Michel met puberzoon naar New York en Washington
1-12 juni 2014

Je zult maar 15 zijn, net klaar met de middelbare school en om dat te vieren neemt je vader je mee op vakantie naar New York en Washington. Hoe gaaf is dat?! De geluksvogel is Ruben, die samen met zijn ouders Lianne en Michel al heel wat van de wereld heeft gezien.

door Michel Bosch

New York, here we come
Zaterdag 8 maart 2014. Nederland.

Ruben hoopt dit jaar te gaan slagen voor zijn VMBO diploma. En daarom mag hij op reis met een van ons. Iris heeft destijds gekozen voor Beijing, en heeft deze reis met Lianne gemaakt. Sander wilde niet op reis, en koos voor een brommer! Ruben heeft bedacht om samen met Michel naar New York te gaan.

Wij hebben inmiddels geboekt voor de periode 1 tot en met 11 juni 2014 en vliegen met 'ons' vertrouwde KLM vanaf Schiphol. Het zal voor ons wennen zijn. De grootse organisator van onze reizen Lianne gaat immers niet mee. Het kriebelt bij haar misschien nog harder dan bij ons. Zij heeft de vliegtickets en de accommodatie al geboekt voor ons (stay with the locals via Airbnb). Ik ben meer bezig met mijn studie en Ruben is een echte puber met als motto alles komt goed en we zien wel.

Wij hebben alvast een wedstrijd geboekt bij de New York Yankees. Wij gaan kijken naar een echte baseball wedstrijd in het Yankee Stadion in de Bronx. Het lijkt mij gaaf om daar de sfeer te gaan proeven. Sporten vinden wij allebei leuk dus dat zien we wel zitten. Ook gaan we een keer fietsen huren om in Central Park te gaan fietsen (hopelijk goed weer). Lianne wil al een programmaatje voor ons maken, maar of wij alles gaan doen, ligt aan ons. Lekker makkelijk.

Sommige dingen moet je al boeken anders heb je geen kans. Ik hou er persoonlijk niet zo van om van te voren al te plannen (uur en tijd) om een bepaalde bezienswaardigheid te gaan bezoeken, maar inderdaad soms moet je wel. Ruben en ik zullen het moeten gaan doen zonder onze gids bij uitstek. Jullie lezers moeten het gaan doen met iemand die anders schrijft dan jullie gewend zijn. Lianne schrijft gewoon heel makkelijk en kan over iets kleins toch iets prachtigs schrijven. Ik (Michel) hoop dat ik toch een ieder kan inspireren. Het aftellen is begonnen!

De reis naar de Big Apple
Zondag 1 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Lekker uitgeslapen. Nog wat ingepakt en om half twaalf 's ochtends was het zo ver. Iris bracht ons naar het station, en Lianne ging mee naar Schiphol want zij had nog een NS kaartje dat bijna verliep. De treinreis verliep hartstikke goed en op Schiphol hebben wij eerst onze koffers afgegeven.

Tegenwoordig moet je alles zelf doen. Er wordt alleen gecontroleerd of jij mag vliegen. Het labeltje eraan, de computer vraagt nog of het echt jouw koffer is en dan hup verdwijnt hij. Hoop maar dat het goed gaat. Daarna nog wat gegeten bij de Burger King en afscheid genomen van Lianne. Het bordje met de foto had ik voor het afscheid nog niet gezien maar dit vind ik echt een Hello Goodbye bordje.

Nog wat rondgewandeld, maar niets gekocht en daarna konden wij inchecken. Het duurde nog al lang voordat wij vertrokken. Ze gaven aan dat er problemen waren met het inchecken omdat KLM over is gegaan op een nieuw computersysteem. Uiteindelijk vertrokken wij bijna drie kwartier te laat.

De service van KLM was super. Constant kwamen ze langs met hapjes of drankjes. Zelf de cognac viel goed. Nog een filmpje gekeken en Ruben heeft geluisterd naar Slam FM, wat geslapen. Wij kwamen op de geplande aankomsttijd aan 19.20 op JFK Airport in New York. Voor ons was het al midden in de nacht.

De douane verliep soepel. Mensen voor ons werden nog begeleid naar een andere plek en het was de vraag of zij het land binnen mochten. De douanier was heel vriendelijk en gaf aan dat het morgen mogelijk ging regenen. De koffers waren zo gevonden want die lagen al op de band. Nog proberen te pinnen maar het apparaat weigerde dienst. Morgen beter.

