We zijn er!
Dinsdag 2 maart 2010. Sydney, Australië.

De reis duurde la-ang (dat was ik even vergeten van vijftien jaar geleden). 22 vlieguren totaal. Van Schiphol naar Hong Kong in elf uur en van Hong Kong naar Sydney duurde negen uur.  We hadden beide keren een perfecte plek en Tippe kon heerlijk in een hangwieg liggen. Kon, want ze heeft er totaal twee keer twee uur in gelegen... Weinig slaap dus, want mevrouw zag zoveel leuke dingen om zich heen en had sjans met iedereen, haha. Tijdens de eerste vlucht gaf ze haar potje macaroni schotel vriendelijk terug (= overgeven). Toen zeiden Jenne en ik hardop tegen elkaar: ‘Waar zijn we aan begonnen? Kunnen we niet gewoon naar een pension om de hoek?’

Maar de vlucht is het meer dan waard geweest want we hebben inmiddels een nacht lekker geslapen in B&B Sydney Harbour in The Rocks (een soort kunstenaarswijk met leuke cafés). Op loopafstand van The Opera House en de Harbour Bridge. Doordat Tippe in het vliegtuig weinig had geslapen, heeft ze nu een redelijke (maar korte) nacht gelijk al gemaakt dus we pakken het ritme van hier gelijk op (hopen wij...).

Vandaag gaan we op ons gemak de buurt verkennen. Het is hier bewolkt, 22 graden maar het zonnetje komt al door zien we, dus we hebben er zin in!

Twee dagen Sydney
Donderdag 4 maart 2010. Sydney, Australië.

Sydney is groot maar het voelt superrelaxt en wijds aan. Na een ontbijtje van fruit, yoghurt en toast met bacon and eggs konden we er weer tegen aan. Het B&B ligt op een mooie, gunstige locatie; midden in de stad maar wel met eigen tuin, en daar ontbijten we dan prinsheerlijk.

We zijn woensdag naar de Harbour Bridge gewandeld, 500 meter van het B&B vandaan. Aan een famous 'bridge climb'hebben we ons niet gewaagd. Een drieënhalf uur durende klim onder begeleiding van een gids, gezekerd aan touwen. Van onderaf is die brug ook best mooi. Langs de gezellige haven met entertainment naar het Opera House gewandeld en deze van dichtbij bekeken. Het was stikkie heet maar die kleine lag lekker te slapen in de kinderwagen na haar broodje en flesje melk, dus wij hebben onze route vervolgd. We zijn goed mobiel ondanks slaapjes en voedingen. We maken vooraf een gesmeerde boterham in stukjes klaar en nemen fruithap en flesje mee. Dus onderweg in het park gaat er een broodje in (naast een groep oude van dagen die een uitjes hadden met de verzorgingsflat. Ze aten met hun kunstgebit de stukjes brood net zo klein als Tippe.). Even later doen wij een bakkie en gaat er een flesje in en zo past het allemaal. We zijn met de boot naar Manley gegaan waar een goedbezocht strand is, circa elf km varen, een leuk boottochtje.

's Avonds aten we in een lekker restaurantje 'Pony' (ik zal hem wel uitgezocht hebben…). Tippe bliefde haar potje warme maaltijd niet en het lichtje ging om 18.00 uur acuut uit. Thuisgekomen heeft ze nog lekker haar fles gedronken en daarna een prima nacht gemaakt tot 05.00 uur.

Donderdag was Kings Cross onze missie. De van origine hoerenbuurt van Sydney. Toen ik vijftien jaar gelden door Australië reisde heb ik hier drie maanden gewerkt… in een ijssalon welteverstaan:-). De ijssalon was er nog en aan de huidige eigenaar lieten we foto's van toen zien. Veel dingen waren nog herkenbaar; het kantoor van Travel Active, de organisatie die de reis destijds regelde, de cafés en het appartement waar we toen sliepen. Ik heb wel het idee dat er schoon schip is gemaakt vlak voor de Olympische Spelen in 2000, want deze buurt was destijds toch niet het visitekaartje van de stad. Nu nog niet, maar het is verbeterd. Heen waren we door de mooie Botanic Gardens gelopen waar we onze ogen uitkeken naar de duizenden (en duizenden) flying foxes, een vleermuis. Wat een beesten zeg! Mooie vogels zagen we ook met hun bijbehorende geluiden.

Met de metro zijn we naar Darling Harbour gegaan. Wat ons betreft veel te nieuw en steriel, circa twintig jaar geleden aangelegd als soort toeristenhaven. Fish and chips gegeten in het officieel beste Fish & Chips restaurant van Australië (zeiden ze, maar dat zegt natuurlijk iedereen). Die kleine meid ging naar dromenland en wij besloten tegen ons morele gevoel in om het Sydney Aquarium te bezoeken. Een wandeling langs allemaal aquaria, deels door onderwatertunnels, met kleine vissen maar ook grote haaien, manta's, pijlstaartroggen en wat nog meer. Arme, arme beesten, opgesloten in een groot (en vaak ook klein) aquarium. En toch doen wij eraan mee, ook wij betalen (dure) entree... stom, stom. Wel een bijzondere ervaring om een haai letterlijk in de ogen aan te kijken. Ik kreeg ineens visioenen van 'hoe heet die aap ook al weer die een vrouw aanviel die hem in de ogen keek'... Maar de haai leek me toe/uit te lachen en zwom verder... pffff.

Via de Rocks wandelden we terug richting het B&B en onderweg deden we een biertje in het oudste hotel van Sydney met eigen brouwerij, het 'Old Nelson Hotel'. Al wandelend om circa 17.30 uur vonden we Tippe al zo raar naar de grond kijken. Waren die tegeltje zo mooi dan? Toen we goed keken, bleek ze toch echt de binnenkant van haar oogleden te bestuderen.. Zij sliep lekker en wij aten een hapje bij een tent waar je je eigen BBQ bereidt, erg leuk. Gelukkig wou Tippe na haar slaap deze keer graag haar hapje, dus wij ook blij.

Na een leuk badritueel waarbij Tippe in haar opblaasbaar zwembadje zat, lagen we om 20.30 uur op bed. Help, wat is er mis met ons? Nou, niets hoor, de dagen zijn vol inspanning en indrukken voor ons alle drie en dan ben je blij als je lekker op je bedje ligt, Mmmm...

Vrijdag halen we de camper op en rijden we richting de Blue Mountains. We hebben genoten van twee dagen Sydney en vinden het heerlijk om nu meer de natuur in te gaan met ons huis op wielen.