Artikelindex

Kokura's luck
Zondag 24 maart 2013. Oita, Japan.

We hebben ons reisschema een beetje aangepast zodat we Mila even tegemoet kunnen komen door minder verplaatsingen te hebben – ze is nog steeds niet fit, dus we houden het liever rustig. In plaats van twee nachten aan de voet van Mount Aso reizen we nu gelijk door naar onze volgende stop, Beppu, en blijven daar vier nachten. Vanuit daar 'backtracken' we dan naar Mount Aso als dagtocht. We kijken of we twee nachten kunnen bijboeken in de accommodatie in Beppu. Op sommige plaatsen hebben we onszelf een uitspatting veroorloofd, en Beppu is er daar één van. Daar past het budgettechnisch dus niet om er twee nachten aan vast te plakken. Op zoek naar iets anders. We komen uit bij het Best Western Fino Hotel in Oita, klein stukje van Beppu. Ik wissel wat van de punten in die ik met boekingen via boekingswebsite agoda.nl bij elkaar heb gespaard en zo slapen we daar twee nachten in een twin kamer voor 55 Euro. Niet slecht.

DSC05505 klein

Over zondag kan ik heel kort zijn, en we hebben er ook welgeteld één foto van. We zijn met de trein van Kumamoto naar Oita gereisd. We zouden in één rechte lijn kunnen reizen zonder overstap, ware het niet dat zware regenval vorig jaar zomer een deel van die betreffende spoorlijn onklaar heeft gemaakt. Japan Rail zet op dat stukje weliswaar bussen in, maar wij kiezen voor de optie van een overstap in Kokura om zo het gerommel en de reistijd voor Mila tot een minimum te beperken. Kokura was overigens het oorspronkelijke doelwit van het vliegtuig dat uiteindelijk de tweede atoombom op Nagasaki gooide, maar omdat het die dag verscholen lag in de bewolking is het vliegtuig uitgeweken. In Japan is daardoor de uitdrukking 'Kokura's luck' ontstaan, voor het ontwijken van gevaar waarvan je je niet eens bewust bent. Weer wat geleerd.

Als we in het hotel zijn, stoppen we anderhalve kinderparacetamol in Mila en boeken we de dag af op het potje 'Kan Gebeuren'. Gezondheid gaat voor alles, dus we blijven lekker op onze kamer en laten Tara aan klungelen met kleurboeken, gekleurde pijpenragertjes en oh ja... haar tablet. Mila's koorts is inmiddels opgelopen tot boven de 40, dus die ligt voor pampus tegen mij aan. Maarten maakt met Tara nog even een uitstapje naar een speeltuin om de hoek van het hotel, zodat zij in elk geval even kan 'uitwapperen'.

Er past één tentje tussen de bedden in. Mila geeft duidelijk aan dat zij daar wil slapen, en als je ziek bent word je op je wenken bediend dus dat mag ze. Halverwege de avond bedenkt ze zich alweer en wil ze bij mij in bed. Gelukkig is Tara zo'n slaapkop die er niets van merkt dat je haar optilt, dus die leggen we in de tent. Op naar een nieuwe koortsige nacht.

 

Sushi en sashimi
Maandag 25 maart 2013. Oita, Japan.

Mila wordt na een onrustige nacht wakker met een temperatuur van 38,7. Vind ik aan de hoge kant voor de ochtend, dus in het kader van 'wat je doet, moet je goed doen' besluiten we ook deze dag in te ruimen voor haar herstel. Hop, nog anderhalve kinderparacetamol erin en rustig aan doen.

Maarten en Tara maken een uitstapje naar een zwembad in Beppu, waar heel veel thermale bronnen zijn. Het echte kinderzwembad is alleen in juli en augustus open, dus ze moeten het doen met een soort Thermae 2000. Tsja, dat is ook een soort zwembad maar voor kinderen natuurlijk niet de leukste variant. Mila wil ook wel heel even naar buiten, dus ik wandel met haar naar de speeltuin waar Maarten gisteren met Tara is geweest. Daar gaat ze twee keer van de glijbaan, gaat zonder enthousiasme op een fietsje zitten en schept lusteloos wat in de zandbak. Het vooruitzicht van het onafscheidelijke troostduo 'Sem en Speen' trekt haar meer dan hier een beetje rond te hangen, dus ik laat haar wat te lunchen uitzoeken en loop met haar terug naar het hotel.

Het Best Western Hotel Fino is een modern, net hotel. De badkamer is voor Japanse begrippen ruim, we kunnen zelfs met z'n tweeën tegelijk tandenpoetsen. Wat een luxe. Het ligt op loopafstand van het station en er zit een supermarkt om de hoek. Ook heeft het de snelste internetverbinding tot nu toe, dus Maarten is ook blij want die backupt zo mogelijk dagelijks onze foto's en filmpjes naar Nederland en dat gaat hier lekker vlot. Het lunchen van Mila beperkt zich tot een paar hapjes banaan. Daarna laat ze zich als een mak lammetje in bed stoppen voor een flinke middagdut. Ik maak gebruik van de heerlijke stilte en duik er zelf ook even in, totdat de zwemkampioenen thuiskomen.

DSC05506 kleinDSC05523 klein

's Avonds is Mila fit genoeg om te gaan eten. We kiezen een sushi-restaurant uit dat om de hoek van het hotel zit en worden niet teleurgesteld. Heerlijke sashimi, mooi opgemaakte sushi, frisse Edamame boontjes (jonge sojaboontjes) als gezond bijgerecht voor de kinderen... het is echt smullen. We maken het niet te laat en timmeren op de hotelkamer nog een toetje in onze kinderen voor hun zuivelbehoefte en kiepen ze dan in bed. Mila lijkt 'over the hill', dus wij zijn benieuwd naar wat de dinsdag ons gaat brengen.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!