Toen naar de Air Train. Vanuit het duister gaan er een paar schuifdeuren open en dan staat er een volledig automatische trein klaar. Daarna moesten wij pas betalen voor de metro en de trein. We hadden eerst nog gezocht naar tickets, toch maar even gevraagd en antwoord gekregen.

Inmiddels was de duisternis gevallen en wij moesten in het donker de weg zoeken. Altijd lastig op een plek waar je niet eerder bent geweest. Er stonden twee politieagenten en zijn gaven precies aan hoe wij moesten lopen. Voor de deur bij het appartementencomplex moesten wij bellen en Melissa deed open. Heel vriendelijk. Heeft ons de weg in het huis laten zien en daarna zijn wij snel het bedje ingedoken.

9/11 and more
Maandag, 2 juni, 2014. New York, Verenigde Staten.

Vandaag lopen we een gedeelte van route 1 uit het boekje 100% New York. Eerst een lekkere koffie uit de koffiemachine in ons appartement. En we kopen drinken en een ontbijtje bij een piepklein winkeltje. De broodjes smaken erg zoet. Daarna bij de metro een weekkaart gekocht voor ons beiden. Nu kunnen we een hele week onbeperkt met de metro door New York voor dertig USD per persoon. Na twee keer overstappen komen we aan bij station South Ferry in Manhattan, waar ook de Staten Island Ferry Terminal is. Wat een andere wereld ten opzichte van Brooklyn. Je bent daar toch een van de weinige blanken in de buurt.

We blijken in een ongelofelijke moderne wereld terecht te zijn gekomen. Hoge wolkenkrabbers, de zogenaamde skycrapers. In Brooklyn waar we slapen zijn wel allemaal appartementen en huizen met trapjes, maar er is ook een flinke achterstand qua onderhoud. Het stinkt er ook wel op een aantal plaatsen. Via het Castle Clinton, een oud fort wat de haven moest verdedigen tijdens de oorlog in 1812, en het National Museum lopen we een stukje. Hier hebben we al een glimp kunnen opvangen van het Vrijheidsbeeld in de verte. Dat bezoeken we later deze week. We komen terecht in het zaken distrikt, in Wall Street met de bekende gebouwen zoals de NY Stock Exchange. Helaas mag je hier na de aanslagen van 9/11 niet meer naar binnen. Maar het is wel bijzonder om hier nu eens langs te lopen.

Dan komen we aan bij het 9/11 Memorial op Ground Zero. Het is er enorm druk! We kunnen naar binnen om het terrein te verkennen. Het is een open plek midden tussen de immens hoge gebouwen. Op de plek waar eens de Twin Towers gestaan moeten hebben zijn twee grote bassins gemaakt, de Reflecting Pools . In de rand staan de namen van alle overledenen. Het water loopt vanaf de randen naar het midden van het bassin waar het verdwijnt in een groot zwart gat, wat nergens naar toe lijkt te leiden. Op het terrein zijn 400 witte eikenbomen gepland. Het is allemaal heel symbolisch en indrukwekkend. Wat zich hier op 9 september 2001 heeft afgespeelt moeten we nooit vergeten.

Enkele maanden geleden is er bij het 9/11 Memorial ook een 9/11 museum geopend. Hier worden de bijna 3000 slachtoffers herdacht. We kopen kaartjes voor twaalf uur, maar door de enorme drukte kunnen we pas om half twee terecht. Daarom gaan we eerst maar wat eten. Ruben koopt bij de Subway twee soorten pizza slices, en Michel op het plein een sish kebab. In het museum zien we de twee 24-meter lang stukken staal, bekend als de Tridents, dat de basis vormde van de originele World Trade Center. Deze zijn nog roodbruin gekleurd vanwege de 99-dagen durende branden na de aanvallen. Als je van de Memorial Hall afdaalt naar de fundamenten (21 meter ondergronds), kom je langs The Survivor Stairs lopen. Dit is een betonnen trappenhuis dat diende als vluchtroute voor honderden mensen die probeerden te ontsnappen uit de brandende torens. Het museum op zich stelt verder niet zo heel veel voor, maar het blijft wel heel indrukwekkend. Na de film zien we dan ook best veel Amerikanen huilen. Van de afbeeldingen van de mensen die zijn overleden, mag je geen foto's maken.

