Artikelindex

Zonsopgang in de vallei
Maandag 17 juli 2017 - Grand Canyon National Park, Arizona, Verenigde Staten

Louis blijkt vandaag terug de oude. Gelukkig maar, want de wekker staat om halfvijf. We hebben een sunrise tour geboekt. De hele Navajo staat houdt de tijd van Utah aan, ook al ligt Monument Valley net in Arizona volgens onze kaart. Voorlopig moeten we onze klok dus nog niet verzetten, en niet nog een uur vroeger uit bed.

Er loopt een weg van 17 mijl langs de mesa’s in de Valley maar die is niet geasfalteerd en wordt bijzonder slecht onderhouden. Daar zal wel een strategie achter zitten, de drive is niet te doen met een RV (en ook verboden door de verhuurmaatschappij) en dus is deze veel te dure jeeptour voor ons de enige optie om in het park te geraken.

We worden bij de campground opgehaald, en rijden naar de ingang van het park. Ik realiseer me dat alle sunrise tours die ik al deed, alvast het volgende gemeenschappelijk hebben: Je zit halfslapend in de open laadbak van een omgebouwde pick-up en je hebt kou want je hebt het effect van de snijdende wind tijdens het rijden onderschat... Maar dat ben je vergeten eens de zon opkomt, want de zonsopgang is in de meeste gevallen schitterend. En dat is ook hier het geval: De oranje lucht achter de nog donkere mesa’s levert mooie beelden op.

2953256 (400x300)

Eens de zon volledig is opgekomen rijden we de vallei in. We maken een aantal verplichte stops maar draaien al snel weer terug. We houden niet echt een goed gevoel over aan deze toer. De zonsopgang konden we net zo goed op ons eentje gaan bekijken en de rest werd aan een sneltreintempo afgehandeld.

2953258 (400x300)

We laten het verder niet aan ons hart komen. Tijdens het ontbijt aan de RV worden we plots aangesproken in het Nederlands... De buren, grootouders die op roadtrip zijn met kinderen en twaalf kleinkinderen, en in de twee trailers naast ons verblijven blijken als peuters naar Canada verhuisd te zijn. Zij spreken nog Nederlands, maar de kinderen niet meer. Ze vertellen over hun leven thuis en wij over Europa... Hun droom is om eens met de hele familie naar Nederland te gaan.

Tegen de middag rijden we Grand Canyon NP binnen. Hoewel mijlen van elkaar doet het landschap ons aan Afrika denken. Halfhoge dichte begroeiing, we verwachten elk moment een olifant te spotten.
We zijn door het overslaan van Mesa Verde een dag vroeger en moeten dus op zoek naar een slaapplaats voor de komende nacht. Desert View campground is ‘First come first serve’ en we zijn op tijd om nog een plaats te kunnen uitzoeken. Niet veel later is de campground vol... Eens gekozen betaal je $12 dollar aan een automaat en hang je het betalingsbewijs aan een paal op je kampeerplek, simpel!

Nu moeten we onze klok wel een uur terugdraaien. De temperatuur ligt een graad of tien lager dan in Monument Valley. Nog steeds lekker warm, maar we hebben gelukkig geen airco meer nodig want elektriciteit hebben we hier niet.

We trekken te voet naar Desert View Point voor een eerste blik op de Grand Canyon. Vanaf een uitkijktoren hebben we onder andere zicht op de plaats in de canyon waar twee vliegtuigen in de jaren ’50 tegen elkaar vlogen met 128 doden tot gevolg.

2953260 (226x300)2953262 (400x300)

De rest van de namiddag doen we het rustig aan. We spelen UNO, er wordt in de junior ranger boekjes gewerkt, Dirk doet enkele reparaties aan de mobilhome en we voetballen. Terwijl we de jongens net wat rust willen gunnen komt Emiel tegen het einde van de namiddag vragen of we nog iets gaan doen...
We vinden het prettig om na de commerciële campgrounds van de afgelopen dagen nog eens in een park te kamperen. We houden van de afwisseling tussen beide type campings, de commerciële hebben elektriciteit, water, een zwembad en internet terwijl je in de parken midden in de natuur zit en relatief ver van je buren.

De dag was lang door het vroege opstaan en het uur tijdsverschil, dus erg laat maken we het vandaag niet.

 

Grand Canyon
Dinsdag 18 juli 2017. Grand Canyon NP, Verenigde Staten.

Voor we vertrekken kopen we ijs zodat we onze drank in de afwasbak van de RV kunnen koelen. De capaciteit van de koelkast lijkt de laatste dagen immers niet voldoende om de inhoud koel te houden en we hopen het probleem op die manier op te lossen.

We rijden Desert View road af richting Canyon Village aan de South Rim van de Canyon, waar we vanavond slapen, en stoppen bij uitkijkpunten zoals Navajo Point en Grandview Point. We hebben eerder tijdens de reis al Colorado canyons gezien die de moeite waard waren maar de Grand Canyon blijft toch het meest indrukwekkend.

Voor de middag komen we aan bij Mather Campground, waar we acht jaar geleden ook kampeerden. Het is onze laatste nacht in een park en daar willen we van profiteren. We nemen de tijd om uitgebreid te lunchen in de schaduw van de bomen.

De rest van de dag laten we de RV staan want in dit park is een prima shuttle bus systeem in dienst. Wanneer we naar de bushalte stappen zien we onderweg een hert met een kalf. We kunnen tot op een tiental meter naderen. We nemen twee verschillende bussen om tot Hermits Rest te geraken. Op de bus spreekt een man Dirk aan over het Afrika T-shirt dat hij draagt. Hij vraagt waar we geweest zijn en vertelt dat hij en zijn vrouw zelf missionaris zijn geweest in Botswana, Angola en Mozambique. De verhalen zijn fascinerend, misschien tijd om zelf een nieuwe carrière te ambiëren :-).

2961117 (225x300)2961109 (225x300)

Bij Hermits Rest, waar ooit een kluizenaar leefde beginnen we aan de hike langs de rand van de canyon. De totale trail is bijna dertien kilometer lang. Wij zien wel waar we geraken, bij verschillende uitkijkpunten kunnen we immers de bus terugnemen. Bij Hermits Rest is het nog druk, maar eens het view point voorbij hebben we enkel nog gezelschap van eekhoorns. En zo zal het de rest van de wandeling zijn, we komen gedurende de meer dan drie uur durende tocht hooguit vijf andere wandelaars tegen. Zonde vinden wij, want het uitzicht op de canyon en de meanderende Colorado rivier diep onder ons verandert continue en is de moeite waard. Het is bewolkt, en aan de overkant van de canyon zien we het regenen en onweren. Aan deze kant van de canyon blijft het gelukkig bij een stevige wind. Overal wordt immers aangeraden om niet bij de canyon te blijven tijdens een onweer omdat de bliksem regelmatig inslaat. De zonsondergang missen we door de bewolking, maar dat houdt ons niet tegen om tot na zes uur door te stappen en pas bij Powell point de bus terug te nemen. We hebben er meer dan tien kilometer opzitten zonder protest van Louis, die nochtans niet zo’n fervente liefhebben van wandelen is. Integendeel, we hebben tijdens onze reis al zoveel gestapt dat zijn wandelschoenen tot op de draad versleten zijn...

2961107 (400x300)

Terug bij de camper gaat de BBQ snel aan. Al snel begint het te druppelen en even later zelfs te gieten. Het zal voor de rest van de avond niet meer stoppen, maar erg is dat niet want direct na het eten vragen de jongens om naar bed te mogen.

 

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!