Artikelindex

Mannendingen
Zondag 31 juli 2011. Hervey Bay, Australië.

A big silence. Here we are again! We hebben dagen zonder internet gezeten en een crash van de harde schijf gehad. Foto’s, filmpjes en honderd bioscoopfilms zijn in rook opgegaan! Zonder schijf ook geen tangatanga.com. We hebben na research nog het een en ander kunnen redden. Nu dan toch een vervolgverslag uit Down Under.

Een aantal zaken hadden we van te voren vastgelegd, zoals de vluchten en een aantal hotels in Australië. Zo werden we in Brisbane aangenaam verrast met een wolkenkrabber van een hotel, waarvan wij het genoegen hadden om één nacht door te brengen in een appartement op de 20e verdieping. Wauw, wat een uitzicht, een ruimte, een luxe! We hadden even genoeg aan ons appartement en hebben Brisbane totaal links laten liggen, behalve voor een kort bezoek aan het Modern Art museum.

Late check out en op weg om ons monsterlijk grote ‘burgerbak’ alias camper, op te halen. Tevens goed nieuws in ontvangst genomen. De oude, vertrouwde buschauffeur kon haar functie weer oppakken daar haar internationale rijbewijs werd goedgekeurd, ondanks het feit dat het nationale rijbewijs gestolen was. Twee actieve bestuurders kunnen de absurd lange afstanden wel aan!

De eerste dag rijden we door een vulkanisch landschap, Glass House Mountains, geweldige mooie uitzichten! De kracht van Australië is sowieso de eindeloze vergezichten van heuvel-, woestijnlandschappen en kustlijnen. We rijden urenlang zonder gestoord te worden door enige signalen van de bewoonde wereld. Wel worden we elke kilometer geconfronteerd met een dode kangoeroe langs de kant van de weg.

We rijden naar Noosa Heads, het Saint Tropez van Australië. Wat een humor hebben die gidsen. Het is meer het Ulvenhout van de Gemeente Breda! Een paar chique winkelpandjes met kleren voor oude dames. De stoere surfjongens komen beter aan hun trekken, die kledinglijn is voldoende vertegenwoordigd. Ik sta in geheel Australië met lege ‘shopping’handen. Mijn behoeften aan manspotting wordt een stuk beter bevredigd. Het strand wordt regelmatig gevuld met breed, gespierde en zwaar getrainde jongens, die een watersport beoefenen. Enfin, in Noosa blijven we twee nachten, bezoeken de beroemdste en grootste markt van Australië, Eumundi, ehhe! Heerlijk bijkomen op het strand!

Vroeg in de ochtend vertrekken we via een omweg van Tin Can Bay naar Hervey Bay. Rond acht uur in de ochtend komen daar bijna elke dag twee wilde dolfijnen, die daar eten krijgen van vrijwilligers. We komen veel te laat aan, omdat de mevrouw van het navigatiesysteem ons voor de zoveelste keer over onmogelijke zandwegen laat rijden. Vrouwen en richtingsgevoel?! Gelukkig, de dolfijnen, zelf misschien ook met een verstoord sonarsysteem, waren ook te laat en onze kids mochten ze een visje geven.

Daarna direct door naar Hervey Bay, het vertrekpunt voor Fraser Island. A real man thing! We huren wederom een 4WD, nu een oude, en verkennen het eiland voor twee dagen en één nacht. De eerste dag scheuren we inlands over zandwegen met diepe kuilen waarbij we klotsend, bijna kotsend en onze hoofden stotend tegen het plafond, rijden naar stille, blauwe meren waar we picknicken. Het eiland is het grootste zandeiland van de wereld. Het meest opmerkelijke is dat in het midden van het eiland een strook regenwoud is, waanzinnig! Dit hebben we al wandelend ontdekt.

We slapen in het regenwoud tussen de bomen van veertig meter hoog. Klinkt romantisch, was het ook. Achteraf! Behalve dat het zonlicht alle warmte tegenhield. We hebben in plaats van twee tenten één opgezet. We hebben deze gedeeld met z’n allen, dat gaf een hoop warmte. Diehards!

De volgende dag hebben we ordinair gescheurd op het strand. Dat kan alleen wanneer het eb is. We zijn gebonden aan vier uur. Hier valt niet aan te ontkomen. De dag dat wij er waren liet de branding van zich horen, hoge ferme golven. De golven, het witte zand en de stoere auto maken Roland onverwacht wild. Hij, die auto's verafschuwt en vermijdt, rijdt onbeheerst als een toreador die zijn stier in bedwang wil houden en toch op zoek is naar the thrill. De kinderen krijgen hun eerste rijles op het strand en rijden zigzaggend over het zand.

Verder loven we een prijs uit wie de eerste dingo spot! Fraser Island is het Dingo Island. Een dingo is een soort gevaarlijke wilde hond. En ja hoor daar staat hij op een duin. Na een tijdje komt hij zelfs heel dicht bij, ahhh! Met rug- en spierpijn nemen we afscheid van Fraser Island!

Alsof we nog niet genoeg gedaan hebben gaan we de volgende dag walvissen, spotten met een boot! We varen uren maar dan…! Tandjes, wat zijn ze groot en mooi. Het is heel wonderlijk, twee walvissen komen echt naar de boot toe. Ze zijn nieuwsgierig, absoluut niet mensenschuw. Sterker nog, we krijgen de opdracht naar ze te zwaaien. Nou ja, ze waaien terug met hun vin! Ja, ja echte wilde walvissen die weer op de terugweg zijn naar Antarctica! Een tegelspreuk natuurlijk, maar de natuur blijft ons hier verbazen.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!