Geen kangoeroes in Kangeroo Valley
Vrijdag 12 februari 2010. Kangeroo Valley, NSW, Australië.
We gaan we een stukje rijden naar Sussex Inlet. Dit ligt maar zo’n 25 kilometer verderop bij een brede rivier. Hier zou het leuk zijn voor kinderen, maar nadat we wat hebben rondgekeken en boodschappen hebben gehaald besluiten we toch niet te blijven, want het gehalte aan grijze duiven is hier wel erg hoog. Bovendien is het water nogal bruin, van de daar groeiende boomsoort, wordt ons verteld. Dit betekent op alle fronten een stap terug, dus we besluiten hier niet te blijven. We drinken nog wel even een kopje koffie en lopen nog even langs de paar leuke winkels die het dorp rijk is. In een winkel raakt Marjan in gesprek met een wat oudere man die haar veel tips over de omgeving geeft. Uiteindelijk staan we met z’n allen rond de toonbank over van alles te praten op een heel amicale, open manier. Hij geeft ook nog een aantal tips voor de rest van de route naar het noorden.
Voordat we doorrijden overwegen we terug te rijden naar Jervis Bay om nog een nacht te blijven in het Booderee National Park. Hier moeten de stranden nog witter en de zee nog blauwer zijn, maar het voelt voor ons een beetje aan als stilstand als we hier blijven. We besluiten te gaan rijden naar Kangaroo Valley, een klein plaatsje landinwaarts in een bergachtig stuk. De route er naar toe leidt door een stuk tropisch regenwoud en moet mooie uitzichten bieden over het gebied. Helaas is het weer omgeslagen en regent het weer eens. Landinwaarts gaat het niet veel beter en het regenwoud ligt bijna volledig in de laaghangende bewolking en het uitzicht is beperkt tot een tiental meters.
Ook in Kangeroo Valley is het buiten het droevige weer nogal uitgestorven. We vinden een campinkje met wat hutjes en kampeerplekken, waarvan naast ons één bezet is. We blijven toch, want verder is er ook niet veel te beleven in de buurt en het begint al laat te worden. Naast de camping ligt een oude brug die zo uit de middeleeuwen lijkt te komen, maar in werkelijkheid maar ruim honderd jaar oud is. Tegen de avond wandelen we over de brug en bekijken het indrukwekkende bouwwerk tijdens een droge bui.
Het blijft de hele nacht zachtjes doorregenen en deze keer blijven we droog in de camper. Er zijn best wel veel andere irritante punten aan onze nieuwe camper die we zelf kunnen/moeten opknappen (zoals niet goed werkende brander van fornuis, lekkende afvoerslang en niet werkende waterkoker). Bovendien zijn we blijkbaar toch niet echt een campergezin. Met name met regenachtige dagen is de ruimte te klein en de kinderen kunnen hun energie niet genoeg kwijt. Aan de andere kant is het bij mooi weer een prachtig flexibel vervoermiddel en huis verpakt in een klein busje.
