Lichtjes
Ping Xi, Taiwan

De volgende dag rijden we naar Ping Xi. Rechts van ons ligt achter steile kliffen de oceaan. Na verloop van tijd wordt de omgeving meer stedelijk; je kan merken dat we Taipei naderen. In Ping Li, een paar kilometer voor Ping Xi, zien we talloze lampionnen in de lucht zweven. Het is een oud gebruik, oorspronkelijk met als doel om dorpelingen te waarschuwen voor de komst van vijanden. Eens per jaar is er een groot festival waarin deze traditie centraal staat. In recente jaren zijn deze lampionnen uitgegroeid tot een dagelijks fenomeen, waarvan akte. Het is een gekkenhuis. Op en langs het spoor staan een paar honderd mensen. Voor een klein bedrag koop je een lampion bij een stalletje. Je hebt de keuze uit verschillende kleuren, geheel afhankelijk van het soort wensen dat je er op wil hebben. Want dat is stap twee: met een penseel je vurigste verlangens erop schilderen. Ga je voor de liefde, een glanzende carrière, gezondheid, populariteit, pure vreugde of een combinatiepakketje? Het kan allemaal; het is net een wok-restaurant. Stap drie is natuurlijk de lancering. Naast vervulling van je grote wensen hoop je op zijn minst dat je lampion lekker hoog komt en dat hij niet en passant een huis in de hens steekt. Ondertussen hoop je ook dat er geen trein over je heen rijdt. We staan immers met z’n allen tussen de rails. ‘Take care train is coming,’ staat op een bordje. En er komt inderdaad een trein aan. Hij rijdt stapvoets want het station is vlakbij. Iedereen gaat netjes opzij om vervolgens weer tussen de rails plaats te nemen.
Een tourist trap? Zeker wel. En een beetje een foute ook. Nog los van het brandrisico belanden al die lampionnen ergens in de wijde omgeving. Daar doen wij nu aan mee. Doordat er vrijwel alleen lokale toeristen op af komen voelt het minder erg; kennelijk hoort het dan bij de cultuur. Heel verantwoord om je daarin onder te dompelen – toch? Als ik lampionnen vervang door stierengevechten dan voel ik wel dat die vlieger niet opgaat.

Ping Xi is weinig verheffend. Ondanks de toeristische buzz kost het veel moeite om iets te eten te vinden, laat staan iets wat lekker is. Dat is nieuw in Taiwan. De avond wordt gered door een insider-tip: langs de weg aan de rand van het stadje zijn vuurvliegjes te zien. Eerder in Meishan hadden we ze gemist; hier wordt dat meer dan gecompenseerd. Als je er eenmaal een gespot hebt dan zie je er al snel een heleboel. Hoe mooi is dat. Als snel begin je visioenen te krijgen van Het-beste-idee-van-Nederland. Daar sta jij, met je biologische lampen – jampotten vol vuurvliegjes. En je neemt je voor om vóór de uitzending nog even te checken wat vuurvliegjes eigenlijk eten. (Naaktslakken, red.)