Artikelindex

Water en vuur
Maandag 2 maart 2009. Robe en Mount Gambier, South Australia, Australië.

Over de prachtige Princess Highway rijden we door het Coorong National Park. De afstanden zijn hier echt enorm. Natasja ziet op het navigatiesysteem dat we nog 25,6 kilometer moeten rijden tot de volgende afslag. Bij nadere bestudering blijkt dat het 256 kilometer is! Zet de cruise control maar aan. Tot onze vreugde en verbazing zien we ter hoogte van Salt Creek een aantal enorme pelikanen op het strand. Wow! We stappen uit om ze van iets dichterbij te bekijken. En Don neemt natuurlijk weer aardig wat foto's. We zijn de enigen op het strand. We zijn aangenaam verrast. Het kan dus wel in Australië. We hadden verwacht dat er weinig zelf te ontdekken viel, dat alles wat maar enigszins interessant zou zijn met borden aangegeven zou zijn of met georganiseerde tours bezocht zou moeten worden. Dit zal vast nog wel veranderen als we verderop geraken maar voor nu genieten we van dit onbedorven stukje Australië.

Pelikanen op het strandKlimtechnieken oefenenOns droomplekjeZo mooi kan Australië zijn...

In het kustplaatsje Robe gaan we op campingjacht. We vinden een droomplekje om ons tentje neer te zetten. We zitten (niet voor een dubbeltje) op de eerste rang. De beste plaatsen hier zijn gereserveerd voor tentjes zonder stroom. Hebben wij even geluk. Wat een prachtig uitzicht. We staan direct aan de zee met zijn onwaarschijnlijk mooie blauwe kleuren. Super! Hier kan Mika ook werken aan zijn klimtechnieken op de vele rotsen op het strand. En de eerlijkheid gebied ons te zeggen dat hij zeker vooruitgang boekt. Als we de volgende morgen onze slaperige koppen buiten de tent steken zien we in de baai een dolfijn zwemmen. Zo mooi kan Australië zijn.

De laatste stop in de staat South Australia is Mount Gambier. Mount Gambier is een grote stad waar we een nieuwe reisgids kopen voor Victoria, waar we later naar toe rijden. En nu we hier toch zijn, bezoeken we de sunken gardens. Deze tuin was vroeger een grot waarvan het dak is ingestort waardoor er terrassen ontstonden en daarmee ook een geschikte omgeving voor alles wat groeit en bloeit in deze tuin. Op de camping ontmoeten we een stel uit Australië die eigenlijk naar Grampians National Park wilden gaan, net als wij. Ze geven ons het advies om ons goed te informeren in verband met de bushfires. Juist hierdoor zijn zij niet naar de Grampians gegaan. We merken dat we dichterbij het vuur komen.

De sunken gardensSleepy Mika

Bij een informatiecentrum krijgen we de volgende dag dan ook het advies om niet naar Grampians National Park te gaan in verband met mogelijke bushfires. Zouden we er al naar toe rijden dan is het verboden om in een tent te overnachten. Door de rampzalige gevolgen van de verschrikkelijke bushfires een aantal weken geleden, zijn ze op dit moment erg terughoudend en oplettend voor eventuele gevaarlijke situaties. Dit advies nemen we uiteraard ter harte en passen onze route aan.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!