Artikelindex

Bultrugwalvis met een kalf
Donderdag 25 juli 2013. Manolo, Costa Rica.

Weer ontzettend lekker ontbeten bij Casa Botania en tijdens het eten verteld aan Kathleen en Pepe dat we naar de botanische tuinen wilden en wij dan graag met Pepe zouden gaan als gids. Dat kon spijtig genoeg niet, Pepe had andere plannen. Die werden iets verlaat zodat wij twee uur de tijd hadden om met gids door de tuinen te wandelen. Dat was een briljant plan, Pepe is bioloog en kan heel goed aan de kinderen uitleggen hoe één en ander in het werk gaat in de natuur. Jesse en Folkert hingen aan zijn lippen. Door zijn verrekijker liet hij ons kolibries zien die hoog in een boom zaten. Pepe werd helemaal enthousiast bij het zien van een minuscuul kleine orchidee. De tak waar die op zat was zo broos dat die brak bij het aanraken. Bleek die tak begroeid te zijn met wel vier soorten orchideeën. Twee dagen genoten in San Vito van de gastvrijheid van Kathleen, Pepe en Elias. Na het bezoek, inpakken en afscheid nemen. Al was het verblijf maar kort het had indruk achter gelaten. Kathleen vond het erg leuk voor Elias dat hij zo speelkameraadjes heeft en hoopt op meer gasten met jonge kinderen.

De rit naar Sierpa gaf wat ruzie met de Garmin, die laatste stuurde ons via de Panamericana maar dat werd ons afgeraden, veel te hobbelig. Ik hield stug vast aan het plan om door de bergen te rijden en op den duur gaf Garmin zich gewonnen en hield op met zeuren over keer om. Een mooie tocht en ondanks het heuvelachtige terrein goed te rijden. Zelf tot aan Sierpe.

In Sierpa begon het wachten op de boot die een uur later aankwam dan ons was verteld. Er waren best wel veel toeristen voor één boot en na veel getel en overleg werden we verdeeld over twee boten. Wij kwamen in een boot te zitten met de gasten voor Manolo en omstreken. Dat bleek een goede zet. Halverwege de tocht stopten we opeens, we voeren alleen en dat was niet de bedoeling. Terug op zoek naar de andere boot. Die dreef op de rivier met panne. Als bootvluchtelingen zaten de toeristen in de boot, zich ernstig zorgen makend over de nabije toekomst. In onze boot, hard maar waar, toch wat leedvermaak. Maar ook wel medegevoel: chips, cola en water werden rondgedeeld, we hadden genoeg proviand aan boord van beide boten. Wat wel gek is dat het er alle schijn van had dat de kapiteins nog nooit eerder panne hadden meegemaakt met toeristen aan boord. Na heel wat overleg en gesleutel werd er op den duur een reserveboot gebeld waarop de toeristen uit de rampboot konden overstappen. Daarna voeren we met twee volle boten verder, met wel een oponthoud van dik een uur. Zo tegen het schemer waren we over, nog net op tijd voor het donker en ruim op tijd voor het avondeten, er was op ons gewacht.

De volgende ochtend er op tijd uit, zeven uur voor een snorkeltocht. Op weg naar het snorkeleiland zagen we dolfijnen die op jacht waren naar een tonijn en een bultrugwalvis met een kalf. Die bultrugwalvissen komen hier overwinteren, ze krijgen hier hun jong en zwemmen dan weer terug naar de zuidpool omdat daar meer eten is. Daarna snorkelen tussen de kwallen, dat was dus van korte duur, snel er weer uit en even ronddobberen bij een walvis en wat dolfijnen. Tegen die tijd waren de kwallen voorbij gezwommen en konden we rustig verder snorkelen. Snorkelen in een school toeristen is weer een hele nieuwe snorkel ervaring.

Bij thuiskomt zijn Susan, ik en de meisjes de baan op gegaan, op zoek naar een zwembad. Niet een hele lastige zoektocht want Susan had al gemaild met de Nederlandse eigenaresse van een hotelletje met zwembad. Daar konden we terecht, de jongens hadden geen zin om mee te gaan, die waren moe en toe aan chillen. Toevallig zat in dat hotel een Nederlands gezin met drie oudere jongens (vijftien tot negentien), hetzelfde gezin waar we de dag ervoor mee in de boot chips hadden rondgedeeld. Silke en Fardau hebben Sinterklaas gespeeld met de jongens en wij aan de borrel met de ouders, uiteraard wel eerste een plons in het koude verfrissende zwembad. Was allemaal erg gezellig. Nu zitten we voor de tent, we moeten er straks vroeg in omdat er morgenvroeg een bushwalk op het programma staat die om vijf uur begint.

 

Bushwalk
Zaterdag 27 juli 2013. Manolo, Costa Rica.

De wekker stond weliswaar om vijf uur maar toch werd ik pas tien minuten later wakker van het hinderlijke geluid. Verder was iedereen nog in diepe rust en niet wakker te krijgen. Het grote licht deed wonderen. Ondanks het vroege tijdstip was iedereen toch vrij snel actief genoeg om uit bed te komen, aan kleden en naar de ontbijt tafel.

Op naar de boot. Een tocht van dik een uur door de ochtendzee. Fardau genoot met volle teugen, maar Silke vond er geen klap aan, veel te vroeg wakker geworden. In het nationaal park van Corcovado hebben we met een gids dik vijf uur door de jungle gelopen en over het strand. De jungle geeft Silke energie, ze loopt dan vol energie voorop om de weg te wijzen en om alles als eerste te zien. Het strand daarentegen is slenteren in de warme zon, niets voor Silke.

150643 1375499706 500 (320x240)

Wij zijn veel op het strand geweest om zo snel en makkelijk bij rivier mondingen te komen waar krokodillen zijn te zien en in de oceaan bultrug haaien zwemmen die soms te zien zijn vanaf de kust. De wandeling in de jungle is verder een soort van wandelen in een dierentuin, maar dan zonder hekken en – wat een en ander spannend maakt – ook drie poema's. Geen al te wilde dieren gezien wel apen, een specht en een soort van paard die miereneter is geworden. Een raar beest dat met uitsterven wordt bedreigt. Het beest is groot, ergo er zit veel vlees aan, en wordt dus graag en veel gegeten. Hoewel de jacht in het park uiteraard verboden is. Ook een boom gezien met als schors 'toerist skin', de huid van een rood verbrande toerist die aan het ontvellen is.

Om drie uur waren we weer thuis waar we moe maar voldaan zijn neergestreken. Na het avondeten al een eerste slag gemaakt voor het vertrek van morgenvroeg. We kunnen dan uitslapen tot zes uur, om zeven uur vertrekt de boot en gaan wij op weg naar onze volgende bestemming. Een tipi aan de kust!

Inhoudsopgave

  1. San Vito
  2. Manolo
  3. Playa Dominical
  4. Torteguero NP
Altijd gesloten?

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!