Waarom willen we dit?
Vrijdag 23 juli 2010. Nederland.

Tsja, waarom willen jullie dit eigenlijk? Dat is een vraag die ons steeds vaker gesteld wordt. Zeker de laatste tijd. In het begin was het nog wat onduidelijk óf we wilden gaan. Was het voor ons zelf en voor de mensen die ons lief zijn nog een beetje een ver-weg-droom. Maar met die ene druk op de knop ‘do you really want to make your reservation’ – ‘yes’, waaronder dertien vliegtickets hingen, is die droom nu getransformeerd tot nabije werkelijkheid. Wordt dromen steeds meer regelen, plannen, voorbereiden en reserveren. En wordt ook duidelijk wat we drie maanden gaan missen. Ons fijne huis, vrienden, familie, buren, school, clubjes, geweldig werk, alles waar je in Nederland druk en gelukkig van wordt. Ook bij Indi en Tomar dringt het door dat die gave wereldreis ook betekent geen kerstboom, vriendjes missen, geen judo en karate, geen Sinterklaassurprise maken in de klas. Wat de opwinding overigens niet minder maakt. Maar de andere kant is ook duidelijk. Dus een terechte vraag: waarom willen we dit eigenlijk? Rondsjouwen met alles wat je hebt in twee koffers, veel reizen, soms afzien, onregelmatige tijden door tijdsverschil en rare vliegtijden, zelf lesgeven...

Waarom gaan we eigenlijk niet? Soms krijgen we ook de (logische) vraag of dit een sabbatical is in de zin van ‘het roer om’. Willen we emigreren, van baan wisselen, relatieperikelen uitzoeken, vluchten van school (wat voor onze kids soms wel een zoektocht is). Néé, we hebben geen ‘van-af’ motivatie. Integendeel. We zijn erg blij met ons leven hier en zullen het oprecht missen en hopen het in februari weer op te pikken zoals het was.

Waarom dan wel? Nou, ten eerste omdat we reizen gewoon erg leuk vinden. Marleen en Danielle hebben natuurlijk al heel wat afgereisd en we voelen ons steeds enorm verrijkt door de verscheidenheid aan mensen, prachtige natuur en het diepe besef dat we onderdeel van die grote aarde zijn. Dat daardoor kleine politiek, mooie kleren, je dagelijkse irritaties, bevangenheid in het gewone zo onbelangrijk lijken. Het vergroot en verrijkt onze blik. En dat is een gevoel dat we Tomar en Indi ook hopen mee te geven. Dat het heerlijk is om een eigen huis te hebben en dat vaste banden, bezit en relaties heel belangrijk zijn, maar dat je je tegelijkertijd ook overal thuis kunt voelen. Dat de wereld zó veel moois te bieden heeft om van te genieten en om heel zuinig op te zijn. Tijdens de vakanties in Europa die we met Tomar en Indi maakten hebben we gemerkt hoe geweldig ze dat vinden. En natuurlijk liggen ze heel graag in een zwembad, maar een klein pottenbakkersdorpje bekijken in Djerba geeft ze minstens evenveel voldoening en trots. Trots dat ze zo maar door die voor hen magische wereld kunnen rondlopen.

De voorbereiding op school (dank je fijne leerkrachten!) en thuis maakt dat Indi en Tomar hun eigen wensen hebben over wat ze hopen te zien en mee te maken. Voor Indi zijn dat vooral veel bijzondere dieren. Tomar is benieuwd naar tempels, de Lord of The Rings locaties en de grootsheid van de steden.

En verder vinden we het een fantastisch vooruitzicht om drie maanden als gezin 24 uur per dag bij elkaar te zijn. En er zullen vast momenten zijn dat we denken: hoe hebben we dat kunnen opschrijven. Omdat een hotelkamer wel erg klein is, je genoeg hebt van je broer of zus, elkaar, je eigen hobby's mist. Maar om daar dan weer met elkaar uit te komen is een uitdaging.

Dus: we gaan ervoor. De komende maanden zullen we vooral praktische dingen doen. Prikken halen, visa verzorgen, schoolwerk kopiëren, huis goed achterlaten, clubjes, abonnementen etc opschorten. Zorgen dat we goed geautomatiseerd zijn, werk netjes achterlaten, handige reistassen kopen. En dan die dingen die je vooraf niet bedenkt: je auto APK laten keuren bijvoorbeeld.

