Fietsend de berg op
Zaterdag 11 maart 2017. Perth, Tasmanië.
Om 6.00 uur ging de wekker en om 7.00 uur zaten we aan het ontbijt. Met de taxi naar het vliegveld, op naar Perth! Op Tasmanië nog twee T-shirtjes voor de kinderen gekocht als aandenken. De vlucht naar Melbourne duurde iets langer dan een uur en was voorbij voordat we er erg in hadden. Vanaf Melbourne was het nog ruim vier uur vliegen en ook dat ging heel goed. Ze hebben zich goed vermaakt met de kinderseries op de tv's en we kregen zelfs complimenten van een meneer die vond dat ze het heel goed hadden gedaan. Ik denk dat hij van tevoren erger had verwacht, haha.
Eenmaal in de buitenlucht van Perth sloeg de hitte ons direct om de oren. We wisten dat het een verschil van ongeveer tien graden zou zijn met Tasmanië, maar dit was echt even omschakelen. In de relaxstand voor zover mogelijk, maar het blijft best een gedoe om een camper op te halen. Weer een stukje met de taxi (ging heel soepel) en check van de camper. Alles leek in orde, dus hup op pad.
We kwamen eind van de middag aan, toch tamelijk vermoeid. Het is hier drie uur vroeger dan Tasmanië, dus dat is ook best even wennen. Vera en Stan waren iets eerder wakker dan normaal, maar hebben gelukkig verder goed geslapen. Ik denk dat het heel fijn voor ze is dat we weer precies dezelfde camper hebben en ze merken hierdoor het verschil amper.
De volgende ochtend vooral rustig begonnen ;-). We wilden graag naar Rottnest Island en konden met de boot van om 9.30 of 11.30 uur vertrekken. Er moest nodig weer kleding gewassen worden en we besloten het rustig aan te doen. Het werd dus de boot van 11.30 uur. We dachten een en ander goed gepland te hebben, maar uiteindelijk bleek het toch nog krap qua tijd. Onder enige tijdsdruk op zoek naar een geschikte parkeerplek, waarbij we enigszins moeten wennen aan de drukte om ons heen. In Tasmanië was het veel rustiger, geen parkeergebrek en geen betaald parkeren. We bleken uiteindelijk de camper geparkeerd te hebben op een plek waar je van maandag t/m donderdag de hele dag (betaald) mag parkeren, maar van vrijdag t/m zondag maximaal vier uur. We zouden pas rond 18.00 uur terug komen, dus ruim na deze maximale vier uur. We hebben even getwijfeld of we een andere parkeerplek zouden zoeken, maar waren bang dan te laat te zijn voor de boot. Dus de gok genomen en hup... op naar de boot.
De boot deed er ongeveer 45 minuten over. Op Rottnest Island kan je een tour doen met een bus, of fietsen huren. We besloten voor het laatste te gaan, want wij houden wel van een beetje sportiviteit in het zonnetje. Bij de fietsenverhuur bleken speciale 'kinderkarretjes' beschikbaar, waar Vera en Stan samen in konden zitten. Dat vonden ze geweldig. Jammer was dat we de fietsen uiterlijk 15.30 uur in moesten leveren, dus we hadden twee uur de tijd. Al snel kwamen we erachter dat het fietsen best pittig was. Vooral Pascal trapte zich al snel de zweetdruppels op het voorhoofd, aangezien er best grote heuvels waren en het gewicht van het bakkie met de kinderen in combinatie met tegenwind een flinke inspanning vroeg. Ik viel bijna van mijn fiets van het lachen en zie het nu weer voor me. Pascal zwoegend op de fiets en Vera en Stan glunderend in het bakkie erachter met helmpjes op die net niet lekker pasten, terwijl ze heftig heen en weer bewogen op de fietsbeweging van Pascal.
Wat was het prachtig! Mooie stranden, baaien en helderblauwe zee waarin mooi gesnorkeld kon worden. We zagen al snel een 'quokka', een diertje waar Rottnest Island bekend om staat. Hij zat midden op de weg en was niet bang. Integendeel, hij kwam naar ons toe toen we gestopt waren. Hij vond het bakje van de kinderen wel interessant en nam een kijkje bij Vera en Stan. Later kwamen we er nog veel meer tegen. We hebben in 'Little Salmon Bay' gezwommen, waarna we weer terug zijn gegaan om de fietsen in te leveren. De tijd tot het vertrek van de boot hebben de kindjes zich lekker uitgeleefd in de speeltuin.
Bij terugkeer in Fremantle keken we enigszins angstvallig naar onze voorruit... Helaas, de parkeerwacht heeft ons gesnapt. Een boete van 65 dollar. We hebben hem direct online betaald in de hoop dat het niet wordt doorgestuurd naar de camperverhuurder, want in dat geval krijgen we er nog een flinke boete van hen bovenop voor de 'administratiekosten'. We zullen zien of het hierbij blijft.
Een andere tegenvaller was dat de koelkast van de camper het niet goed blijkt te doen. We hadden al onze twijfels of hij wel voldoende koelde, maar nu blijken de gekochte ijsjes meer vloeibaar dan ijs en zien we een rood lampje knipperen. We twijfelen nog even of het niet komt door de warme buitentemperatuur en of we de koelkast niet te vol hebben gepropt. Na wat dingen uitgeprobeerd te hebben en op Google gekeken te hebben, komen we tot de conclusie we dat het een defect is dat niet zo snel gerepareerd lijkt te kunnen worden. De volgende ochtend gebeld met de camperverhuurder, die gaat uitzoeken of er een reparatie of 'swap' van de koelkast onderweg mogelijk is. We houden contact per email.