Dan op weg naar Chinatown! Ik voel me er al direct thuis, de rambutans liggen er heerlijk bij! Ik zou hier eigenlijk best een restaurant willen bezoeken, maar Ruben ziet dit niet zo zitten. Het is vandaag wel erg warm en daarom besluiten we eerst op een terrasje nog een koffie en een cola te drinken. Ruben wil heel graag naar Time Square toe, en met de metro overbrug je die afstand heel snel. In vergelijking met Manhattan is het hier weer heel anders! Veel reclame aan de gebouwen, grote billboards. Veel films op de gebouwen. Dan ziet Ruben een 7/11! Ons heel bekend uit Azië. In Thailand barst het van de 7/11′s en daar kan je lekkere dingen kopen. Ook in New York verkopen ze bij de 7/11 heerlijk verkoelende Slurpy's, zijn favoriete ijs-crush drankje. Ook kopen we hier drinken voor vanavond.

Nog wat rondgelopen en uiteindelijk gegeten bij Theatre Row Diner Restaurant , Ruben kiest een spaghetti en Michel neemt een roasted Turkey (kalkoen). Ongelofelijk wat een grote hoeveelheden, niet normaal. Het drinken wordt constant bijgevuld als je dat zou willen. Moe gelopen en vol van alle indrukken van vandaag, en met een beetje last nog van de jetlag, zijn we daarna terug gekeerd naar ons appartement in Brooklyn.

Naar Lady Liberty
Dinsdag 3 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Voor vandaag staan het vrijheidsbeeld (Statue of Liberty) en Ellis Island op het programma. Met de metro gaan we richting de haven in Battery Park. Zodra we uit de metro komen zien we opnieuw een '7 Eleven' winkel, en we gaan daar ons ontbijtje scoren. Je kunt hier kiezen uit maar liefst zeven verschillende soorten koffie, ik neem de smaak Columbia. Heerlijke koffie, een goed moment om de dag te beginnen! Ook het brood assortiment is tien maal beter dan in Brooklyn.

We lopen een stuk langs het water en komen in een parkje waar hele grappige eekhoorntjes zitten. En dat midden in een stad als New York! Bij de boot aangekomen blijkt dat we nog helemaal om moeten lopen om uiteindelijk bij de ferry aan te komen. Maar goed, we zijn er gekomen.

Lianne heeft de tickets thuis al geregeld, we hoeven niet meer aan te sluiten in de rij, en kunnen direct aan boord. Maar eerst nog door de security. We zoeken een plekje boven op het dek en hebben vanaf hier een prachtig uitzicht over het water en over Manhattan. Het is vandaag broeierig warm, maar boven op het dek krijgen we toch nog een klein maar een verkoelend briesje mee.

Gisteren zagen wij op het nieuws dat het vandaag zou gaan regenen, maar de lucht is echter strak blauw! Op het Liberty Eiland aangekomen, kunnen we met onze tickets direct doorlopen om het vrijheidsbeeld te gaan bewonderen. Ook hier eerst weer een zeer strenge security, tassen inleveren en dan naar boven. We mogen het beeld in tot aan de sokkel waar het eigenlijke beeld begint. Voor de crowntickets waarmee je tot boven in de kroon kunt, waren we helaas te laat, ook al hebben we deze tickets al maanden geleden geboekt...... Raar land toch dat Amerika!

Er zit ook een museum bij dat we eerst bezocht hebben. Daarna genieten we van het prachtige uitzicht en hebben we in het park rondom het beeld gelopen. Het beeld is echt enorm, dat besef je pas goed als je aan de voet staat en dan omhoog kijkt. Het beeld is 46 meter hoog en als je de sokkel meerekent zelfs 93 meter. Het is een geschenk van de Franse regering aan de Amerikanen, en ook Gustav Eiffel (de man van de Eiffel toren) heeft aan de constructie meegebouwd. Het beeld staat symbool voor de verwelkoming van iedereen: terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten.

