Bangkok-Sydney
Maandag 18 april 2011. Sydney, Australië.

In Bangkok zijn we weer naar Siam, MBK en computer store geweest om nog wat spullen te kopen en onze laptop te laten nazien. Nog een pakket naar school gestuurd. We hebben ook nog een tandarts gezocht voor Lieve. Hier zijn er heel veel in de buurt van Siam. Doordat haar tand moest ontzenuwd worden moest er een specialist voor komen. Maar doordat het hier Nieuwjaar is en dus een lang weekend was er niemand aanwezig. Dus morgen nog maar eens terugkomen om tien uur.

‘s Avonds hebben we pizza laten komen in het hotel. Via een handige website (www.menuxp.com) konden we eten bestellen. Dit is een goed alternatief voor de vaak erg dure roomservice. Als de kinderen moe zijn blijf je gewoon in het hotel en je kan kiezen wat je gaat eten. Het eten word afgehaald in het restaurant dat je kiest en naar je hotel gebracht.

De volgende morgen weer naar de tandarts . Na anderhalf uur wachten kwamen ze tot de conclusie dat de specialist waarschijnlijk toch niet meer zou komen en werden we wandelen gestuurd. Nog steeds tandpijn dus.

Vandaag zijn we dan vertrokken naar de luchthaven met een echte london cab. Op de luchthaven dachten we plots aan onze visa voor Australië. Hier krijg je geen visa bij aankomst wat je wel krijgt bij de landen die we al bezocht hadden. Je moet het op voorhand aanvragen via internet en dan is het gratis. Erg dom van ons maar wij waren dit vergeten en konden bijna niet vertrekken. Voor 21000 Bath! (525 Euro) konden we nog snel visa aanvragen via Qantas zelf. Dit was een grote hap uit ons budget maar het was dat of niet vertrekken... De vlucht verliep prima. Bye bye Thailand.

Zo moe
Dinsdag 19 april 2011. Sydney, Australië.

Iets na zes uur ‘s morgens zijn we geland in Sydney (voor onze biologische klok nog maar twee uur ’s nachts). Barend heeft niet geslapen en wij amper. Grenscontrole in orde dus onze visa ook (gelukkig). Bij de quarantaine hadden we gemeld dat we misschien slijk aan onze wandelschoenen hadden. Het werd gecheckt maar het was in orde. Verderop geen controle door drugshonden deze keer.

Na een telefoontje werden we met een busje naar ons backpackers hotel gebracht (de vrouw meldde toen dat we niet met zes op de kamer mogen.) In het hostel konden we pas om twee uur op de kamer maar we konden de bagage wel opslaan in een bagageruimte. Hier stonden we dan, doodmoe en nog meer dan vijf uur wachten om even te kunnen slapen.

We zijn dan langzaam richting Opera en Harbour Bridge gewandeld. We konden op dat moment niet echt genieten van het uitzicht want we waren veel te moe. De jongens hadden zo al staande tegen een muur in slaap kunnen vallen. We sleepten ons doorheen de stad en aten een broodje in het park. Tegen één uur zijn we dan in de gezamenlijke keuken gaan zitten van het hostel en hebben we wat geslapen op de bank, het was niet meer tegen te houden. We hebben dan ook onze nieuwe air card getest om te zien of we weer op internet kunnen, dat lukte gelukkig zonder problemen.

Om twee uur konden we dan zonder probleem met zessen op de kamer (vijf bedden). Nog wat geslapen tot vijf uur, vlug wat eten gaan kopen, gekookt, gegeten en weer ons bed in.

Jetlag
Woensdag 20 april 2011. Sydney, Australië.

Lang geslapen vandaag, hopelijk zitten we snel weer in het nieuwe ritme (weer vier uur tijdsverschil met Thailand). Naar China Town gewandeld en de buurt gaan verkennen. Nog een tandarts gevonden die snel de tandpijn kon doen verdwijnen.
De jongens geraken ’s avonds maar laat in slaap.

Jeep
Donderdag 21 april 2011. Sydney, Australië.

Weer lang geslapen, we zullen toch stilaan moeten proberen om de slaapuren weer wat te verschuiven.
Vandaag konden we onze jeep gaan afhalen buiten de stad. We zijn te voet tot aan de pier gewandeld en onderweg hebben we zowat alle atm’s geplunderd om voldoende cash geld bijeen te hebben om de huur (jeep) te betalen. We hebben een overzet genomen richting Manly (30min) en hadden een mooi zicht op het operagebouw en de Harbour Bridge. Deze keer konden we er wel van genieten. In Manly op goed geluk een bus genomen die ons naar een shoppingcenter bracht dichtbij het verhuurbedrijf. Daar nog eens de weg gevraagd en gelukkig was het maar vier straten verder dat we moesten zijn.

Na een uurtje uitleg, betalen en het nodige materiaal bijeen te zoeken (er lag niet veel klaar en veel was in bedenkelijke staat) reden we weer richting shopping mall om al eten in te slaan. De wegenatlas die we meekregen stelt ook niet veel voor dus misschien moeten we maar eens uitkijken naar een andere.