook hier ontkom je niet aan bergpassen en de vele vele(!) korte bochten.

De afstanden van a naar b zijn groot, dus zitten we toch elke dag een tijdje op de weg. We rijden blokjes tussen leuke bezienswaardigheden en voorkomen zo dat we te lang achter elkaar rijden. Zo bezochten we een Nationaal museum in Hoikatika waar we levende Kiwi vogels konden observeren. Echt not done om Kiwi country te verlaten zonder dat we hèt symbool in levende lijve zagen. En hoe leuk was dat! Wàt een geinige beestjes. Vogeltjes die met hun vreemde houding de zwaartekracht lijken te tarten. Een wonder dat deze verenbolletjes niet pardoes omvallen bij elke hup die ze maken.

Later op de route stond de Franz Jozef Gletsjer op de agenda. Een ijsmassa die nergens ter wereld zo dicht bij zee ligt! We maakten een steile wandeling naar een heuveltop en konden zo mooi uitkijken over het natuurgeweld. Zeker ook een stop op de route waard.

Omdat er onderweg zo veel moois was besloten we tot een avond wild kamperen. Langs de Haast rivier met uitzicht op de langste 'one way lane-bridge' van Nieuw Zeeland. Naast een prachtig campingterrein kregen we er ook gratis 'wild' bij. Want eenmaal gesetteld werden we al gauw omsingeld door héél veel kleine vliegjes die in alle onschuld lijken op fruitvliegjes. Maar, zo bleek later, bijzonder irritante en gevreesde sandflies zijn. Ze komen door alle hoeken en gaten, steken als muggen en dat jeukt nog dagen. Onze camper werd zo hermetisch mogelijk afgesloten. Maar de volgende ochtend, eenmaal in de rijcabine bleek dat we bij het in en uitstappen toch een heleboel van die niet gewenste gasten meenamen. Resultaat was een grove afslachting met alles waar we deze beesten mee konden raken voordat we de weg op konden.

Op onze weg naar Queenstown deden we kort de 'Roaring Billy Falls' aan voordat we een tussenstop maakten in Wanaka. Een hippe stad op een prima locatie, met een hoog 'Après- ski' gehalte waar we een spontane picknick aan het meer hielden. Voor ons is dit steeds meer het Nieuw Zeeland gevoel. Vrijheid en ruimte en per moment bedenken wat het beste past. Het laatste deel naar Queenstown was weer helemaal anders dan wat we tot nu toe zagen in het landschap. Wijnboeren, pastelbruine bergen en lage bebossing. Maar alles tot nu toe wel op en top Middle Earth (voor de LOTR fans), echt prachtig! De stad zelf is een luxe backpackers walhalla. Je kunt hier alle adrenaline kwijt die je te besteden hebt. Bungeejumping, jetboat races, paragliding... En de gondellift naar de bergtop. En dat deden wij. En voor John, met een tikkeltje hoogtevrees, was dat voldoende aan adrenaline kick. Bovenop een super zicht over de stad, de meren en alle bergen er om heen. In onze poging met een jong gezin actief te doen gingen we met zijn allen in de zogenaamde Luge karretjes. Waarbij je in een cart/zeepkist/rodel-achtig autootje minuten lang zelfsturend de berg afroetsjt. John en ik met Koen of Luuk voorop en stoere Ties alleen. Eenmaal beneden met een stoeltjeslift weer naar boven en nog een keer! Fun voor jong en iets minder jong. Dat maakt hongerig en om het leuke dagje uit compleet te maken genoten we van een uitgebreide lunch in een soort van 360 graden uitkijk restaurant met een high tea-toetjes buffet toe. Het kerstdiner kwam wat vroeg dit jaar.

Naast deze spanning en sensatie hadden we ook nog een afspraak met, ondertussen, garage nummer drie voor ons dakraam. Spannend, want zou het dakje doorgestuurd zijn vanaf Westport? Hoe lang zou de reparatie duren? Drie keer raden... Het raampje was er maar het past niet. Omdat we ondertussen de ervaring hebben dat de noodoplossing ook met regen werkt besloten we geen vierde poging te doen. De beste garage meneer was ook deze keer zeer hulpvaardig en vond het hele euvel erger dan wij. Hij gaf aan een onprettige mail te willen sturen naar het camperbedrijf, want dit was geen service volgens hem. Wij beamen dat en laten het daarbij. We hebben er al genoeg tijd in gestopt. In Christchurch zien we wel weer verder.

We zijn nu al een paar dagen 'Down' South en om het verhaal van de mooie uitzichten compleet te maken hebben we onszelf getrakteerd op een 'Up' South. Met zijn allen in een helikopter over Queenstown! Om 9.30 uur stonden we klaar en na de instructie kregen we allemaal een headset op en klommen we in de heli. Bijna ongemerkt stijgt de machine op en binnen een mum van tijd zit je in de lucht. Fantastisch! Vogelvlucht pur sang. Strak langs de bergwand omhoog om vervolgens over de top te vliegen. We zijn boven op de bergketen 'The Remarkebles' geland en mochten er even uit om te genieten van het immense uitzicht. Je voelt je een heel klein stipje op deze aardbol... De jongens waren sprakeloos en kregen pas na de landing weer praatjes. Super stoer vond Ties het. Hij wou nog wel een keer! Tja, wie niet. Met deze fantastische ervaring verlaten we het leuke Queenstown en rijden we verder naar Te Anau op weg naar de Milford Sounds.

Kerst komt dichterbij weten we dankzij de kalender. Zelf hebben we dat besef nog helemaal niet. Geen idee ook waar we dan zullen zijn. Maar ongeacht de plaats, we zullen er een mooie dag van maken en we wensen, vanuit zonnig (24 graden) Queenstown iedereen dan ook hele fijne Kerstdagen. Maak er samen een fijne tijd van. Merry Christmas!