Het plan en het vertrek
Zondag 23 juli 2017. Onderweg.

We zitten in het vliegtuig naar Abu Dhabi. We zijn inmiddels zo’n vijf uur onderweg en hebben nog twee uur te gaan. De tijd vliegt voorbij met eten, drinken en films kijken. Anwar zit naast zijn grote broer, ik zit naast Mayra. Marjan zit alleen en probeert nog een beetje te slapen omdat dat de afgelopen nacht niet zo goed gelukt is.

Het plan om naar Sri Lanka te gaan is eind vorig jaar ontstaan. We hebben na onze vakantie vorig jaar in Frankrijk zelfs nog even getwijfeld om een vouwwagen te kopen, maar het ‘verre reizen virus’ zat toch te diep. Toen hebben we ook nog zitten twijfelen over Costa Rica. Costa Rica leek ons erg leuk, maar er zijn ook veel activiteiten waar Anwar nog net te klein voor is. Dus toen zijn we uiteindelijk op Sri Lanka uitgekomen. Voor ieder wat wils van tempels tot stranden en olifanten.

In december hebben de tickets geboekt. Ons eerste idee was om geen, of weinig hotels te gaan boeken en het eropaan te laten komen. Maar een week of vijf van tevoren bleek toch dat er al veel van de mooie hotels op ons lijstje vol geboekt waren. Toen hebben we uiteindelijk toch alle hotels nog maar uitgezocht en geboekt. Dit was nog best een stevige klus, maar uiteindelijk hebben we zeven adressen vastgelegd. Hoe we ons gaan verplaatsen zien we wel; trein, bus, auto. Het loopt wel los. Het is per slot van rekening maar een eiland... Toch? We zien wel.

Vanmorgen rond een uur of acht heeft vriendin Kirstin ons naar Schiphol gebracht. Ze voelde zich niet helemaal lekker, maar kon het toch opbrengen om vroeg op te staan en ons een efficiënte en prettige start van onze reis te geven.
Zoals ik begon met schrijven verloopt de reis goed. De rust en ontspanning begint al een beetje te komen. Het valt ook duidelijk te merken dat Anwar wat groter wordt. Hij weet goed wat hij wil (en wat hij niet wil) en voelt zich klaarblijkelijk goed thuis in het vliegtuig. Mayra vindt de turbulentie en de bochten wel een beetje spannend. Er wordt onderweg niet veel geslapen. Wij doen en paar hazenslaapjes en Morris en Mayra slapen ook niet veel meer dan een uurtje. Anwar pakt nog wel een uurtje of twee, maar voor iedereen is dit te weinig.