Artikelindex

Dolce far niënte
Vrijdag 17 juli 2015. Tangalle, Sri Lanka.

Vandaag is onze derde dag dag, we verblijven in de omgeving van Tangalle. We zitten in hotel 7 Turtles op zo’n twaalf kilometer van de stad, alé het gehucht. Gisteren huurden we een brommertje om de buurt te verkennen. We gooiden er eerst een tweetal liter benzine in maar dat bleek schromelijk overdreven. De tank zat zo goed als vol en voor de afstand die we hier zouden rijden was de helft ook al oké. We kregen een plannetje van de eigenaar en bezochten de door hem aangeduide plaatsen. Veel is er niet te beleven. We haalden geld af bij de ATM, juist naast een tuktuk bedrijf. Deze wilden we even bezoeken maar dat was buiten het management gerekend. De officiële aanvraag zou hier naar Aziatische maatstaf een paar dagen duren en dat is er wat over. Of we zouden misschien de lamentabele werkomstandigheden onder ogen zien, wie weet.

TangallewildezeeTangallemathiskellypootjebaden

Enfin we reden verder op onze scooter en vonden nog een baaitje of twee. Echter was de zee er even wild of daarbuiten en van de planning om er even te snorkelen kwam niet veel in huis. We bezochten ook de plaats op het strand waar ‘s avonds de schildpadden aan land komen. Weeral waren we helemaal alleen met de oceaan en kilometers lang strand erlangs, heel mooi allemaal. In de verte zagen we een gestrande vissersboot. Naderbij gekomen zagen we twee gasten die bezig waren met het wrak te strippen. Ik maakte een praatje en zij wisten me te vertellen dat het euvel nog maar een maand geleden gebeurd was. Deze omgeving was net zoals in de film precies in scene gezet. Bootje, ruwe zee, prachtig strand, palmbomen, de zon… Qua locatie, toppertje.

Tangallebootjegestript

We proberen ook af en toe in de zee te zwemmen maar door de enorme krachtige branding houden we het maar bij spelen. De onderstroom is zo fenomenaal dat je soms meegetrokken wordt, de zee inwaarts, om nadien weer ‘uitgespuwd’ te worden. Het is dan zaaks om je mond dicht te houden, wil je keel niet vol zitten met fijn zand. We besluiten wijselijk om het zwemmen voor te behouden in het bad van het hotel.

De lokale vissers zien we soms voorbij varen in superkleine dows met een halve catamaran eraan. Het moet een kunst zijn of toch tenminste een evenwichtsoefening om onder die omstandigheden te vissen. Het is ook de eerste keer in al die jaren dat we eens twee à drie dagen op dezelfde plek aan het strand verblijven en kiezen voor ‘dolce far niënte’ (zalig niets doen). En… we hebben nog tien dagen te gaan. Hopelijk kunnen we nog wat activiteiten inlassen op de volgende locaties. En we hebben nochtans de duikbrillen en snorkel meegebracht maar het moment heeft nog niet mogen zijn.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!