Artikelindex

Vallende stenen en een aangename verrassing
Zondag 1 mei 2016. Chitwan NP, Nepal.

Onze laatste middag in het Castle Resort verliep opeens nogal chaotisch: opeens vielen er stenen van het dak. Het dak lekte namelijk, dus was het afgedekt met een plastic zeil. Dat weer vastlag met stenen en losse dakpannen. Prima idee, totdat het ging waaien. Het zeil ving de wind, ging bollen en de stenen vielen letterlijk naar beneden. Extra schrikken want de kinderen waren buiten in de hangmat. Ze zaten gelukkig beschut daar. Het dak werd direct hersteld en (om het goed te maken?) bood Joe, de eigenaar, ons die avond een drankje aan. En toen nog een Baileys voor de dame en een Irish Whiskey (Jameson, voor de kenners) aan de heer.

De volgende ochtend ging de wekker al om half zes. Na een simpel ontbijtje (de kok had zich verslapen) hesen we rond kwart over zes de tassen op een mini-taxi en gingen we naar het busstation. Daar vertrok onze bus rond zeven uur, richting Chitwan. Reden dat de bus zo vroeg moet vertrekken is omdat onderweg de weg in de middag dichtgaat, als gevolg van de aardbeving van afgelopen jaar.

Wat gelijk een mooi bruggetje is om te melden wat wij, als toeristen, nou merken van die aardbeving: Dat is enerzijds weinig, want we hebben er geen directe last van, maar aan de andere kant zien we er natuurlijk wel veel van. Je ziet het aan de (deels) ingestorte gebouwen en tempels, aan het vele puin dat opgestapeld ligt, of aan de stutten, maar zoals gezegd ook aan de wegen die waarschijnlijk al vóór de aardbeving slecht waren, maar nu nog slechter. Het meeste merk je het echter aan de toeristen, of, beter gezegd, het gebrek daaraan. Er zijn simpel gezegd teveel hotels, restaurants en reisbureaus voor het aantal toeristen dat hier rondloopt. We zitten regelmatig als enige, of maar met enkele anderen, in een hotel of restaurant. En vergeleken met de andere Aziatische landen waar we zijn geweest zien we zeer weinig Europese kinderen. Terwijl het overigens prima te doen is om hier met kinderen te reizen. Overigens, ook aan de locals die met toeristen te maken hebben merk je dat het moeilijker is dan vroeger. Het herstel van de schade duurt vaak lang en de klandizie loopt terug.

Terug naar de busreis. Die verliep zonder verdere problemen en rond één uur ‘s middags kwamen we aan op het busstation van Chitwan. Nou ja, busstation, meer een stoffige parkeerplaats! Er stonden wel zeer veel taxichauffeurs te wachten. Wel een paar honderd, voor mijn gevoel. En omdat ik als eerste uit de bus was, en mijn bagage als laatste zou komen, ging ik maar alvast op mijn gemak een taxi regelen. Na kort onderhandelen wilde iemand ons voor nog geen vijf Euro naar het hotel brengen. Goeie deal dacht ik nog, totdat iemand naar voren liep met een briefje met mijn naam erop. Are you mister Cox? Nou, toevallig wel ja. Het hotel had er al min of meer rekening mee gehouden dat we met de bus zouden komen en die taxi van het hotel stond er toch, om klanten op te pikken die nog geen hotel hadden. Maar het was in ieder geval, na zes uur in de bus, wel lekker om op deze manier opgehaald te worden!

ChitwanbusChitwanolifant

En nu zitten we dus in Chitwan. Dat is overigens geen plaats, we zitten geloof ik in Sauraha, maar de naam van het nationale park. We zitten direct aan de rivier die het park scheidt van de rest van de wereld. Nu maar hopen dat de krokodillen en tijgers hier die grens ook respecteren...

 

Safari's en bezoek van een neushoorn
Dinsdag 3 mei 2016. Chitwan NP, Nepal.

Ondertussen hebben we er al een heel programma hier opzitten. Gisteren ochtend rustig aan begonnen, beetje uitgeslapen en ontbeten. We kijken zoals gezegd uit op de rivier. Een stukje verderop worden iedere ochtend de olifanten gewassen. Rond tien uur verzamelen de ze zich voor een verkoelend bad. Leuk om te zien! Je kunt zelfs op de rug van een aantal olifanten gaan zitten tijdens het baden, maar ik betwijfel of de olifanten dit fijn vinden: ze worden nogal gecommandeerd.

ChitwanolifanteninrivierChitwanneushoorninrivier

Na de lunch zijn we op jeep safari gegaan. Eerst met een bootje de rivier over en toen vier uur door de jungle. Veel dieren gezien, maar het hoogtepunt voor ons waren de neushoorns. Zeker acht, misschien wel meer. Verder apen, veel vogels, herten en een enkel varken. Er zitten ook tijgers maar die zijn we (gelukkig) niet tegenkomen. Onderweg zijn we nog wel gestopt bij een krokodillen boerderij, waar jonge krokodillen gekweekt en verzorgd worden. Ze hebben een hele smalle snuit, zoals bij een ketting- of heggenschaar.

Vannacht redelijk goed geslapen. We hadden geluk dat de stroom (en dus de airco) het de hele nacht deed. Dat is namelijk niet altijd het geval in Nepal. Gisterenavond sprong de stroom pas rond negen uur ‘s avonds aan. En het gebeurt wel vaker dat de stroom hier, al dan niet onverwacht, voor een paar uur uitvalt. Voor de meest belangrijke zaken zoals koelkasten is er nog wel backup, maar airco's of het laden van telefoons enzo lukt dan niet. En juist die airco is hier gewenst in verband met muggen en malaria. Gelukkig hebben we hier nog geen last gehad van muggen.

Vanmorgen ging de wekker weer vroeg, want we hadden een kano trip geboekt. Eerst een stukje met een soort jeep, toen veertig minuten in de kano. Heel veel krokodillen gezien, vlak langs de boot! En verder natuurlijk vogels en een enkel hertje. De krokodillen waren lastig te spotten, want alleen de ogen en neusgaten steken boven het water uit, soms nog een stukje rug of staart. Daarna nog een wandeling van een uur door de jungle, met twee gidsen (eentje extra omdat we met kleine kinderen liepen). De wandeling eindigde bij het Elephant Breeding Centre, een soort kweekcentrum voor olifanten. De trip eindigde met een korte jeep tocht naar het resort.

Nog iets over de naamgeving van alle hotels hier. Neem de volgende lijst met woorden en maak er willekeurige combinaties van: Jungle, resort, river, camp, wildlife, guesthouse, hotel, sunset. Zo zitten wij nu in het Jungle Wildlife Camp, wat vlak naast het Jungle Sunset Camp ligt. Alle namen lijken zo dus erg op mekaar. Ik heb dan ook een sterk vermoeden dat zodra de woordcombinaties op zijn er hier geen nieuwe hotels meer bijkomen…

Zojuist zat er trouwens een neushoorn te baden in de rivier, vlak bij ons hotel. Erg bijzonder om te zien. Stukje verder een paar waterbuffels. Vanmiddag nog even rustig aan doen, we kunnen bij de buren gaan zwemmen voor een paar Euro. Morgenvroeg vertrekt de bus naar Kathmandu, waar we overstappen richting Bakhtapur.

Inhoudsopgave

Altijd gesloten?

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!