Nadat we het beeld uitgebreid hebben bewonderd en van alle kanten hebben bekeken stappen we op de boot naar het volgende eiland, Ellis Island. Hier zetten alle immigranten voet aan wal in het 'beloofde land' Amerika. New York werd in die tijd overspoeld door immigranten die allemaal hier wilden komen wonen en werken. Heel veel geschiedenis! Ruben heeft net zijn laatste examen geschiedenis afgesloten en wil vooral niets meer met dit vak te maken hebben. Michel vindt het wel interessant maar mist in het Immigration Museum wel de attributen die de mensen meegenomen hebben in die tijd. In het museum (te) veel foto's en (te) veel tekst, en niet veel dingen om te bekijken dus. We lopen nog om de immigration gebouwen en het is inmiddels al ruim in de middag. Tijd voor het vullen van de hongerige magen!

Terug aan het vaste land gaan we eten bij Lenny's. Michel neemt een spicy Italian broodje en Ruben neemt een Chicken Cheddar broodje. Dorst hebben we genoeg want het is enorm warm. Ruben kijkt in het New York boekje waar hij nog heen zou willen, en hij wil nog op pad voor nieuwe schoenen. Heel wat winkels hebben we al gehad, maar geen geschikte schoenen gevonden. Al wel een cadeautje voor Sander en Iris gekocht, de bofkonten!

Ruben wil graag terug naar Time Square en we stappen de metro in. Als we weer bovengronds komen blijkt het weer ineens te zijn omgeslagen. Donkere wolken, het lijkt wel nacht! We zien daar een leuk Thais restaurant met de naam Ace Luck, en we gaan daar naar binnen. Ze hebben heerlijk Aziatisch eten, Michel gaat voor een Pad Thai en Ruben doet zich te goed aan de springrolls (loempia's), sticky rice en pindasaus! Het smaakt heerlijk! Na het eten zoeken we snel de metro weer op en gaan richting ons verblijf want het begint heel hard te regenen! Nog even een douche genomen en dit verslag gemaakt. De knietjes hebben het vandaag moeilijk gehad, maar dat komt misschien ook door dit kleffe weer.

Strawberry fields forever
Woensdag 4 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Vanuit Nederland hadden wij de fietsen al gehuurd bij Bike Rental dat scheelde nogal in prijs. Lianne had gezegd dat het wellicht heel moeilijk te vinden zou zijn. Maar Ruben had van te voren gekeken op Google Maps en zo konden wij het adres toch heel makkelijk traceren! Nog wat formaliteiten moeten regelen, en daarna op de fiets naar Central Park.

Daar eerst nog wat ontbeten want dat hadden wij nog niet gedaan. Het was er al vrij druk met hardlopers, wielrenners etc. Ook is er binnenkort een evenement want er stonden wel honderd wc's klaar om geplaatst te worden. Hierdoor konden wij niet overal komen. Je kon er ook een riksja huren. De prijzen liepen uiteen van 2,49 tot 4,25 USD per minuut. Reken dan maar uit wat je kwijt bent voor een uurtje met zo'n man. Ruben ging nog bijna over de kop omdat iemand niet goed de weg wees en ineens afsloeg. Er waren diverse beelden in het park waaronder die van Columbus.

In het gedeelte van de Strawberry Fields in Central Park is ook een monument voor ex-Beatle John Lennon. In een prachtig mozaïek is daar het Imagine herdenkings-memorial gemaakt. Een man was daar verschillende nummers van de Beatles aan het zingen zoals 'Hey Jude' en 'Let it be'. Een heleboel mensen zongen het zelfs mee. Je krijgt dan toch een heel apart sfeertje daar in hartje New York! John Lennon woonde hier vlakbij in een appartement in het Dakota gebouw, en is daar voor de deur neergeschoten.

Wij hebben een aantal keren gewoon even op een bankje gezeten om van het uitzicht te genieten, en van alle mensen die voorbij kwamen. En we zagen ook een aantal schildpadden en een aalscholver die van het zonnetje aan het genieten was. Na drie uur hadden wij het wel gehad en hebben de fietsen terug gebracht.

Daarna een metro gezocht en wij kwamen uit in het gebied van de musicals en filmindustrie op Broadway. Hello Kitty, Superman en nog veel meer bekende figuren liepen daar rond. Echt Amerikaans. Ruben zag op een gegeven moment de M&M store met misschien wel duizend artikelen van M&M. Ongelofelijk en echt duur. Een pond M&M's kost daar maar liefst dertien USD! Bij ons bij de AH kan dat volgens mij goedkoper. Ruben heeft daar een sleutelhanger gekocht met uiteraard een M&M poppetje en een voetbal. Het was wel heel leuk om daar even te hebben rondgekeken, want zulke winkels kom je bij ons in Oerle uiteraard niet tegen!

