Artikelindex

(weer) Naar het ziekenhuis
Maandag 21 juli 2014. Ella, Sri Lanka.

Na de pech die Jasper twee jaar geleden in Cambodja had, was het gisteren helaas weer zover: na een val van een klimrek bleef hij klagen over pijn in zijn pols. Dus toch maar naar het ziekenhuis. Na twee röntgenfoto's (de eerste foto was niet goed) bleek dat er een kleine breuk in zijn pols zit. In het ziekenhuis waar we op dat moment waren was niemand aanwezig om gips aan te brengen, waardoor we door moesten naar een ander ziekenhuis. Daar was het vooral wachten, tot een orthopedisch chirurg (!) tijd had om zijn pols in het gips te zetten. Geluk bij een ongeluk was dat we onze chauffeur nog hadden dus het vervoer was in ieder geval geregeld. Daarnaast zijn er op onze route de komende weken maar een paar ziekenhuizen, de eerstvolgende pas over tien dagen. Dus het had niet later moeten gebeuren.

Uiteindelijk heeft het vier uur geduurd, maar nu zit zijn pols netjes in het gips en hij kan er ondertussen al aardig mee overweg. De pijn is ook al bijna weg, het is alleen nogal onhandig dat hij maar één arm kan gebruiken. En nog iets: de komende week hebben we geen zwembad, maar vanaf Uda Walawe wel weer en dan wordt het afzien voor hem.

Los van dit 'akkefietje' gaat het prima hier. Gisteren hadden we een rustdag in Kandy en hebben we een korte toer gedaan. Eerst naar een Boeddhistisch complex, waar zich naar verluid een tand van Boeddha bevindt. In een doosje. Het was er hoe dan ook loeidruk en mede daardoor heb ik zelfs dat doosje niet eens gezien. Maar gelukkig was er nog veel meer moois te zien.

751 640x480 (320x240)760 640x480 (320x241)

Daarna hebben we even een paar uur door de botanische tuinen gelopen. Lekker rustgevend. En toen, na de lunch, dus naar een speeltuin vlak bij het hotel. In de avond wilden we wat gaan shoppen (T-shirts voor de kinderen, een sarong voor Patricia) maar dat is er dus bij ingeschoten. Houden we nog tegoed.

Vandaag zijn we van Kandy naar Ella gereisd. Zo'n honderd kilometer, maar het kost toch zes uur voordat je er bent. Helaas zijn we Sjoerd en Anja net misgelopen: zij kwamen vanmorgen vroeg aan in Kandy met de trein. Maar omdat we zo'n lange dag voor de boeg hadden toch maar besloten om niet te wachten en meteen te vertrekken. Halen we ook nog in!

Onderweg zijn we nog bij een theefabriek gestopt. Leuk om te zien hoe ze de thee produceren, van losse blaadjes tot verpakking. Na de lunch in Nuware Elia (leuk stadje, we hebben van te voren lang gedacht om hier een paar dagen te blijven) wilden we de trein naar Ella pakken. Maar volgens onze gids had de trein anderhalf tot twee uur vertraging dus zijn we toch maar met de auto doorgereisd. Jammer, maar ook die treinreis halen we nog wel in.

En nu dus in Ella, in Ella's Edge Resort. Leuk stadje, met veel meer backpackers dan we tot nu toe in Sri Lanka gewend zijn. Ook hier is het hotel weer prima. Uitzicht is magnifiek. Het is hier nu wat koeler dan we gewend zijn en dat is ook wel eens fijn. We hebben afscheid genomen van onze chauffeur. Met ietwat gemengde gevoelens. Enerzijds fijn om altijd een chauffeur bij je te hebben (bijvoorbeeld als je naar het ziekenhuis moet), anderzijds doen wij de dingen graag op onze manier en dan is (althans dat vinden wij) zo'n chauffeur toch soms een blok aan het been.

Nog iets over het verkeer hier. In één woord: chaotisch! Iedereen rijdt door elkaar heen lijkt het wel. Veel getoeter, waarbij de brutaalste wint. Dat getoeter heeft nog een reden: niemand kijkt hier in zijn achteruitkijkspiegel. Dus om zeker te weten dat de persoon voor je weet dat je inhaalt, moet je even op de claxon. Desondanks is er weinig agressie in het verkeer. De inhaalacties zijn overigens absurd. Vlak voor een bocht inhalen is normaal hier. Effe toeteren dat je eraan komt en gaan met die banaan. Onze chauffeur bidt 's ochtends voor het wegrijden ook altijd even, kan me goed voorstellen waarom.

 

Toch nog met de trein
Dinsdag 22 juli 2014. Ella, Sri Lanka.

