Gameday
Maandag 27 april 2015. Gettysburg, Verenigde Staten.
Gisterenavond sloeg de jetlag genadeloos toe. We gooiden meteen ons eerste principe voor deze reis aan de kant (alleen fastfoodtenten die we in Europa niet hebben) en scoorden take-out hamburger en een salade bij Burger King. Met een Samuel Adams voor Hans was het daarna prima slapen in Holiday Inn Reston. Keurig hotel met een prima ontbijt. En voor het lijf was het al weer twee uur ‘s middags, dus de warme kaneelbroodjes gingen er goed in bij Frank. De pannenkoeken, eieren en hamburgers ook. En de appel.
Het is vrij eenvoudig om met enig dedain neer te kijken op de historie van de VS. Een gebouw dat vijftig jaar overleeft is al snel een historic landmark. Maar dat is flauw en doet geen recht aan de wijze waarop de recente geschiedenis geconserveerd wordt. Harpers Ferry is daar een mooi voorbeeld van. Het is het restant van een stadje dat uitermate belangrijk was bij de start van de industriële revolutie, omdat er voor het eerst geweren op industriële schaal werden gefabriceerd. Het stadje is nu een Nationaal Park en het leuke is dat meer dan de helft van de dik 25 huizen een museumpje herbergt. Mooi gedaan en erg informatief.
Het stadje is ook belangrijk omdat het tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog regelmatig in de frontlinie lag. De staat Maryland was ambigue in het kiezen voor Noord of Zuid (tegen of voor de slavernij) en de strategische ligging van Harpers Ferry zorgde ervoor dat de stad zwaar te lijden had van de oorlog. Na de oorlog vervulde de stad een belangrijke rol in de emancipatie van de Afro-Amerikanen, met het eerste zwarte college van de VS.
De middag brachten we lekker in het zonnetje door bij een minor league baseball wedstrijd van de Frederick Keys tegen de Blue Rocks. Een zondagmiddag uitje voor de hele familie, waarbij de wedstrijd niet eens het belangrijkste item lijkt. Het was gezellig in het zonnetje, met alles wat je je bij zo’n wedstrijd voorstelt. Een kinderkoor dat vals het volkslied zong, mascottes, flauwe wedstrijdjes in de pauzes en eten. Heel veel eten. En drinken. Heel veel eten en drinken.
Inmiddels zijn we in Gettysburg in de Sleep Inn and Suites. Keurig hotel, mooie kamers, net even buiten Gettysburg, een aanrader. Dat kunnen we niet zeggen van het Mexicaanse Montezuma Restaurant. ‘Veul, vet en werm’, om Peter G. maar te citeren. Hopen dat de revenge morgen uitblijft. We moeten naar het slagveld.
