Artikelindex

Toiletperikelen
Taipei, Taiwan

Na een nacht in een muggenrijk appartement begint het gevecht tegen de tweede hoofdwet van de thermodynamica, in de gewone mensenwereld beter bekend als het weer inpakken van de koffers. De huurauto moet vandaag terug, zonder de legoblokjes, stinkende sokken, afparelende T-shirts en andere objecten die in de afgelopen twee weken hun eigen plekje in de auto hebben ingenomen.

Als we klaar zijn rijden naar de hoofdstad, via Taipei Zoo. De dierentuin ligt tegen een heuvel. Met een kabelbaan gaan we naar de top. Daar bezoeken we een foodmarket en de Zhinn Tempel voordat we via de dierentuin langzaam weer afdalen. We zoeken vergeefs naar leeuwen, raken verstrikt in de pandagekte – ook hier dus – en leveren vervolgens in het centrum van Taipei onze auto in. Na een korte zoektocht vinden we ons onderkomen voor de laatste twee nachten, een klein maar super appartementje midden in de stad.

Als er een ding is wat je niet wil missen in Taipei dan zijn het de night markets. Zie het maar als een lopend buffet van een paar kilometer. Een paar minuutjes van onze flat is de Raohe night market, en een taxirit verder ligt de Ningxia night market. Het is druk, kermisdruk, maar dat is eigenlijk nooit zo’n probleem bij die Aziaten. Bovendien draait het om het eten, en dat is zo goed! Wat te denken van geroosterde pleurotis eryngii – oesterzwam – of van biefstukreepjes gegaard met een gasbrander? Favoriet zijn flinterdunne slijmerige deegzakjes gevuld met garnalen, en smoothies van tropische vruchten. Natuurlijk proeven we ook stinky tofu. Ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat het supergoor klinkt. En ik zou een snob zijn als ik nu zou beweren dat het desondanks een delicatesse is. Maar hé. Blauwe kaas heeft er vijfentwintig jaar over gedaan om mij te veroveren. Gun haar sojazusje ook even de tijd.

streetfood

streetfood3


Natuurlijk gaan we ook naar de Taipei101 – ’s werelds hoogste toren tussen 2004 en 2007. De lift omhoog wordt omineus aangeprezen als ‘life-changing’ maar dat valt gelukkig reuze mee. Naast het indrukwekkende uitzicht en een moeilijk te vermijden jadecollectie wordt mijn oog vooral getrokken door de schokdemper: een bolvormige massa van 660 ton die bovenin het gebouw hangt. Deze slinger houdt de toren in toom bij storm en aardbevingen. Een opname van de beveiligingscamera laat zien hoe het ding heen en weer danste ten opzichte van de toren tijdens een recente aardbeving – net op het moment dat een groep toeristen uitleg kreeg over de werking. Als er iets life-changing is dan is het deze ‘tuned mass damper’; zonder dit apparaat hadden die toeristen het niet naverteld.
Onze kinderen hebben hun persoonlijke verzoeknummers in Taipei. Maandenlang hebben ze zich erop verheugd. Gehuld in identieke gele Pikachu T-shirts zitten ze nu op de achterbank van de taxi. We zijn onderweg naar het Modern Toilet Restaurant, de keuze van Teun. Zoals de naam suggereert is dit restaurant tot in de kleinste details doordrenkt met het thema ‘moderne toiletten’ – dat zijn zittoiletten zoals wij ze kennen. We zitten dus niet op stoelen maar op toiletpotten. En het eten wordt geserveerd in miniatuur wc’s. Zelfs je drankje kan in stijl geserveerd worden. Ik citeer: ‘All beverages could add 50 NTD to upgrade container to an urinal for to go’. Tessels keuze is het Hello Kitty Café, een pastelkleurig kinderparadijs met serveerstertjes die net uit een poppenhuis gelopen zijn en een mierzoete menukaart die je glazuur doet barsten nog voordat je iets besteld hebt. Precies zoals verwacht. Het enige verrassende is de clientèle: er zitten diverse kinderloze stellen te eten. Nou ja, kinderloos – dat weet ik natuurlijk niet. Misschien hebben ze oppas geregeld en zijn ze gezellig zonder de kids op pad. Doen wij ook wel eens.

toiletrestaurant

Een paar straten naast het Hello Kitty Café staat de Chiang Kai-shek Memorial Hall (zo ontdekken we als we daar de volgende dag uit de taxi stappen; kennelijk werkt onze innerlijke tomtom nog niet helemaal in Taipei). Hoewel Kitty en Kai-shek een behoorlijk verschillende achtergrond hebben steken ze elkaar naar de kroon qua persoonlijkheidscultus. In de Main Chamber van de Memorial Hall kijkt een levensgroot standbeeld van de voormalige leider van Taiwan ons aan. Min of meer bij toeval zijn we daar getuige van de wisseling van de wacht. Wat ik verneukeratief vind aan dit soort ceremonies is dat je na een half uur staren naar heen en weer marcherende uniformen nog steeds niet weet of de wacht daadwerkelijk gewisseld is. Het zou zomaar kunnen dat die oorspronkelijke wachten hun plek weer hebben ingenomen. Je zou er een video-scheidsrechter op moeten zetten.

memorailhal

wacht

Aan het eind van de dag stappen we in het vliegtuig voor een rechtstreekse nachtvlucht naar Schiphol.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!