De weg kwijt in Antigua en marshmellows op de vulkaan
Maandag 15 juli 2013. Antigua, Guatemala.

Vanuit San Pedro pakken we nu maar een gewone minibus om verder te reizen. Nog een keer met de chickenbus vonden de meiden geen goed idee. De volgende stop in de planning is de stad Antigua, bekend om haar mooie centrum en gelegen tussen drie actieve vulkanen in. De laatste keer dat er eentje uitbarstte is al zo'n jaar of drie geleden dus dat lijkt ons wel veilig genoeg.

Aangekomen in Antigua begint, het inmiddels vertrouwde, zoeken naar een guesthouse en na wat rondzoeken en vragen vinden we nu 'Hostel Santiago'. Niet al te ver van het centrum, vijfentwintig Euro per nacht voor een vierpersoonskamer, gelegen achter een reisbureau met de kamers rond een kleine tuin/patio. Precies wat we zoeken. We gooien dan ook onze spullen in de kamer en gaan het centrum verkennen. De hele middag en avond struinen we door de stad, bezoeken een kerk en een klooster, eten hier wat, drinken daar wat, lekker op het gemak genieten van de binnenstad.

Het handige van veel steden is Midden Amerika is dat ze net als Amerikaanse steden vaak zijn opgebouwd uit rechte straten die elkaar kruisen, en vaak ook nog uit opvolgende nummers zijn opgebouwd. Als je dus in de Calle Norde 5 moet zijn omdat daar een mooi plein is en je ben nu op de Calle Norde 2, dan weet je dat je nog maar drie blokken verder moet zijn, erg makkelijk. Iets vervelender is dat de straten zo ook al snel op elkaar lijken en als je dan 's middags met het zonnetje op je hoofd vertrekt, vergeet om een kaartje van je guesthouse mee te nemen en 's avonds in het donker terug wil... Kan dat wel eens lastig zijn! Oftewel, we waren verdwaald.

Ons guesthouse staat niet in de Lonely Planet, de mensen die we het vragen weten het ook niet eigenlijk dus zit er niks anders op om maar weer terug te lopen naar een bekende plek en vanuit daar weer op je geheugen je voetsporen terug te lopen. Het duurde even, maar gelukkig kwamen we toch weer thuis. Snel naar bed want, want de volgende dag moeten we er al weer vroeg uit.

Om vijf uur op, om zes uur weg om de Pacaya vulkaan begaan beklimmen. Eén van de vulkanen hier in de buurt. Stevige bergschoenen aan was geen overbodige luxe want het was een flinke klim naar boven. Eerst over gladde bospaden, daarna over mul lava grind. Ook Floortje en Kathy laten zich niet kennen en slaan de aangeboden paarden om op naar boven te gaan af. Op eigen kracht komen we dan ook na anderhalf uur boven. Daar hebben we een mooi schouwspel van de rokende vulkaan en is het vlak onder de oppervlakte nog zo heet dat de meiden marshmallows kunnen laten smelten in een uitgegraven hol in de grond. Helaas konden we uit veiligheid niet helemaal aan de rand van de krater komen en zagen we ook geen gloeiende lava stromen. Maar ja, dat is de natuur, die laat zich niet dwingen. Toch was het zeker de moeite waard en een erg leuke excursie.

Vanavond weer op tijd naar bed want morgen vertrekken we om vier uur 's nachts naar Rio Dulce in de jungle van Guatemala. Weer spannend wat we daar gaan beleven.