Yes, droom is werkelijkheid!
Zondag 31 oktober 2010. Singapore.
Yes, maanden dromen, durven en nu dan echt ... er zijn. Wat is dit leuk. Zaterdag gingen we vroeg naar Schiphol. Tomar was zo flink. Hij was twee dagen daarvoor flink ziek (griep) geworden. De huisarts vond dat hij wel kon vliegen, met antibiotica en paracetamol bij de hand. Dus gingen we met een hoogrode maar flinke Tomar en een enthousiaste Indi op pad. De vliegreis ging super goed. De kinderen waren verguld met de eigen schermpjes met films, Chinese muziek (Indi) en games (Tomar). Wat zijn we trots op ze! Geen kick gegeven, ondanks dat ze maar een uurtje de slaap hebben kunnen vatten. Ze hebben complimenten gekregen van de voor- en achterburen.
Slaapstoned maar heel opgewonden hebben we de prachtige vluchthaven van Singapore bestormd en vroeg in de Aziatische ochtend zijn we naar ons YMCA hotel gereden. Goede keus. Midden op Orchard Road, dat is de straat van de grote shoppingmalls, betaalbaar en met een klein zwembadje op het dak. Van daaruit kan je heel Singapore overzien. Bijzonder, want je stapt echt in de christelijke servicecommunity van Singapore. We hebben dus gezwommen tussen een bijbelstudiekring (het ziet er bewolkt uit maar is 35 C) en overal mooie gebedskaartjes op de kamer en in de gangen en wel drie Bijbels, wat de kinderen wel grappig veel vinden. Ook bijzonder omdat in het ontbijtrestaurantje van het hotel ook veel verstandelijk gehandicapten komen. Een grappige inkijk in het dagelijks leven van een kleine gemeenschap in Azië.
Uitgeput zijn we in slaap gevallen tot drie uur 's middags. Even gezwommen en wonder boven wonder voelde iedereen zich goed genoeg om het dichtstbijzijnde warenhuis in te lopen (met airco, lopen naar Chinatown vonden we te veel van het goede, komt morgen wel). Een wereld op zich. Een man-made wereld van veel spullen, heerlijk eten, shows over produkten, bioscoop, muziekschool, gymlessen voor kids, allemaal in één warenhuis. De toppers volgens Tomar en Indi: een winkel waar je met je knuffelbeer kunt komen voor een oogtest (voor de beer) en dan een bril (of skatehelm, star wars pak, schaatsen, galajurk) kunt kopen en oneindig veel shops met filmattributen/karakterpoppen, vooral van Star Wars. Ademloos gekeken. Verleidelijk natuurlijk, maar het argument van ‘past niet in de koffer’ werkt voor iedereen goed.
Toen we waren neergestreken met wat sateetjes op een bankje viel het de kinderen op dat mensen wel heel aardig waren tegen ons in Singapore, maar naar elkaar niet zo vrolijk keken. Volgens hen komt dat, net als een dorp in het boek ‘Koning van Katoren’, omdat de mensen hier zo hard moeten werken om al die mooie spullen te kopen en er daardoor weinig tijd overblijft voor elkaar en de natuur en zo. Mmmm, interessante gedachte. Morgen weer kijken of iedereen en vooral Tomar weer een beetje op de been is. Nu maar hopen dat we de slaap kunnen vatten.
