Artikelindex

Een warm onthaal
Dinsdag 17 februari 2009. Adelaide, Australië.

In Bangkok stappen we op het vliegtuig dat ons naar Australië brengt. We laten ons geliefde en inmiddels vertrouwde Azië achter ons op het moment dat we aan boord stappen. De vlucht van negen uur brengt ons eerst naar Sydney en vervolgens naar Adelaide. Tijdens de vlucht krijgen we recente informatie over de bushfires die Australië teisteren. Blijkbaar de ergste ooit. We werden door familie, vrienden en lezers ook al gewezen op de mogelijke gevaren, waarvoor onze dank. We zullen pas later door dit gebied reizen en hebben hier in eerste instantie geen last van. Als we de krant lezen is ons snel duidelijk dat heel Australië in de ban is van de bushfires.

Tijdens de vluchten slapen we haast niet en we komen dan ook behoorlijk gebroken in Adelaide aan. Er staat een lange rij mensen bij de balie van Qantas en de bagageband staat stil. De grondstewardessen tippelen nerveus rond door de, zoals later blijkt, morrende groep mensen. Er is geen enkele koffer/rugzak meegekomen vanuit Sydney en het enige wat ze ons kunnen bieden is een afleverservice, wat hopelijk vandaag nog zal gebeuren. Voor het eerst in al die jaren, na al dat reizen, de tientallen vluchten, zijn onze rugzakken niet aangekomen. En daar sta je dan... Dit is direct ons eerste probleem. We weten niet eens waar we overnachten en kunnen daarom ook geen adres geven. Dat geven we later dan maar door. Eerst de auto en onze doos met campingspullen ophalen.

Als we de deur van het autoverhuurbedrijf open doen is het eerste wat de dame zegt: ‘Your box has not arrived yet’ Grrr! Probleem nummer twee, en we zijn nog maar net in Australië. We krijgen een klein tentje van haar mee waar we net met ons drietjes inpassen, en vertrekken even later op zoek naar een camping. We rijden links en het stuur zit aan 'de verkeerde kant', ook dat nog. En ook de schakelaar hebben ze omgedraaid zodat er bij een afslag nog wel eens een ruitenwisser begint te wissen in plaats van een knipperlicht te knipperen.

Als ons tijdelijke tentje staat realiseren we ons dat we ook geen spullen hebben om te koken. Gelukkig is Domino's niet ver van ons vandaan. Nog enigszins onwennig aan het leven in Australië eten we onze pizza's. De rugzakken worden diezelfde avond bezorgd en ook onze doos met kampeerspullen is, na controle en goedkeuring van de Australische douane, twee dagen later in ons bezit. We ontdekken de stad Adelaide en genieten van een picknick in een van de vele parken van de stad.

Picknick in het parkMika in de speeltuinHet tijdelijke tentje

We rijden vanuit Adelaide noordwaarts om een stukje van de outback te zien. Al snel rijden we in een verlaten en droog landschap. En al heel snel doet niets hier doet ons nog denken aan de stad Adelaide. Hoe meer kilometers we rijden hoe minder medeweggebruikers we tegen komen. Als we onze eerste pitstop maken lijkt het wel of we terug stappen in de tijd. Een beetje vreemd en grappig tegelijk.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!