De bergen in
Zondag 19 december 2010. Lamington NP, Queensland, Austalië.

De dag begon grauw. Dit beloofde niet veel goeds. Ons plan was om richting Lamington NP te gaan, zo'n twee uur rijden vanaf Brisbane de bergen in. Zo gezegd zo gedaan, hopelijk is het weer in hoger gelegen gebieden beter. Maar nee, het werd juist slechter en slechter. De hele dag heeft het gegoten! In Lamington NP aangekomen zijn we gelijk naar de bush camping. Hier zijn niet veel faciliteiten, dus de kids hebben zich vandaag voornamelijk in de camper vermaakt. En dit ging erg goed! Ze zijn wonder boven wonder erg lief geweest. Het kostte wel enige creativiteit van mama om ze steeds bezig te houden, maar het is gelukt. Af en toe een snoepje of koekje doet ook wonderen.

Marcel heeft tussen de hele erge regenbuien door nog wat wandelingetjes gemaakt en kwam dan balend terug omdat de omgeving eigenlijk prachtig is, maar hij er niet van kan genieten met dit weer. We hebben de kids ook nog even in hun regenjasjes gehesen voor een wandelingetje, maar het ging echt te hard. Dus toch maar weer terug naar de camper. Marcel heeft ons potje gekookt en daar hebben we allemaal van gesmuld. Toen de camper op de camping geparkeerd, snoeten en billen gewassen, bed opgemaakt en lekker slapen. We hebben hier geen elektriciteit, maar de airco hebben we vannacht ook niet nodig. Wel een pyama. Toen we eenmaal op bed lagen werd het droog en het heeft die hele nacht niet meer geregend gelukkig.

Koala in het wild
Maandag 20 december. Lamington NP, Queensland, Austalië.

Vanochtend werden we wakker door de zon! Dat beloofde weer een mooie dag te worden. En dat werd het ook. De hele dag geen wolkje aan de lucht. Hoe het weer hier om kan slaan, ongelofelijk. Vandaag zijn we naar een ander deel van Lamington NP gereden, naar de Binna Burra Lodge met bijbehorende camping. Hier hebben we de hele dag vertoefd. 's Ochtend heeft Marcel alleen een wandeling gemaakt en 's middag ben ik met de jongens mee geweest. De tocht was wel zeven kilometer en Tijn heeft die bijna helemaal gelopen. De tocht liep dwars door het regenwoud en kwam langs twee hele grote grotten. Heel mooi. Ik werd onderweg nog door een hele grote mier in m'n teen geprikt en dit deed super pijn. Ik kreeg ook even een koortsaanval en voelde me echt niet goed. Gelukkig trok het na wat water drinken en even rusten weer bij en kon ik de tocht voortzetten. Marcel had gelezen dat er in dit gebied ook veel koala's zouden zitten, maar we hadden er nog geen gespot. We waren allemaal best moe van de tocht. En toen, als hoogtepunt van deze toch al mooie dag, zag Marcel in een zijpad iets grijs en wolligs de weg oversteken. Dit was geen walibi, waar we er al zoveel van gezien hadden. Toch maar even van dichtbij bekijken. En ja hoor, recht voor onze neus: een prachtige koalabeer. Toen hij ons zag vluchtte hij direct de boom in, maar niet hoog. Hij bleef ons op een meter of twee hoog vanuit de boom zitten bekijken. Prachtig! We hebben er schitterende foto's van kunnen maken. Voor onze neus ging hij lekker bladeren eten en zichzelf wassen. Joehoe! Weer erg veel geluk vandaag.

Terug in de camper hebben we deze mooie dag afgesloten met pannenkoeken. Toen nog even geïnformeerd naar wat een plekje op de camping hier kost (we hadden de hele dag nog op de parkeerplaats gestaan). Oh, dit waren geen bush-camping-prijzen. En je had er nog niet eens warme douches of stroom. Niet verder vertellen hoor, maar toen zijn we stiekem gaan wildkamperen. We hebben de camper bij het visitor center op de parkeerplaats geparkeerd. Hier zijn we nog even allemaal gewassen en gesopt met een emmer lekker warm water en toen heerlijk geslapen. Morgen nog één nachtje naar Springbrook NP dus nog één nachtje ‘primitief' kamperen en dan weer terug naar de kust.

Verwennen
Dinsdag 21 december 2010.

Vanochtend vroeg uit Lamington NP vertrokken en onze koalabeer nog even vaarwel gezwaaid. We vonden het erg mooi hier. Nu op naar Springbrook NP. Even een stukje terug naar de kust, boodschappen gedaan en weer de bergen in. Ook hier een prachtige omgeving. We hebben wat korte wandelingen gemaakt naar diverse uitzichtpunten over de Gold Coast en hele mooie watervallen.

 's Middags heeft Marcel samen met Tijn een lange wandeling van ruim zes (!) kilometer gemaakt naar een hele mooie waterval. Ze moesten veel trapjes op en af en Tijn heeft bijna helemaal gelopen. Super! Mama en Job hebben ondertussen wat door het dorpje gewandeld, lekker getekend en geknutseld in de camper en andere luie dingen gedaan. Papa en Tijn waren bij terugkomst van hun wandeling erg moe, dus mama heeft de boel verwend met een lekker avondmaal. Vissticks! 's Avonds ging de lamp vroeg uit.