Maya ruïnes en cenotes
Januari 2017. Balcalar, Mexico.

Teotiuhacan was één van onze eerste stops om de ruïnes te bezoeken. We vonden een camping vlakbij de piramides van Teotiuacan. Dus van daaruit konden we te voet naar de ruïnes. Na het bezoeken van de ruïnes waren de gastjes doodop en besloten we om terug te liften naar onze camping. Dit lukte zeer vlot want al vlug stopte een pick up en mochten we de laadbak in, tussen de verfpotten. ‘s Avonds dan nog gaan uiteten met twee supertoffe Nederlanders, Rieneke en Tijs, die samen met ons op de camping zaten.

Myrthe mocht voor haar verjaardag zelf kiezen welke richting we gingen voor haar verjaardag te vieren. Ze besloot voor Catemaco. Daar ligt de camping La Jungla en het was ook jungle. Een oudere man heeft een camping in zijn tuin tussen de apen en de ara’s. La jungla is gelegen aan een meer en heeft ook zelf verschillende ‘zwembaden’ met een supertoffe en snelle waterglijbaan. Daar zijn we enkele dagen gebleven om onder andere ook Myrthe haar tiende verjaardag te vieren.

Na de rust van Catemaco was het tijd voor de drukte, namelijk Palenque. In Palenque zijn er ook ruïnes te bezichtigen en we kampeerden op enkele kilometers van de ingang. Via een junglepad zijn we dan ‘s anderdaags naar de ruïnes gaan kijken. Voor een keer waren we blij dat het aan het regenen was, want het was er snikheet. Veel volk was er niet ‘s morgens aan de ruïnes dus konden we alles op het gemak bezichtigen. ‘s Namiddags was het dan tijd voor een verfrissende duik in het zwembad.

Volgende ruïne die op het programma stond was Calakmul. Calakmul is de grootste ontdekte Mayastad tot nu toe. Deze ligt vlakbij de grens van Guatemala en daar moet je een lange rit voor over hebben. Maar de rit was meer dan de moeite waard. Aan de ingang van het park (Calakmul ligt in het beschermd natuurgebied) moesten we eerst toegang betalen en dan mochten we verder rijden. De weg liep dwars door de jungle en na twintig kilometer kwamen we uit aan een museum. Dit was niet open wegens verbouwingen maar we mochten er ‘s avonds wel kamperen. Want aan het museum moet je je laten registreren om verder te rijden naar de Calakmul. Volgens de vent aan de ingang was het nog een uur rijden naar de ruïnes en hadden we nog tijd genoeg om alles te bezoeken. Dus zijn we nog verder gereden en na een uur rijden waren we er eindelijk.

Dan begonnen aan het ruïnes maar voor we het wisten was het al sluitingsuur en we hadden de helft nog niet gezien. Dus veertig kilometer terug naar het museum om daar te kamperen en ‘s anderdaags zijn we dan nog een dag naar de ruïnes geweest. De tweede dag hebben we dan al de piramides beklommen waar we overal een prachtig uitzicht hadden. 360° rondom was er enkel maar jungle te zien en niets van beschaving… Die avond zijn we dan nog doorgereden naar de ruïnes van Chicana, die een beetje verderop lagen. Dit was een zeer kleine site maar ook de moeite waard en we konden achteraf gewoon op de parking kamperen.

De volgende dagen bezochten we nog heel wat kleinere ruïnes die ook telkens de moeite waard waren. Op al deze ruïnes was er praktisch geen toerisme en toen we aankwamen aan de ruïnes van Uxmal was het een shock voor ons. De parking stond bomvol bussen en het was er dus ook superdruk. Een vluchtig bezoek en dan gaan afkoelen in een cenote.

Yucatan bestaat uit zeer veel cenotes (zijn ondergrondse grotten met water) en deze staan allemaal in verbinding met elkaar. Wij zijn naar de cenote van Kankircxhe gegaan. Deze lag wat afgelegen waardoor er bijna geen toerisme op zat. We zijn er twee dagen gebleven en in de ochtend en de late namiddag hadden we de cenote voor ons alleen.

Na de cenote was het tijd voor onze laatste ruïne in Mexico, Chitzen Itza. We vonden Uxmal al superdruk maar Chitzen itza was één grote toeristische attractie. Lang zijn we er ook niet gebleven en we zijn dan doorgereden naar de kust.

Tulum is een zeer drukke toeristische badstad en de prijzen van de campings swingen de pan uit. Dus besloten we om te gaan overnachten op de parking van de supermarkt, de Chedraui. Daar stonden er nog enkele andere overlanders en eigenlijk was het nog een leuke bedoening. De dag erop zijn we via Tulum naar Punta Allen gegaan. Dit ligt aan een uiterst puntje en daar was het al stukken rustiger. Ideaal om enkele dagen strandvakantie te houden. Na Punta Allen nog naar Majahual maar daar zijn we niet lang gebleven. De camping zat vol Duitsers en we hadden dan ook meer het gevoel dat we in Duitsland zaten dan in Mexico.

De laatste stop in Mexico was Bacalar. Dit is een prachtige lagune die gekend is voor zijn vele kleuren blauw. De meeste cenotes van Yucatan monden daar ook uit. Bacalar is een zeer toeristisch stadje en gelukkig hadden we een tip gekregen van iemand van een rustige kampplaats. Dit was een Canadees die het openhield maar er zaten geen andere toeristen en dus super rustig. ‘s Anderdaags zijn we met de Canadees dan met zijn boot gaan varen op het meer.

Vervolg reis in Belize