Artikelindex

Croc's
Dinsdag 16 september 2014. Carara Nationaal Park, Costa Rica.

We laten Monteverde weer achter ons en gaan naar Carara Nationaal Park. Dit is een wat minder bekend park, maar staat bekend om de ara’s (de grote rode papagaaien ofwel scarlet macaw) die hier veel voorkomen. Sommige periodes trekken ze hier in de ochtend en avond in grote groepen van de kust naar het park en andersom. Nu wij er zijn is dat niet het geval, maar zie je ze overal verspreid.

Voordat we het park in gaan eten we eerst nog even wat bij een brug die bekend staat om de krokodillen. Na het eten lopen we even over de brug om toch maar even een kijkje te nemen. Met het idee dat er een paar van die kleine krokodilletjes zouden liggen, die we tot dusverre veel gezien hebben. Nou hier liggen dus de echte grote jongens, tientallen liggen hier te wachten op een lekker maaltje. Als ik hier Eveline uit m’n handen laat glippen, dan is het snel gebeurd… Pfff daar moet je dus even niet aan denken. Eveline vindt de krokodilletjes wel leuk en begint zich uit mijn houtgreep los te wurmen. Dacht het dus even niet! We staan op een brug met een hele lage reling waar auto’s vrij hard overheen rijden. Dus hop weer terug lopen. Eveline is het hier niet mee eens en gaat hevig tekeer en vindt dat ze best even de krokodilletjes mag aaien. Ik verstevig mijn houtgreep en loop snel terug naar de auto.

15septkaaimannen15septEveline

We zetten de auto bij het ingang van het park neer dat een paar honderd meter verderop ligt van de brug. We zijn hier vrijwel alleen en mogen voor tien USD per persoon naar binnen. Ze hebben dit park voorzien van een net aangelegd pad, dat hebben we nog niet veel gezien hier in Costa Rica. Alleen hebben ze een ondergrond gekozen waar de verschillende mosjes zich prettig bij voelen, en is het pad dus spekglad! Eveline kan hier dus ook niet lopen, die ligt bij elke stap onderuit. Wij verplaatsen ons via de reling en glibberen en glijden zo verder. Gelukkig is het tweede rondje, dieper het park in niet voorzien van een net aangelegd pad. Het is weer prachtige natuur en we weten nog een ara stelletje te spotten. Op de terug weg zie ik nog een zwarte felgroen gevlekte kikker, die hebben we ook in z’n kikker farm gezien. Giftig, maar niet schadelijk voor de mens (op een geïrriteerde huid na). Mocht je de kikker aan raken, gaat deze binnen twee a drie weken dood vanwege de bacteriën die je dan overbrengt.

Aan het einde van de middag komen we bij ons hotel, waar onze koffers die we aan het begin van de middag hebben afgegeven al op onze kamer liggen. Dit is een zeer luxe hotel, dat je ook meteen merkt aan de andere gasten die aanwezig zijn. Ook grappig voor de afwisseling, hoewel wij niet helemaal in de toon vallen met onze Crocodile Dundee outfitjes. Het is een hotel dat boven op een berg ligt met een prachtig uitzicht over de baai. Na het eten lees ik m’n volgende boek uit en gaat het lichtje ook uit. 

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!