Het vermogen om dingen te ontdekken waar je niet naar op zoek was
Vrijdag 1 mei 2015. Dover, Verenigde Staten.
Vrienden die de reisfamilie al wat langer volgen zullen het patroon herkennen. Wanneer de reisfamilie, of vooral Hans een bestemming uitzoekt, is er niets aan de hand. Maar als de vluchten eenmaal geboekt zijn, gebeurt er vaak iets. Voedselrellen in Jordanië, bomaanslag in India, studentenprotesten in Seoul, Roodhemden in Bangkok. Van die dingen. Gelukkig (klop, klop) nog nooit iets echt engs meegemaakt, maar ook deze keer is er weer 'iets'. Rellen in Baltimore, dat oorspronkelijk op het lijstje stond, o.a. om een baseball wedstrijd van de Oreoles in Camden Yards te bezoeken. Da’s inderdaad net de wijk waar veel van de ellende zich afspeelt. Maar we hadden als enige deze twee nachten nog niet geboekt, toeval bestaat niet, dus we konden de ellende mooi vermijden. En dus komt de serendipiteit om de hoek kijken, inderdaad het vermogen om zaken te vinden waar je niet naar op zoek was.
We reizen anderhalf uur naar het zuiden en komen uit bij Dover Airforce Base, waar het Air Mobility Command gevestigd is. Net naast de basis ligt het AMC Museum, met meer dan dertig vliegtuigen en enthousiaste vrijwilligers. Heel apart om rondgeleid te worden door een Vietnam-veteraan oud Huey (helikopter) vlieger, tegelijk met een andere veteraan, die bij Da Nang gewond raakte en afgevoerd werd in eenzelfde soort heli.
Na de lunch gaan we door naar het 200 jaar oude huis van John Dickinson. John speelde een belangrijke rol bij de aanloop naar het opstellen van de Onafhankelijkheidsverklaring, tekende die uiteindelijk niet, want vond dat die te ver ging, maar stelde de grondwet weer wel mee op. Zijn voormalige woning is goed geconserveerd en is gratis te bezoeken. Opnieuw worden we rondgeleid door weer zo’n enthousiaste vrijwilliger. Barbara is geheel in stijl gekleed en weet de grote geschiedenis van de onafhankelijkheidsoorlog naadloos te verbinden met de persoonlijke historie van Dickinson en zijn plantagehuis.
Het laatste museum dat we bezoeken is het Johnson Victrola Museum. Johnson kon niet zo goed leren, maar vond wel een grammofoon uit. Inderdaad, die van ‘his masters voice’. Hij begon in een klein werkplaatsje, maar had binnen tien jaar een giga fabriek, met tienduizend werknemers. Hij werd er stinkend rijk mee, deed allerlei filantropische dingen en verkocht net voor de crisis van 1929 zijn hele fabriek. Gelukkig investeerde hij zijn geld in goud en niet in aandelen, dus de crisis overleefde hij ook nog.
