Een goede start
Vrijdag 4 augustus 2017. Waikkal, Sri Lanka.

Om half tien landen we in Sri Lanka. Binnen no time door de douane en wederom weer mazzel met de koffers. Ons taximannetje stond al klaar en ook Hans van Sri Lanka Travelmaster stond ons op te wachten. Hij heeft de treinkaartjes geregeld voor zondag en we gaan aan het eind van de vakantie naar een schooltje voor straatkinderen waar zijn vrouw vrijwilligster is. We hebben allemaal knutselspulletjes gehaald en die hebben we alvast meegegeven, hoeven we daar niet de hele vakantie mee rond te lopen.

Het ritje naar ons eerste resort ging super. Even kennis gemaakt van de Sri Lankaanse rijstijl. Is niet anders dan in andere Aziatische landen. En dan komen we aan in een klein paradijsje. Dit resort is van een Duits echtpaar en hun twee tienerdochters. Negen bungalows. Een prachtig zwembad. Drie honden, twee katten, loslopende konijntjes, een schildpad en een varaan. Dus leuker kan je het niet krijgen. Mikki is een beetje van slag door de lange reis en toch wel wat spanningen. Dus die krijgt nog een dosis rescue-druppels en gaat even liggen. Jim duikt gelijk het zwembad in met zijn gopro en Dé en ik gaan even lekker een klein dutje doen. Gelukkig knapt Mikki snel op en duikt ze ook het zwembad in. Bij aankomst werd ons gevraagd of we behoefte hadden aan een massage. Nou en of ik daar behoefte aan had! Elke dag heb ik daar behoefte aan en helemaal na twaalf uur reizen. En wat was dat heerlijk. Helemaal weer fris en fruitig na de massage. Daarna ons eerste biertje gedronken en een spelletje pesten gedaan. We gaan zo lekker eten en dan snel ons bedje in. Morgen weer een nieuwe dag.

Relax
Zaterdag 5 augustus 2017. Waikkal, Sri Lanka.

Na een heerlijke nacht stond een heerlijk ontbijt voor ons klaar. De eigenaresse kwam naar ons toe en vroeg of we zin hadden in een boottochtje vanmiddag. Een boottocht is altijd oké. Na het ontbijt ging iedereen zijn eigen gang. Voor de lunch had de eigenaresse ons naar een hotel gestuurd, we moesten over strand. Maar na best wel een lang gelopen te hebben toch even rond gevraagd, en of ze verstonden me niet maar nee daar was geen hotel. Dus met nog meer honger terug naar het hotel. De eigenaresse bood toen aan om tosti's te maken. Die waren heel lekker.

De boottocht was echt zo leuk. Het was gewoon een speedboot. Maar we gingen lekker langzaam zodat we wel zo’n tien varanen konden spotten, prachtige ijsvogels hebben gezien en nog veel meer prachtige vogels. De wereld ziet er sowieso anders uit vanaf een boot. Op de terugweg ging het gas open. We vinden dat geweldig, alleen Mikki kon het niet waarderen. We gingen ook nog langs een mannetje die een kokosnootboom inklom. Erbij zeggende hij was minimaal zestig jaar oud. Van halve schillen had hij een soort tredes gemaakt. Hij kwam terug met een drankje wat hij uit de kokosnoten haalt. Een soort milde arak. Dit was heerlijk. Wij wisten in eerste instantie niet wat het was. Dus ieder kreeg een glaasje. Mikki zei gelijk na de eerste slok hier zit alcohol in, dit moet ik niet. Jim had zijn glas al achterover gegooid en pakte gelijk die van Mikki. Dus onze zoon had zijn eerste ervaring mat alcohol. Dat was echt om te gieren. Die zat daarna met een soort lach om zijn mond en kleine oogjes voor zich uit te staren.

Toen we terugkwamen weer even een spelletje gedaan en ons opgefrist voor het eten. Mikki heeft een zak met veters mee waar ze armbandjes van maakt. Met dank aan oma en tante Esther. Ze had er ook eentje voor de eigenaresse gemaakt en ze vroeg of Mikki er eentje voor de hond wilde maken. Nou en of Mikki dat wilde. Na een heerlijk buffet kwam de eigenaar en zijn vrouw bij ons zitten voor een praatje. Wij zijn altijd benieuwd naar hun verhaal. Nou verhalen hebben we gehoord. Soms viel je mond open en soms was het om te gieren. Echt schatten van mensen. Iets later dan verwacht ons bedje opgezocht. Godzijdank komen we hier nog terug anders hadden we denk ik allemaal we een traan gelaten.