Om onze honger te stillen hebben wij wat broodjes bij Dunkin' Donuts gegeten. Heel lekker, en voor Ruben hadden ze zelfs warme ham/kaas broodjes. Altijd goed. Voordat wij terug gingen zijn wij met de kabelbaan (cablecars) naar Roosevelt Island gegaan. Je hebt dan een heel mooi uitzicht over het water van de Hudson rivier en over de bruggen. Wij hebben direct de terugreis weer gepakt want een van de liften was defect, en daarom moest je nogal lang wachten. Het was er echt heel erg druk. Nog wat gewinkeld en daarna terug gegaan naar het appartement. Daar heb ik de site bijgewerkt en wat mailtjes bekeken.

New York Yankees
Donderdag 5 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Vandaag hadden wij geboekt voor de wedstrijd Oakland Athletics tegen de New York Yankees. Deze wedstrijd begon om één uur 's middags dus wij hadden ruim de tijd met opstaan. Ruben had gevraagd wat langer te mogen blijven liggen. Dit was zeker niet erg toen ik uit het raam keek. Het regende wel heel erg hard. Rustig aan dus. Beide een kopje koffie gepakt in het appartement en daarna toch maar de regen in. Bij de 7eleven weer een ontbijtje gepakt en buiten opgegeten. Daarna zijn wij weer aan de wandel gegaan. Wij zagen heel oude gebouwen met prachtige trapgevels en kasseien als wegdek.

Het bleef wel regenen, dan weer hard dan weer zacht. Nog even een hele grote muffin gekocht en daarna op weg naar het stadion. Aangekomen bleek het nog vrij leeg te zijn in het stadion. Bij de ingang kregen wij nog een mooie beker, helemaal gratis. Meenemen... Het liep in de loop van tijd wat voller. Uiteindelijk waren er meer dan 44.000 bezoekers. Er werd heel veel gegeten en gedronken. Alcoholische dranken waren beperkt verkrijgbaar. Eén persoon mocht maximaal twee van dergelijke consumpties drinken. Je krijgt dan geen last van dronken mensen. Voor de wedstrijd was er een minuut stilte voor een speler/coach die gisteren op 83 jarige leeftijd was overleden. Daarna het volkslied en de wedstrijd kon beginnen.

Het was een vrij saaie wedstrijd. De pitcher bepaalt de wedstrijd. Hij gooit zo hard en strak dat de meeste spelers missen. Wat hebben wij gezien: twee homeruns, twee honkstelen, een gewoon punt en een mooie snoekduik voor het vangen van een bal. Uitslag 2-1 voor de Yankees. Uiteraard kregen wij met regelmaat de orgelman te horen en de commercials tussen de innings. Ongelofelijk en toch wel typisch Amerikaans. De wedstrijd duurde ongeveer vier uur. De metro weer ingestapt en rond Cambre Street een restaurant gezocht. Bij een pizzatent met de naam Max gegeten. Was niet echt goed. Miste de Italiaanse smaak. Daarna wat rondgelopen. Het was inmiddels droog en terug naar onze kamer.

Top of the Rock
Vrijdag 6 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Voor vandaag hebben wij wandeling uit het boekje 100% New York uitgezocht. Route 3 loopt van Central Park, via Time Square naar Union Square en is volgens het gidsje tien kilometer lang. Om zeven uur uit ons bed en we zien het direct, het is gelukkig al weer heel lekker weer. De metro gepakt naar Manhattan en weer een broodje gekocht bij de 7eleven, ons vaste ontbijtadres hier in de Big Apple. Lekker en redelijk van prijs. Daarna weer verder met de metro gegaan en hebben we als eerste ontbeten in Central Park. Altijd leuk om naar mensen te kijken. Oude, jonge, dikke en dunne mensen, en allemaal lopen ze hard of fietsen wat rond. Ook waren er vandaag allerlei kraampjes waar je je hond kon laten keuren of op de foto laten zetten.

