Peherera festival
Zondag 6 augustus 2017. Kandy, Sri Lanka.

Vandaag voor het eerst het wekkertje moeten zetten. We gaan naar Kandy toe. Toen ik begon met het plannen van deze reis kwam ik erachter dat het jaarlijkse festival aan het begin van onze reis viel. Dit festival heet het Peherera. Er is dan na zonsondergang een soort optocht met olifanten en dans en muziek. Echt een aanrader had ik gelezen. Dus na flink wat gepuzzel en dagen omgooien toch besloten om dit mee te maken.

Om kwart voor acht worden we opgehaald door de chauffeur. We moeten een uurtje rijden naar het treinstation. Dan is het nog ongeveer drie uurtjes treinen. De treinreis is echt supergaaf. Wat een bizar mooi land is dit. Er is echt wat mij betreft geen beter vervoersmiddel te verzinnen om een land te zien dan de trein. Op de kaart had ik gezien dat het maar negen minuten lopen was naar het hotel.

Nou om een lang verhaal kort te houden dat klopte dus niet. Niemand kende het hotel. Elke keer werd er gebeld. En ja, we zaten op de goede weg. Onderweg maar even gestopt voor een kopje koffie. Toen begon het giga te hozen en besloten we twee tuktuks aan te houden. Na een kleine drie minuten stonden we voor ons hotel. De eigenaar heeft godzijdank kaartjes geregeld voor het festival voor vanavond. Het zit namelijk zo dat vanaf ‘s morgens vroeg hele families al langs de kant van de weg gaan zitten. Wil je dus een plekje hebben moet je dat dus ook doen. Andere optie is gereserveerde plekken. Alle restaurants, winkeltjes etc etc die langs de route liggen verkopen gereserveerde plekken. De hoteleigenaar had voor ons plekjes geregeld bij een schoenenzaak.

In Kandy is het aanbod in restaurants niet echt super. Ik had een gaaf restaurantje gevonden dat wordt gerund door straatkinderen. Maar helaas pindakaas, die zat dicht. Ik wist dat er ook een KFC in Kandy centrum zat. Nu zijn we thuis geen superfan van fastfood maar het kwam nu toch wel goed uit en Jim en Mikki waren toch wel happy. Na het eten snel terug naar het hotel want om half zes moesten we verzamelen. De eigenaar bracht ons naar de schoenenzaak. We zaten oké. Alleen moesten we nog anderhalf uur wachten totdat het begon. Maar toen was het echt geweldig. Wat een spektakel. Alleen duurde het voor mij iets te lang en was het iets te heet. Werd een soort bevangen door de hitte, althans dat dacht ik. Achteraf gezien hadden we de KFC dus niet moeten doen.

Terug in de hotelkamer kwamen we erachter dat Jim en ik de pineut waren. We hadden de spicy chicken genomen. We hebben de badkamer meer gezien dan ons bed. Maar gelukkig is gedeelde smart halve smart. Maar grappig is het niet.