All the way up to Darwin!
Donderdag 21 juni 2009. Darwin, Northern Territory, Australië

Inmiddels zijn we al 6500 kilometer onderweg en nog maar een paar honderd kilometer verwijderd van Darwin, ons eindpunt van de trip met de auto. Daarna vliegen we nog voor een week naar de oostkust om Ted en zijn familie te zien. Maar eerst dus nog het laatste stukje, all the way up to Darwin!

Onze eerste tussenstop is Hayes Creek, een roadhouse eigenlijk met een camping en een paar huisjes. Maar wel met heerlijke huisjes omdat het park een tijdje geleden een BIG4 park is geworden en onze ervaring tot nu toe is dat dat prima parken zijn. Deze dus ook, met nieuwe huisjes, kaketoes in onze 'tuin' en een heerlijk zwembad. Maar daar komen we natuurlijk niet voor, we komen voor het Daily River National Park. Dus na een nachtje slapen gaan we op pad.

We proberen bij het bezoeken van een park er altijd voor te zorgen dat er een beetje balans voor Yannick en Malú in de dag zit. Als het maar enigszins mogelijk is proberen we zowel een wandeling als een zwempartij in een hotspring te doen, zodat ze hun energie voldoende kwijt kunnen. Dit zijn ook de dagen dat Malú niet aan haar middagslaapje toekomt, maar gelukkig pakt ze dat goed op. Het zal niet lang meer duren voordat ook zij helemaal het middagslaapje over gaat slaan.

We beginnen met het bezoeken van de Butterfly Gorge en de 4WD weg er naar toe is al genieten! Eenmaal daaraan gekomen kiezen we voor de wandeling door de gorge naar een eindpunt waar we misschien kunnen zwemmen. Het is een mooie wandeling door de bossen en langs de rivier, maar bij het eindpunt aangekomen kunnen we niet zwemmen bij het strandje waar we naartoe willen... We hebben de keuze tussen het laatste stuk zwemmen of over een hoge rotspartij klimmen. Aangezien we onze tassen niet willen achterlaten kiezen we voor de klimpartij. En een klimpartij is het! Grote rotsen met steile stukken. Omhoog gaat nog wel. Maar als we op het punt aankomen waarvan we denken dat we daar naar beneden moeten, kiezen we toch maar voor onze veiligheid. Het is te steil om met Malú in de Mamatum en Yannick aan de hand van Jeroen naar beneden te gaan. Jammer, maar wel de beste beslissing...

Gelukkig kunnen we wel goed zwemmen bij de Douglas Hot Springs. Een smal riviertje waar koude en warme stromen elkaar ontmoeten en samen een mogelijkheid tot poedelen creëren met een aangename temperatuur. De hitte van de klimpartij is snel weer verdwenen en we spartelen heerlijk in de springs. Natuurlijk worden we snel aan het werk gezet met het maken van een dam, kortom de kids vermaken zich prima.

Onze laatste stop is The Arches and the Waterhole, een natuurlijke boog in de rotsen waaronder je naar een idyllisch strandje kunt zwemmen. Aangezien we net opgedroogd zijn van de vorige zwempartij, kiezen we voor het pad naar de waterhole. Daar kunnen we het touw om mee te slingeren uitproberen, voordat we terugrijden naar ons huisje. Daily River National Park, een knus park waar je met veel genoegen en afwisseling je tijd kunt doorbrengen!

In een eerder stadium hebben we al besloten om niet naar Kakadu National Park te gaan. We zijn daar zes jaar geleden al geweest en de pracht van Kakadu kan je alleen maar waarderen als je er een aantal dagen de tijd voor neemt. We besluiten om aan de westkant te blijven en via Litchfield National Park naar Berry Springs te rijden. Litchfield hebben we zes jaar geleden ook al gezien, maar het ligt zo mooi op de route naar Berry Springs en het is een park dat uitermate geschikt is voor kinderen.

In Litchfield rijden we eerst naar de termieten met hun enorme bouwwerken, sommige wel meer dan zes meter hoog! Vervolgens rijden we naar de Lost City, nieuw voor ons, een verzameling van opmerkelijk gevormde rotsblokken waardoor het beeld van een verlaten stad ontstaat. En natuurlijk eindigden we bij de Wangi Falls, een grote waterval met een meertje ervoor waar je heerlijk kunt zwemmen.

Aan het eind van de middag komen we aan in Berry Springs, wederom een paar huizen in de middle of nowhere. Op het caravan park hebben we een verrassing voor Yannick, namelijk een waterglijbaan van dertig meter lang! Al gauw gaat Sandra met Yannick op pad om daar even vanaf te gaan. De trap op, het matje even goed leggen en gaan... Maar oei, wat gaat dat hard! Er zit een jump in en Sandra en Yannick gaan achterstevoren met een enorme vaart het water in. Na een paar keer vindt Sandra het genoeg en mag Jeroen met Yannick verder te gaan. Yannick kan er geen genoeg van krijgen, en Jeroen eigenlijk ook niet. Naast de glijbaan is er in Berry Springs ook een natural pool op tien minuutjes rijden van ons huisje. De pool bestaat eigenlijk uit een aantal pooltjes, waar het lekker rustig zwemmen en snorkelen is. Met het snorkelen zien Yannick en Sandra veel mooie vissen. Gelukkig hebben we de freshwater crocodiles die af en toe gesignaleerd worden en er dan uitgehaald worden, niet gezien.

Uiteindelijk komen we na zeseenhalve week en 7800 kilometer op de teller op onze voorlopige eindbestemming, Darwin. Tijd om de auto in te leveren en nog een keer naar de Mindil Beach Sunset markt te gaan. Daar koopt Jeroen nog een cd van de muzikant die we zes jaar geleden hebben zien optreden en de kids worden verwend met poffertjes van de Nederlandse poffertjeskraam met Aziatische kok en bediening.

Zo komt er een eind aan onze reis langs de westkust van Australië. Wat hebben we ongelooflijk veel mooie dingen gezien, gedaan en meegemaakt. De ontmoetingen met de dolfijnen, het zwemmen met de walvishaaien, de rust van de outback, Purnululu National Park, El Questro en alle andere parken die zoveel schoonheid hebben. Wat een heerlijk land!

Gelukkig is ons Australië-avontuur nog niet over. We vliegen van Darwin naar Brisbane om aan de Gold Coast een biertje te gaan drinken met Jeroen's beste vriend Ted en zijn familie. Alweer vier jaar geleden dat we Ted hebben gezien en zes jaar geleden dat we Ton, Miep, Bas en Nok hebben gezien. Tedje, here we come!