Over bergen en zandwegen
Woensdag 26 december 2012. Buraga Dam, Australië.

Vandaag verlaten we alweer ons huisje. Na alles weer in de wagen te puzzelen waren we weer tegen elf uur op de baan. Tot op het moment van vertrek hadden we eigenlijk nog geen idee waar naartoe. Dan maar in het wilde weg besloten om langs de Jenolan Caves te rijden. Gps ingesteld op kortste weg en we kwamen natuurlijk weer langs wegen die je anders niet zou nemen. We reden zo de heuvels naar beneden en in het dal was het weer totaal andere natuur.

We bleven rijden en kwamen aan een weg die niet geschikt was voor caravans. Inderdaad, de weg werd zo smal en ging zo fel bergaf dat we soms moesten stoppen aan de kant om een tegenligger die naar boven reed door te laten. We kwamen uiteindelijk aan bij een grot waar we moesten door rijden. We reden hier rustig door en zagen veel mensen staan. Dit was voor ons een beetje raar en uiteindelijk aan het einde van die tunnel zagen we een drukte van volk en parkings vol auto’s, blijkbaar komen de meeste mensen langs de andere zijde van de grotten naar beneden. We parkeerden ons op de parking en naast ons stond nog een gezin te picknicken. Blijkbaar ook Belgen die hier drie maanden geleden zijn komen wonen. Na wat babbelen blijkt de man nog een ex-collega te zijn van Lieve haar neef. Wat is dit toch een toevalligheid. We wisselden onze telefoonnummers uit en vertrokken weer. We hadden in een NP willen slapen maar het weer zat niet mee, het was koud en het regende. We reden toch het park in om naar de lookout te gaan maar na 27 kilometer waren we er en alles was bewolkt. Dus weer maar rijden. We keken in onze atlas er reden naar Buraga Dam. Hier hadden we vorige keer ook gestaan en vonden het toen een leuke plaats. We reden weer met de gps over zandwegen door een gigantisch groot bos waar precies geen einde aan leek te komen (en waar geen levende ziel te bespeuren was). Toch goed en wel aangekomen en een mooi plaatsje gezocht voor onze tent.

Lekker lawaai maken
Donderdag 27 december 2012. Buraga Dam, Australië.

Vandaag namen we een rustdag en bleven we aan het stuwmeer. De jongens hadden hier plaats om rond te lopen en konden lawaai maken. We hadden ook een langzaam leeglopende band die we moesten vervangen. Vandaag was het enorm warm en het was zoeken waar je ging zitten om toch een beetje schaduw te hebben.

Politie-escorte
Vrijdag 28 december 2012. Seven Mile Beach

We verlieten het rustige Buraga dam en volgden onze gps maar blijkbaar waren we weer vergeten om de route te wijzigen van kortste naar snelste. We reden een groot bos in door de heuvels. Na zo’n zestig kilometer rondjes rijden (er waren ook wegen afgesloten) kwamen we langs smalle steile wegen weer op de zelfde baan. We volgden de weg en kwamen aan een doodlopende zandweg. Hier toch maar even de weg gevraagd en gps veranderd van instelling. Uiteindelijk na anderhalf uur zaten we dan op een asfaltbaan. We rijden richting Sydney. We kwamen veel hoogteverschillen tegen, naar beneden en weer klimmen met onze wagen. Het naar beneden rijden was geen probleem maar de klim werd steeds moeilijker. Met zo’n veertig kilometer per uur reden we langzaam de heuvels op. We hielden halt aan Jervis Bay om al eens te gaan verkennen hoe de stranden hier zijn om na Nieuwjaar misschien weer terug te komen. Blijkbaar worden de kampplaatsen voor de feestdagen in augustus al verloot dus we hadden niet veel kans op nog een plaatsje.

De stranden waren gekeurd maar het was al laat geworden en we moesten nog een kampplaats zoeken. In de buurt van Berry was er eentje volgend onze roadatlas, dus wij ernaar toe. De eerste kampplaats was ontzettend druk dus reden we verder. In Berry zelf was een campground (gratis) maar gesloten. Het was ondertussen al donker. Dirk stopte aan een lokaal politiekantoor om de weg te vragen naar een alternatieve campspot. De agent wilde het uitleggen maar het was een beetje moeilijk dus hij nam de sleutels en reed ons voor naar een kampplaats. Na zo’n vijftien minuten rijden kwamen aan in Seven Mile Beach. Hij zei ons dat we hier konden slapen maar geen tent opzetten. Geen probleem; drie jongens in de auto en drie boven in de tent.