Daarna starten wij met onze looproute. Vooral de extreem hoge gebouwen waren prachtig om te zien. Als je dan als nietige voetganger helemaal beneden staat en je kijkt omhoog dan besef je pas hoe hoog die dingen eigenlijk wel zijn. Op sommige staan op het dak zelfs bomen. Wij bezochten onder andere de St. Patrick Cathedral, deze stond helemaal in de steigers, maar gelukkig konden wij er wel in. Hij bleek een tijdje gesloten te zijn geweest. Dateert oorspronkelijk uit 1878. Het is een hele mooie kerk. Rond elf uur waren bij de Top of the Rock bovenop het Rockefeller Centre, ongelofelijk hoog deze wolkenkrabber! Bovenop dit enorme gebouw is een observation deck vanwaar je natuurlijk een schitterend uitzicht hebt op New York.

Wij hadden al in Nederland tickets geregeld en moesten de voucher alleen nog omwisselen voor een kaartje. Om vijf over half twaalf mochten wij pas naar boven dus eerst een break voor een sanitaire stop. Na twee bakken koffie en wat water wil de blaas wel. Met de lift naar boven, we moeten overstappen in een andere lift en onderweg is nog een leuk filmpje te zien ook. Het was er enorm druk. Boven aangekomen is het uitzicht fantastisch! Ik heb er veel foto's gemaakt. Je kijkt aan de ene kant uit op Central Park en aan de andere kant over de skyscrapers van New York en je ziet er het Empire State Building, dat is het andere observatiedek wat nog een klein beetje hoger is dan Top of the Rock.

Na dit bezoek zijn wij eerst iets gaan eten bij een klein tentje. Beiden aten wij een kipcordonblue op een broodje met daarbij friet. Over Time Square, het moderne New York met de vele musicals, theaters en de muziek naar een hele bijzondere wijk gelopen. Wat een pracht en praal. Daarna doorgelopen richting Union Square. Hier staat onder andere het Flatiron Building uit 1902. Dit was een van de eerste oude hoge gebouwen, de eerste echte wolkenkrabber gebouwd in de vorm van een strijkijzer, vandaar de naam ook.

De route eindigde in het Union Square Park. Beide waren we toch wel moe geworden van deze trip. Dus zijn we terug gegaan naar het appartement om even te rusten en te douchen. Rond zes uur zijn wij weer vertrokken en hebben over de Brooklyn Bridge gelopen. Deze is 1825 meter lang. Voor de auto zijn er twee keer drie banen beschikbaar. Voor voetgangers en fietsers hebben ze een houten brug er bovenop gebouwd. Deze brug is gedateerd 1883. Je hebt een prachtig uitzicht en de brug zelf heeft ook wat. In de verte zie je het vrijheidsbeeld.

Daarna doorgelopen en kwamen weer in de buurt van 9/11 uit. Daar hebben wij gegeten bij een Chinees. Ruben kip en ik scampi met broccoli. Heerlijk en lekker goedkoop overigens, inclusief drinken zeventien USD. Nog wat drinken gekocht bij de 7eleven en dan terug naar ons appartement. Ruben vroeg aan mij of ik in de wijk waar wij verblijven 's avonds alleen zou durven lopen. Hij had hetzelfde gevoel als ik. In de avond moet je hier niet lopen.

Historisch New York
Zaterdag 7 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Het was weer warm vandaag. Ruben had tot acht uur geslapen daarna direct op pad. Ons dagelijks ritueel om naar de 7eleven te gaan voor ons ontbijt hebben wij in stand gehouden. Vandaag liepen wij een route die niet naar het moderne Time Square gaat, maar naar het historisch New York. Huizen van laat in de negentiende eeuw. Met prachtige bomen voor de huizen.

Wij starten aan het eind van de Chinese wijk, die langzaam overgaat in de Italiaanse wijk. De aroma's van de Italiaanse kruiden kan je overal ruiken. Ook zag je in een winkel de hammen hangen. Je proeft de Italiaanse sfeer. Heel veel restaurants of andere typische Italiaanse winkels (kleine supermarkten, design winkeltjes). De trappen aan de gevels van de huizen zijn een mooi gezicht. Soms denk je dat je in Amsterdam bent als je de stijl van de huizen ziet. Sommige zijn enorm groot, andere zijn juist erg klein.

Na een uurtje of twee zijn wij een heerlijke ijsco naar binnen gaan werken. Echte aardbeien en noten zaten in mijn ijsje. Dat is echt genieten met dit weer! Daarna dwaalden wij iets van de route af, maar de gebouwen bleven prachtig. Als laatste bezochten wij de Chelsea Market. Een enorme hal, gevestigd in de oude koekjes fabriek van Oreo, waar vooral eettentjes en cadeauwinkeltje waren. Zeep uit Portugal of parfum uit Frankrijk. Daar komen wij niet voor naar New York. Volgens mij was ook de kreeft in de aanbieding, want ik heb zeker tien mensen een kreeft zien eten. Ruben riep alleen maar bah bah. Voor hem was deze markt niet zo erg interessant gaf hij aan. Hij was bang voor stinkende vis en vlees, zoals wij wel eens in Azië tegen komen.