We hadden nog wat in te halen, namelijk een ritje met de trein. Vanmorgen de trein genomen naar Haputale. De rit duurde een uurtje en was meer dan de moeite waard. Voor de kosten hoefden we het ook niet te laten, voor iets meer dan een euro waren we er. Enkele rit, dat wel. Ook bijzonder: de kinderen reizen voor half geld. En dat is vrij letterlijk, want ze kregen een treinkaartje dat in tweeën geknipt was!

De treinrit zelf was erg aangenaam. Het was niet heel druk en er was genoeg te zien. In Haputale was een stuk minder te doen. In de omgeving wel, maar daar hadden we natuurlijk geen tijd voor. Dus een uurtje rondgeslenterd, ijsje gegeten en een kroegje met alleen maar locals gevonden om wat te drinken. Waarschijnlijk een kroeg met weinig toeristen, we werden door het voltallige personeel begroet en uitgehoord door de manager en eigenaar. Erg vriendelijk allemaal en vooral voor Jasper. Sowieso zijn we nu een attractie met een blond jongetje in het gips. Heel veel locals en medereizigers vragen naar hem. Hier zie je eigenlijk geen mensen met gips ofzo, waarschijnlijk lopen ze hier gewoon door met een breuk in arm of been. Je ziet hier dan ook wel veel mensen (ook jongeren) mank lopen.

Na anderhalf uur ging de trein alweer terug. De terugreis verliep wat moeizamer. Eerst al vertraging, minder luxe treinstel en ook nog eens veel drukker. En het uitzicht kenden we al. Wat op de terugweg wel leuk was is dat Patricia bij wat lokale vrouwen met twee kinderen in het treinstel zat. Onze jongens erbij en dan heb je zo contact. Hoe dan ook, een erg leuke trip!

Omdat we later terug waren dan gepland hebben we vanmiddag niet veel meer gedaan dan even lekker uitrusten op de hotelkamer. Voor het avondeten nog een full-body massage laten doen. Kinderen mochten gratis maar die zagen het toch niet echt zitten. Met Jasper gaat het weer prima. Dank voor alle reacties! De pijn is weg en hij kan al goed met de situatie omgaan. Hij lijkt er in ieder geval weinig last van te hebben.

Nu net nog een leuk gesprek gehad met twee Australische toeristen, leuk om de overeenkomsten en verschillen met Nederland te horen. Nu snel naar bed , we willen morgen gaan wandelen.

 

Wandeling naar Adam's Peak
Woensdag 23 juli 2014. Ella, Sri Lanka.

Eén van de dingen waar Ella om bekend staat zijn de bergen. Dus, gebroken pols of niet, er moest en zou gewandeld worden! Uiteraard kozen we voor een makkelijke trip, het nabij gelegen Adam's Peak. Volgens de reisgids zo'n veertig minuten lopen vanaf het dorp. Het eerste deel was langs de weg en redelijk saai, maar toen we eenmaal van de weg af waren was het erg mooi. We liepen tussen de theeplantages en het uitzicht was mede door de bergen adembenemend. Het laatste deel ging via een steile trap en het was zeker voor Jasper knap hoe hij het deed. Ondanks zijn gemopper in het begin van de wandeling.

De wandeling duurde ongeveer anderhalf uur, maar toen we boven waren was het meer dan de moeite waard! Op de terugweg hebben we nog wat gedronken en toen we eindelijk weer in het dorp waren was het alweer tijd om te lunchen. Omdat we in het hotel zouden eten hoefden we niet meer naar het dorp, dus we wilden de middag gebruiken om de tassen nog eens in te pakken. Daar kwam iets tussen.

371 640x480 (320x240)750 640x480 (180x240)

In het hotel zit een Australisch echtpaar en die hadden voor ons een pilsje meegenomen uit het dorp (in het hotel zelf mogen ze geen bier schenken maar ze vinden het niet erg als je je eigen bier meeneemt). Dus daar ging weer een uur van onze kostbare tijd. Het eten (we kregen hier een gratis maaltijd, weet niet precies waarom) was weer typisch Sri Lankaans. Witte rijst met daarbij heel veel sausjes, soorten vlees en groenten en salade. Nog veel lekkerder dan die keer in de boomhut. Nu wel met bier, want we hebben gevraagd of ze bier voor ons konden regelen. Dat kon wel, mits we bij eventuele inspectie aan willen geven dat het ons eigen bier is! Nou, dat willen we best doen.

Morgen de rit naar Arugam Bay. We delen de vijfpersoons taxi met een ander stel. Scheelt de helft van de prijs en de rit is maar een uur of drie, wat hier kort is. We zullen zien.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!