Daarom dus...

Nog vier nachtjes slapen
Dinsdag 26 oktober 2010. Nederland.

Nog vier nachtjes slapen en dan mogen we. En we hebben er zin in! Marleen werkt met verwoede kracht door tot vrijdag. Danielle heeft vandaag voor het laatst gewerkt. Deze week nog gewoon school voor Indi en Tomar. Donderdag trakteren op de BSO, vrijdag op school. Zaterdag de 30e om 11.30 stijgen we op. Koffers staan klaar, i-pods vol luisterboeken geladen, e-readers en schoolwerk ingepakt, alle regelzaken geregeld, konijn gaat vrijdag naar ons buurmeisje. Drie maanden is kort en lang; lang als je zegt tegen mensen: tot ziens in februari. Kort als je bedenkt dat het ‘maar’ twee zomervakanties achter elkaar geplakt zijn.

Wat een flinke klus was de laatste week: we hebben onze route aangepast. We hadden het plan om tussen kerst en oud-en-nieuw met een Nederlandse groep (Djoser) door Vietnam te trekken. Omdat we het leuk vinden als de kinderen Nederlandse leeftijdsgenoten om zich heen hebben halverwege de reis. Omdat het voor ons dan even regelvrij is met de feestdagen. Maar, we bleken de enige deelnemers aan de Djoser-Vietnam-reis! We hebben getwijfeld; alleen door Vietnam, zonder andere kinderen, of de route omgooien. We hebben voor dat laatste gekozen. Dus nu zijn we van 18 december tot 1 januari in Thailand met een groep van Djoser (die is wel volgeboekt) en reizen we daarna zelf rond in Vietnam/Laos. Het betekent wel heen-en-weer vliegen tussen Saigon en Bangkok, omdat we al een aantal tickets geboekt hadden. Maar de lol van twee weken andere kinderen en kerst vieren (wat je in Azië toch een beetje zelf vorm moet geven)vonden we veel waard.

Onze route nu wordt:
- zaterdag a.s. vertrek naar Singapore, waar we drie nachten blijven om de lange vliegreis te onderbreken.
- Door naar Australië, Sydney. Vanaf hier rijden we 3000 km noordwaarts langs de oostkust om uiteindelijk Tomar zijn verjaardag bij het Great Barrier Reef te vieren.
- Vliegen naar Nieuw-Zeeland, Noordereiland en daar rondtrekken op jacht naar Lord Of The Rings locaties, natuurschoon en Maori cultuur.
- 18 december steken we over naar Azië. Via Saigon (grumph, die oude tickets) naar Bangkok. Daar sluiten we ons aan bij een Djoser groep voor twee weken Thaise kerstvakantie.
- 3 januari terug naar Vietnam waar we tot 23 januari noordwaarts trekken van Saigon naar Hanoi.
- 23 januari vliegen we terug naar Bangkok. Dan zien we nog wel of we de laatste week doorbrengen in Laos of Thailand.
- 31 januari vertrekken we uit Bangkok om 1 februari weer te landen op Schiphol.
En natuurlijk is reizen improviseren en hebben we nu al gemerkt dat een route natuurlijk slechts een plan is en best kan veranderen als dat handig, nodig of leuk is.

Voor wie zich een beetje zorgen maakt over de vervelende berichten over overstromingen in Thailand de afgelopen dagen: wij reizen mee met het mooie zomerweer (ha, ha, dat is de reden dat we juist in de winter op reis gaan). Inderdaad is het nu in Azië het overstromingen- en hurricane seizoen. Dat is erg voor de mensen daar; dit jaar lijkt heftiger te zijn dan voorgaande jaren met zelfs hoog water in Bangkok. Wij zijn echter pas over twee maanden in Azië. Dan is het regenseizoen voorbij. Dus no worry's daarover. En natuurlijk geldt dat wij politieke onrust en slecht weer vermijden als dat nodig mocht zijn: dan gaan we gewoon ergens naar toe waar het rustig is. Dus nu... die vier nachten slapen, techniekdag op school, laatste klussen en gedag zeggen. Meet you in Singapore!