Artikelindex

Oeoeoe, oeoeoe
Maandag 8 september 2014. Cano Negro, Costa Rica.

Een reisdag, nu ja het is iets van tweeëneenhalf uur rijden naar Cano Negro. Dus dat stelt niet zoveel voor. We rijden er dan ook in één keer naar toe. Onderweg is er niet heel veel te zien. Wat ons opvalt is dat we eigenlijk de onbewoonde wereld nooit verlaten, overal langs de weg staan wel huisjes (meestal een paar muren met golfplaten daken). Vlak voor de grens met Nicaragua slaan we af een onverharde weg op die door Cano Negro heen leidt. Dit is wel behoorlijk hobbelen, na drie kwartier bereiken we ons verblijf. Op het bordje staat dat ze Frans, Spaans, Italiaans en Engels spreken. Blijkbaar beheersen ze de gebarentaal in het Engels erg goed, want veel verder dan dat komen ze niet. Verder doen we vandaag niet zoveel, beetje in het zwembad hangen en de schaapjes kijken.

8septvogel18septvogel28septvogel3

Na het ontbijt gaan we een boottocht maken door de lagunes hier. Cano Negro staat bekend om z’n diversiteit aan vogels, dus die hopen we vandaag dan ook veel te zien. Ook dit is weer een tocht die erg de moeite waard is, we zien ontzettend veel vogels, leguanen, aapjes en kaaimannen. Vlak voor ons verblijf waar we op de boot stappen ligt al een kaaiman te wachten, die lust wel een lekker klein meisje… We hebben de boot helemaal voor ons zelf, gelukkig is de kapitein ook een goede dierenspotter. We laten even wat vogels passeren, agami heron, green heron, great egret, black vulture, ringed kingfisher, american pygmy kingfisher, amazon kingfisher, belted kingfisher, tropical kingbird, etcetera. Eveline vindt het ook erg leuk, maar na anderhalf uur worden Woezel en Pip toch interessanter. Op een gegeven moment komen we een groep apen tegen, wij zien ze alleen nog niet. De gids/kapitein doet vervolgens ‘oeoeoe’, en we krijgen een hoop ‘oeoeoe’ terug uit de bomen. Dus ik ook ‘oeoeoe’, en ja hoor ik wordt beantwoord met een hoop ‘oeoeoe’. Dat was wel even een ‘wauw’ momentje.

8septkikker8septgroeneleguaan8septgestreepteleguaan

De rest van de dag doen we weer lekker rustig aan, ik probeer de mieren op de foto te zetten die blaadjes sjouwen. Een mier met een blad dat wel twintig keer groter is dan hem zelf, je kent de beelden wel. Ze leggen een behoorlijke afstand af, met zo’n blaadje op hun nek. Eveline vindt ze ook wel grappig, alleen pakt die de blaadjes van de miertjes af…

We eten ons avondeten met een ander Nederlands stel (J,C & S), die ook met een kleintje aan het rondreizen zijn (een jaar ouder dan Eveline). Dus dat schept meteen een band, en was gezellig om lekker over reizen te kletsen. Zo zie je maar, aan de andere kant van de wereld, redelijk in niemandsland en een resort delen met een ander Nederlands stel. Nederlanders zijn een reislustig volkje en kom je overal tegen! Hoewel het tot nu toe in Costa Rica erg mee valt. 

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!