Haarspeldbochten en familie
Dinsdag 13 december 2011. Hobart, Tasmanië, Australië.
De stingray in Apollo Bay hebben we helaas niet gezien. Wel hebben we nog een dag een rondje met de auto gedaan en genoten van de mooie natuur (het regende, dus de auto is dan een handig vervoermiddel). De volgende dag weer onderweg, naar Angelsea (laatste stukje van de Great Ocean Road). Een mooie route, al vonden wij het begin van de GOR indrukwekkender met de grote rotspartijen in de zee. Wel natuurlijk op de foto bij de ‘Arch’ van de Great Ocean Road, bewijs dat we hem hebben gedaan!
Die middag waren we klaar met toeristje spelen en hebben we heerlijk de hele middag met Sascha op de camping gespeeld. Ze hadden een mooie toddler room met een groot tv scherm ernaast. Dus wij lekker achter de tv en Sascha druk bezig met al het speelgoed. Natuurlijk in de middag op het springkussen en filmpjes gehuurd op de camping.
De volgende dag naar Melbourne, naar Inge. We hebben eerst nog een nieuw fototoestel gekocht (ik had de vorige laten vallen…) en schoenen voor Sascha. Ze groeit, dat zien jullie op de foto’s, maar wij zien dat aan korter wordende broeken, strakker zittende shirts en tenen die uit schoenen hangen. Dus ze heeft een paar gympen en slippers gekregen, lang leve de Kmart!
Inge, Ivan, Tiahna en Imogen wonen super mooi in Melbourne. Grappig dat je na al die maanden kamperen, helemaal blij kan worden van een echt bed, douche en wc dichtbij en alles onder één dak! Die middag lekker bij gekletst en Sascha heeft met hun kinderen gespeeld. Sascha gelijk op ontdekking, want de meiden van Inge hebben veel verschillend speelgoed. ’s Avonds heerlijk geslapen!
De volgende dag hebben we ons klaar gemaakt voor de overtocht naar Tasmanië. Gewassen en lekker rustig aan gedaan. Afscheid genomen van Inge en familie, die zien we de 26ste weer!
Het was erg warm weer in Melbourne, terug in onze bus was effe wennen zo zonder airco… We vonden de boot, zeg maar schip, snel! Voor we het wisten waren we op de boot (inclusief camper) en onze hut was groter dan gedacht. Vier bedden, dus Sascha sliep voor het eerst in een groot bed. Redelijk geslapen en om zes uur in de ochtend kwamen we aan in Devonport. Effe een ontbijtje gescoord, informatiecentrum leeg gehaald en we waren on the move. Op naar Cradle Mountain!
Tasmanië is niet heel groot, maar heeft wel veel haarspeldbochten. Dus je verkijkt je snel op afstanden en hoe lang je erover doet. Maar wat is het hier prachtig! Tasmanië staat na een dag al in de top drie mooiste plekjes van onze reis!
De route naar Cradle Mountain was al indrukwekkend, maar het National Park was echt super! Door de NP kaart van Lesly en Gerhard konden we er ‘gratis’ in (thanks guys). Gelijk met het busje naar de Krater en een track terug gedaan. Je loopt dan ongeveer anderhalf uur in de natuur met zeer afwisselende uitzichten. Sascha in de backpack en dat hield ze goed vol. De natuur is hier zo mooi, omdat het afwisselend is en vol met kleuren!
Er waren mensen die een slang hadden gezien, gelukkig wij niet (er zijn hier namelijk alleen maar zeer giftige slangen). We wilden op de camping bij het NP blijven, maar die was vol. De eerst volgende camping was vijftig minuten verder in Gowrie Park. Aangekomen gelijk een plekje gezocht en gekookt. Na het eten met Sascha wallabies gespot, er was er zelfs eentje met een baby’tje. Sascha kon alleen niet echt stil zijn, dus ze waren ook snel weer weg. Nog een paar egels met lange neus gespot (zitten hier heel veel) en de slapende reus rots bekeken.
De dag erop kregen we het advies, om met dit mooie weer, via de westkust, naar Hobart te rijden. Slecht advies, want dat is de langste route! De bomen hebben door de zon hier een oranjegloed en door de groene heide pollen is het net of je naar verschillende schilderijtjes kijkt. We maken veel foto’s met ons nieuwe toestel. Die acht GB komt wel vol!
Geluncht in Queenstown (een dood plaatsje, waar niets te doen is) en door naar Lake StClaire. Daar hebben we op een bushcamping gestaan waar je 200 meter moest lopen voor de wc, met in de avond allemaal oogjes op je gericht… Beetje eng vond ik het! We hebben die dag wel een wombat gespot in de natuur, deze kunnen we toevoegen aan onze lijst! We hebben nu in de natuur gezien: kangoeroe, wallaby, wombat, egel, possem, koala en walvis.
