De kachel aan in de camper
Donderdag 6 augustus 2009. Blue Mountains, New South Wales, Australië.

Vandaag hebben we de camper opgehaald. Even heel wat anders dan de campers die we in Amerika gewend zijn. Ten eerste is dit een nieuwe en ziet alles er dus spik en span uit en ten tweede hebben we nu eens fatsoenlijk beddegoed en zelfs handdoeken. Ook een plasma TV met DVD ontbreekt niet. Enne… de magnetron zit goed vast! Dat scheelt een heleboel gepiep en gekraak.

Nadat we de camper hadden opgehaald hebben we een stop gemaakt bij de lokale Aldi en daar even het een en ander ingeslagen. Bij de kassa bleek dat onze creditcards het niet doen hier. Dat merkten we vanochtend ook al in het hotel. De bank was tegenover de supermarkt en Maurice kon snel wat geld pinnen. Wel lastig dat onze creditcards niet werken want nu moeten we steeds met veel cash op zak lopen.

Voor de kids was het spannend en weer even wennen om van hotel naar camper te gaan. De hele weg naar de Blue Mountains waren ze door het dolle. Gelukkig hoefden we niet zo lang te rijden. Tegen zessen waren we er, het was toen al donker dus we hebben nog niets van de omgeving kunnen zien. Even een maaltje gekookt. Voordeel is dat ik nu zelf kan koken en dus een gerechtje heb gemaakt dat er hier bij de kids altijd goed ingaat. Pasta met bacon bits en broccoli. Brian heeft erg goed gegeten!

Met Brian’s arm gaat het trouwens heel goed. Maandagavond heb ik het bovenarmgips verwijderd. Dat vond Brian heel spannend en hij durfde daarna z’n arm niet meer te bewegen. Het strekken van de arm deed hem veel pijn en hij wilden het gips er weer om, want z’n arm was nog teveel gebroken… Toen ik hem vertelde dat z’n ellebooggewricht gewoon wat stijf was omdat het al drie weken niet meer had bewogen was hij ietsje gerust gesteld. Hij is maar gaan slapen. De volgende ochtend kon hij z’n arm al goed bewegen. Nu doet hij er alles mee. 'Ik kan er nu wel mee zwemmen hoor, want ik kan m’n arm weer goed bewegen', zei Brian al. Helaas zit dat er niet in voor hem. Maar gisteravond ben ik met Tim en Brian even naar het zwembad geweest en heeft Brian met z’n arm omhoog in het bubbelbad gezeten. Bij de zee zal het wat lastiger worden om het gips droog te houden. O ja, het is wel lekker fris hier. We zitten nu wat hoger en dat merk je wel. De verwarming staat aan in de camper!

Bibberen in de Blue Mountains
Vrijdag 7 augustus 2009. Bathurst, New South Wales, Australië.

Tijdens het ontbijt vanochtend zagen we de eerste Kookaburra (vogel) in het wild. Hij hopte voor onze camper een beetje rond. Jammer genoeg hebben we hem niet horen zingen. Om 11.00 uur waren we al bij Scenic World dat bij de camping om de hoek ligt. Hier namen we de Scenic Railway. Het leek bijna een achtbaan. In een karretje gingen we 56 graden naar beneden. Heel erg gaaf! We werden in het regenwoud afgezet en hadden een mooi uitzicht op de Three Sisters (drie rotstorens). We hebben een stuk door het regenwoud gewandeld. Onderweg hebben we weer een aantal vogels gezien die we nog nooit eerder gezien hadden. Van een ranger hadden we een boekje gekregen met daarin de twintig vogelsoorten die in de Blue Mountains voorkomen. Vier er van hebben we aan kunnen kruisen.

Met de Scenic Cableway gingen we weer omhoog terug naar Scenic World. Daar hebben we nog de Katoomba Falls Trail gelopen, een korte wandeling naar een uitkijkpunt waar je de Katoomba waterval goed kunt zien. Met de camper weer een eindje verder gereden naar Echo Point. Hier kun je de Three Sisters nog beter zien liggen. Het waait vandaag trouwens heel erg hard en we waaien bijna weg op het Echo Point. We besluiten maar om niet een wandeling langs de rand van de Blue Mountains te gaan maken.

In plaats daarvan rijden we naar Newness. Dat is een stukje de bush in en er is een plek waar je mag kamperen. Ook kun je een wandelingetje maken naar de Glow Wurmtunnel. Een tunnel waar allemaal gloeiwormen leven. Volgens de ranger die Maurice had gesproken was de laatste drie kilometer wel een gravel road, maar goed te doen met een camper. We hadden beter moeten weten na de Valley of the Gods, twee jaar geleden in de USA…

De geasfalteerde weg ging na Ketoomba vrij snel over in een geasfalteerde weg vol gaten en na vijf kilometer begon de gravel road al. Toen hadden we nog 24 kilometer te gaan… Toch maar proberen. Op een gegeven moment stonden er waarschuwingsborden, slippery road, sharp turns, loose gravel etc. We stopten even om te kijken of we toch niet om zouden draaien.

Vrij snel kwam er een tegenligger aan. Hij stopte naast ons: Anything wrong, mate? Het was een roadworker die ons vertelde: Keep going, mate, 10 to 15 more minutes and you will drive straight into the kampground. No worries. Vooruit dan maar, we rijden wel door. Huizen kwamen we al lang niet meer tegen, wel zagen we ineens kangoeroes rondspringen. Gaaf! Weer een stuk verder, de vijftien minuten waren al lang voorbij, lagen er ineens bomen over de weg. Door de harde wind waren ze omgevallen. Maurice heeft nog even geprobeerd om een boom weg te slepen, maar daar was geen beginnen aan. Er zat niets anders op dan de camper te draaien op deze inmiddels smalle weg. Eerst maar een stuk in z’n achteruit en toen de weg een klein beetje breder werd hebben we daar de camper gedraaid. Toen konden we dus weer dat hele eind terug hobbelen.

We kwamen wel nog heel veel kangoeroes tegen en wombats. Heel mooi om de kangoeroes in het wild te zien. Als ze ons aan zagen komen bleven ze heel stil op een rijtje staan en keken ze naar ons. Natuurlijk keken wij ook en heb ik heel wat foto’s gemaakt! Super! Toen het al donker was, kwamen we weer in de bewoonde wereld. We zijn naar Bathurst gereden waar we nu op de Big4 staan.

Buiten in de camp kitchen heeft Maurice op de bakplaat wat vlees gebakken. We hebben daar ook gegeten. Stelletje gekke Hollanders, is het hartstikke koud buiten (vijf graden), gaan ze buiten eten. We hebben dan ook heel snel gegeten en daarna vlug terug naar de camper om warme chocomel te drinken. We hadden het ijskoud! Na een aantal potjes Ligretto gespeeld te hebben liggen de boys nu lekker te slapen. Morgen hebben we een feestje, want dan is Tim jarig!