Artikelindex

Rennen, vallen en weer opstaan
Woensdag 5 december 2012. Hobart, Tasmanië, Australië.

Afgelopen zaterdag tijdens Sjors’ duiktrip is het zo hard gaan waaien dat Imke niet meer buiten durfde te spelen. Nick heeft een aantal keren de camperdeur tegen zijn hoofd aangewaaid gekregen en die was ook echt niet blij met de wind. We zijn dus binnen gebleven. Sjors heeft zijn duiktrip beperkt tot een enkele duik.

In de middag zijn we gaan rijden naar Coles Bay, we gaan naar Freycinet National Park. We zijn een stukje gaan wandelen naar Thourville lookout. Dit is een een lookout met vuurtoren. Het uitzicht is mooi maar het zicht is deze dag niet heel goed. De zon schijnt maar er zijn meerdere bosbranden waardoor er een enorme rookontwikkeling is. Door de harde wind hebben we nu slecht zicht. Het prikt ook aan onze ogen. In de avond gaat de wind liggen en wordt de rook ook minder. We vinden een camping in het National Park en hebben weer een prachtige zonsondergang.

De volgende ochtend, het is dan zondag, vertrekken we vroeg. We lopen naar de Wineglass Bay lookout. Ik heb me vaak afgevraagd of deze wandeling goed te doen is met kleine kinderen. We nemen één rugdrager mee en hopen dat Nick de wandeling kan volhouden. Dit blijkt geen enkel probleem. Het is zelfs zo dat hij sneller is dan iedereen en rent de hele wandeling. Zelfs wat confronterend voor ons als volwassenen dat een vierjarige makkelijker een wandeling volhoudt dan wij (en ik maar denken dat ik een goede conditie heb). We hebben hem ook goed kunnen motiveren met de enorme joekels van stenen, trapjes en bankjes die we elke keer tegen kwamen. We bleven ze tellen en hij rende van de ene steen naar het volgende trapje. Het uitzicht op Wineglass Bay is zeker de moeite waard, dit is één van mijn hoogtepunten van Tasmanie. Na anderhalf uur zijn we weer terug.

wineglass-bay-lookout-2wineglass-bay-lookout

Daarna stond een lange route met de camper op de planning. De afstanden in Tasmanie zijn niet enorm maar de reistijden zijn lang. We rijden 178 kilometer naar Port Arthur en kamperen op een camping waar kampvuur gemaakt mag worden. Nick en Sjors sprokkelen hout en hebben met veel plezier het kampvuur aangemaakt. Nick is vooral trots op zijn vuur. Ook deze foto moet gezien worden door Juffrouw Marjolein en Juffrouw Mariëtte. Ook het gemaakte filmpje wordt nog vaak terug gekeken.

kampvuur

De volgende ochtend gaan we naar Port Arthur Historic site. Dit zijn ruïnes van een oude gevangenis uit 1830. Hier werden de ergste criminelen naar toe verscheept. De begeleide rondleiding slaan we over. De kinderen vinden het moeilijk om stil te zijn en dat hoeft ook niet. We lopen zelf met een plattegrond over het terrein. Nick valt en heeft twee behoorlijk bebloede knieën. Hij wil niet meer verder lopen. We maken een rondvaart naar twee eilandjes en zien nog een zeehond zwemmen.

gevangenisgevangenis2

Onderweg naar Hobart stoppen we bij een aantal lookout punten. Bij de Tasman Arch valt Nick nogmaals, zijn knieën zijn nu wel erg beschadigd. Hij kan niet meer verder lopen en is ontroostbaar. Dit blijft de verdere dag zo. Het weer is inmiddels ook omgeslagen. Het is een stuk koeler dan we inmiddels gewend zijn. Ook regent het af en toe, jammer maar tot nog toe hebben we voor Tasmanie erg goed weer gehad. Als we de mensen in Tasmanie moeten geloven is het nog niet eerder zo warm geweest in november en begin december.

uitzicht3Tasman-arch

Op dinsdag verkennen we Hobart. We gaan eerst naar de chocolade fabriek van Cadbury. De tour vind ik niet de moeite waard. We kunnen op een video zien hoe de vormpjes van de chocolade worden gevuld. Wel krijgen we chocolade mee om te proeven en krijgen we uitleg over het begin van het ontstaan van de chocolade van nu.

chocoladefabriek

Daarna maken we met de hop on hop off bus een city tour. Ook dat is niet echt indrukwekkend in de regen. Het is een rode dubbeldekker bus wat Imke de ‘dubbel lekker’ bus noemt. Nick heeft inmiddels drie broeken kapot gevallen en we kopen in het centrum (is maar klein) wat nieuwe broeken. Wel is de ligging van Hobart erg mooi zo tussen de heuvel en Mount Wellington.

Internet en 3g bereik in Tasmanie is wel erg vervelend. We hebben geen bereik en zelfs bij de Mac Donalds lukt het niet om op internet te komen. In Hobart hebben wel af en toe bereik met de telefoon maar meer niet dan wel. Wil nog wel noemen dat we alle reacties van iedereen erg leuk vinden!

We hebben nog een weekje in Tasmanie en willen vandaag richting het zuidwesten gaan, weer de natuur in want dat is toch echt het mooiste hier.

Vandaag is het 5 december. Jammer dat we geen Sinterklaas met de familie kunnen vieren maar voor ons is het wel een rustige sinterklaas geweest.

 

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!