Aangekomen in Hobart gelijk het huis van mijn verre neef gevonden (de zoon van de broer van mijn opa… snap je het nog?). Leuk om familie te ontmoeten, die ik niet echt ken en zo ver weg wonen. Daniel en Emma hebben twee kinderen, James van zes en Antonia van negen. Antonia zorgt graag voor Sascha, wat wij natuurlijk erg stimuleren (heerlijk zo’n oppasser). Daniel kent mijn familie veel beter dan ik, inclusief alle kinderen en kleinkinderen van de broers en zussen van mijn opa. Hij heeft namelijk een stamboomonderzoek uitgevoerd dat teruggaat tot 1200. Gelukkig maar, want hierdoor onderhoudt hij contact met mijn oma (en opa) en zo weet ik van zijn bestaan. Ik had hem al even ontmoet in Amsterdam afgelopen oktober, maar de keer daarvoor was ik drie. En nu zijn we in Tasmanië met een eigen dochter van twee. Hij probeert elke keer of ik verre neven en nichten ken, maar mijn antwoord is elke keer ‘nee, sorry’. Het is meteen vertrouwd en gezellig en ik zie mezelf in zijn fotoboek als meisje van drie en Sara als baby!
De komende dagen hebben we weer een echt bed en wc en douche dichtbij! Het is sinds de aankomst in Tasmanië mooi weer, veel beter dan de forecast had voorspeld. Na het eten even gewandeld naar het park (hier zijn veel parken, met speeltuinen en alles dichtbij). De volgende dag naar de Salamanca Market in Hobart, een mooie markt met allerlei kleine stalletjes, muziek en eten. Ik koop een muts van wol die zelf gesponnen en gebreid is door familie van Emma (stuur ik naar huis, hier is die niet nodig). Nog even het monument van Abel Tasman meepikken en daar zie ik dat er een Schouten eiland is. Dus daar moeten we heen de komende weken.
Die middag en avond is het ‘pretent kerst’. Omdat de ouders van Emma er niet zijn met kerst, vieren ze het die avond. Super om mee te maken en te zien dat hier veel traditioneel voedsel nog wordt gemaakt met kerst, bijvoorbeeld een kerstcake in linnen die acht uur moet koken en vol fruit zit en volgens over-overgrootmoeders recept wordt gemaakt. Super gezellig en erg leuk om op een Australische manier kerst te vieren met familie.
De komende dagen gaan we Hobart en omgeving bezoeken en hebben Daniel en Emma aangeboden om nog een paar dagen langer te blijven en vanuit hun huis dagtrips te maken. We genieten erg van hun gastvrijheid en Sascha van het spelen met hun kinderen, dus we blijven nog wat langer. De bus staat nu bij de overburen van 87 jaar, wachtend tot we haar weer ophalen. We ontmoeten ook de broer van Daniel en zullen Jim in het noorden bezoeken over een week.
Ik ga de volgende dag met Emma naar een markt in het gebouw van de Vrijmetselaars. Veel kerstdecoraties, maar ook leuke sieraden (die ketting kon ik echt niet laten liggen). In de middag bezoeken we het historische plaatsje Richmond met Daniel en de kinderen, hier staat de oudste werkende brug van Australië! Er is ook een snoepwinkel en wij kopen dubbelzoute drop, joehoeeeeee!
Het weekend is voorbij en de familie Zeeman moet weer werken, dus wij plannen een dagtrip. Eerst zijn we naar de Hastings Caves gegaan. Een bijzondere grot met stalactieten en stalagmieten. Wel koud binnen, 9 °C, dus truien aan! Sascha in de backpack, zij zegt continue ‘wauw’. In de middag gaan we naar Tahune voor de air walk en sliding bridges. We wandelen anderhalf uur, hoog in de bomen, op wiebelende bruggen, te midden van een groot bos met prachtige grote varens. Thuis aangekomen staat er lasagne klaar, wat een luxe! De komende dagen nog meer dagtrips en meer familie ontmoeten (inclusief wineries, mhhhm).
Tot slot nog wat wist-je-dat-jes:
- Mijn verre neef Daniel erg op mijn oom Rob lijkt?;
- Ik zonder dieet of moeite zeven kilo ben afgevallen?;
- Sascha al kerstcadeaus heeft gehad;
- Sascha steeds meer Engelse woorden gebruikt?;
- Het een raar gevoel is in de kerststemming te komen met een lekker zonnetje.