Moe geworden ook door de hitte, zijn wij wat gaan eten. Ik een lekkere sandwich, Ruben kipvleugeltjes met friet. De route was nu voltooid. Nu op zoek naar schoenen voor Ruben. Hij had ze al ergens gezien maar we kwamen vanochtend een Adidas Store tegen. Ruben heeft ze gevonden. Niet in de Adidas Store maar gewoon in een andere schoenenwinkel. De Adidas Store bleek veel duurder te zijn. Daarna zijn wij de schoenen naar ons appartement gaan brengen en hebben even wat gerust. Foto's weer op de laptop gezet en daarna weer de metro in om een hapje te eten.

Wij zijn terecht gekomen bij een Mexicaans eethuisje. Ik heb typisch Mexicaans gegeten. Ruben durfde het niet en heeft gekozen voor een burger, die ook erg lekker was. Het eten van mij was ook lekker. Ik wilde graag een biertje. Helaas deze kreeg ik niet omdat er een 'kind' bij was. Aan de bar werd flink doorgedronken. Maar ik kreeg het niet. Hoe krom kan het zijn. Ik moet dan het voorbeeld geven, maar om mij heen staan mannen en vrouwen flesjes bier leeg te drinken. Typisch Amerikaans? Vroeg gaan slapen.

Staten Island
Zondag 8 juni 2014. New York, Verenigde Staten.

Wat heb ik slecht geslapen zeg. Wat een herrie was er buiten! Keiharde muziek, schreeuwende mensen etcetera. Het mooie is; Ruben heeft helemaal niets gehoord. Ik dus wel en nu ben ik best wel moe bij het opstaan.

Ruben wil geen musea bezoeken daar vindt hij niets aan, en dat respecteer ik. Dat komt later wel. Op weg naar Manhattan even een ontbijtje scoren. Daarna wachten op de boot naar Staten Island. Op dit eiland is weinig te zien maar vanaf de boot heb je wel een prachtig uitzicht over New York met name over Lower Manhattan. Het kost je overigens helemaal niets. De Staten Island Ferry is gratis, maar daarom doen wij het niet. Deze ferry is eigenlijk bedoeld als woon/werk verkeer van en naar het Staten Island en de overtocht duurt zo'n 25 minuten. Veel toeristen maken er gebruik van vanwege het sublieme uitzicht over New York.

Ruben heeft er vandaag niet zo zin in. Rondom de boot bleef constant een boot varen van de kustwacht. Met de wapens in de aanslag. Op de boot is het niet zo druk, en dus kan ik veel foto's maken. Bij aankomst zijn wij het eiland nog wat gaan bezoeken, maar er was niet zo veel open, dus maar vrij snel daarna weer terug. Ik ben nu aan de andere kant gaan zitten voor een ander uitzicht. Een prachtige tocht maar echt verkoelend is het niet.

Op de terugweg zagen wij nog een zeppelin in de lucht zweven, en zien we de mooie Brooklyn Bridge vanaf de andere kant. Het is weer echt warm vandaag. Ruben had zin in de MacDonalds dus even een 'hammie' naar binnen werken. Ruben overigens de kipjes. Daarna zijn wij gaan shoppen bij Century 21. Ik ben er geslaagd voor schoenen, Ruben voor een sporttas en ik heb zelf nog wat aftershave gekocht. Daarna nog wat rond gelopen in de Italiaanse wijk, totdat Ruben aangaf terug te willen. Het is ook wel erg warm vandaag. Wat eten en drinken gekocht bij een supermarkt omdat wij morgen heel vroeg naar Washington vertrekken. Daarna op zoek naar een restaurant. Ruben wilde in de omgeving van Grand Central iets eten. Het bleek dat op zondag veel eetgelegenheden gesloten zijn. Uiteindelijk kwamen we bij een heel groot café-annex- eettent terecht met de naam The Australian. Bier uit de tap lekker! Ruben had een jumbo schnitzel en ik fish and chips.