Adios Guatemala!
Zaterdag 19 augustus 2017. Naar huis.

Vandaag gaan we naar huis. Enerzijds jammer dat we gaan. Anderzijds hebben we het na drieënhalve week ook wel een beetje gezien en willen we ook wel graag onze Bluf weer zien!

Dus na een dit keer karig ontbijtje, en nadat de eigenaar van Hostal Antigüeno een foto van ons heeft genomen voor zijn facebook pagina, pikt de taxi ons om 9.30 uur op. Hij is een half uur te laat, maar we vliegen om 12.15 uur en het is een klein vliegveld, dus dat zou allemaal makkelijk moeten lukken. Het is 38 kilometer naar het vliegveld, ritje van een uurtje.

Na een kwartiertje rijden zien we de drukke miljoenstad in de verte beneden al liggen, dat gaat goed. Maar dan rijden we om 9.50 uur de file in. Nu al? En deze file schiet echt voor geen meter op. Na een half uur staan we er nog in, en na een uur nog steeds. De taxichauffeur kijkt ook steeds moeilijker: hoe laat gaat de vlucht? 12.15 uur. Oei, hij begint toch ook te twijfelen. Het wordt steeds stiller in de auto, en als we om 11.00 uur nog in de file staan zijn we ervan overtuigd dat we het niet meer gaan halen. We moeten er eerst nog zien te komen, inchecken, security, paspoortcontrole, naar de gate en boarden en dat alles minder dan een uur. Maar dan begint het te rijden en wonder boven wonder staan we om 11.15 uur op het vliegveld. Snel inchecken! Tijdens het inchecken ook nog snel even de Quetzals omwisselen en hop, snel door de security, gaat ook best soepel. Maar dan zien we de rij voor de paspoortcontrole. Oeps, dat gaat niet goed. We besluiten maar even asociaal te zijn en skippen gewoon de hele rij. Sorry mensen! De paspoortcontrole gaat tergend langzaam, schiet op! En als de jongens en Ivanka de paspoorten hebben rennen ze vast naar de gate. Hugo volgt niet lang daarna. We horen dat gate 11 wordt omgeroepen, die gaat sluiten, nog wat harder rennen! En net op tijd zijn we er dan, jippie we kunnen nog mee! Ivanka wordt er nog even uitgepikt voor een extra handbagage check, maakt niet uit. En dan om 11.50 uur gaan we het vliegtuig in. Niet slecht gedaan, in iets meer dan een half uur vanaf aankomst op het vliegveld.

We stijgen op, adios Guatemala, en binnen tweeënhalf uur landen we weer, in Dallas dit keer. Daar weer stress, wat een rijen en onduidelijkheid, maar het komt allemaal goed. En dan om een uur of 19.00 stijgen we op richting Londen Heathrow. Lekker nachtvluchtje, paar filmpjes, even slapen en we zijn er. Op Heathrow natuurlijk weer vliegtuigen spotten en rond de middag (het is inmiddels zondag) stijgen we op voor het laatste deel van de reis. Rond half vier landen we op Schiphol, pikken de backpacks op en de auto en dan op weg om Bluf op te pikken in Kleef. Best pittig om nog even 150 kilometer in de auto te rijden na drie terugvluchten. Maar het is de moeite waard. Wat zijn we blij Bluf weer te zien. En hij ons! Dan nog even vijftig kilometer terug naar huis rijden en de reis zit erop. Toch ook wel weer lekker om thuis te zijn.

We hebben echt heel veel mooie dingen gezien en gedaan, kleurrijke indianenmarkten bezocht, veel streetfood gegeten, met chickenbussen tussen de Maya's en cowboys gereisd, rokende vulkanen gezien en beklommen, verschillende soorten apen, neusbeertjes, ara's en toekans gezien, meer dan 1400 jaar oude Maya tempels beklommen, gezwommen in jungle rivieren, in Honduras geweest, Caraibisch garifuna plaatsje bezocht, het supermooie meer van Atitlan gezien (en van Flores) en in gezwommen, leuke mensen ontmoet, in hangmatten gehangen, in bussen vol cowboys gezeten, mooie koloniale plaatsjes gezien etc.

We zullen proberen dit reisgevoel vast te blijven houden, helaas leert de ervaring dat dit gevoel snel weer verdwijnt. We kunnen in ieder geval weer na gaan denken over de volgende reis, tot de volgende keer!