Trein mét stoelen
Woensdag 29 augustus 2012. Agra, India.

We starten vandaag met de taxi door de bergen naar Ajmer, het treinstation. We zijn wel wat vroeg dus we moeten drie uur wachten op onze trein. Onze trein staat er al een tijdje maar we kunnen niet in onze coupe in tegenstelling tot de andere passagiers die dat wel kunnen. Helaas, onze coupe blijft tot twintig minuten voor vertrek hermetisch gesloten. Je kunt merken dat Ajmer een grotere plaats is er lopen op het station veel bedelende kinderen, ouderen en gehandicapten.

Eindelijk in de trein. Deze keer een trein met stoelen. Het ziet er allemaal luxe uit maar na een kwartier krijg je het gevoel in je rug alsof je hard op een hernia afsnelt. Nou ja we hoeven maar zes en een half uur. Tenminste dat was de bedoeling: we zouden om half tien ‘s avonds aankomen in Agra maar dat is uiteindelijk half twaalf geworden. Ergens is er vertraging opgetreden maar niemand schijnt zich er druk om te maken in de trein. Behalve wij buitenlanders dan die eigenlijk altijd willen dat alles gewoon gaat zoals we denken dat het hoort te gaan. Grr, straks is onze geregelde taxi weg en staan we daar in het donker. Ook een paar Engelse toeristen hoor ik op een gegeven moment vragen aan de medepassagiers of de trein misschien stuk is. Nee hoor wordt er volmondig geantwoord, door de drukte op de spoorweg kan de trein nu gewoon even niet verder. We staan al drie kwartier stil... Even?

Goed maar zoals ik al eerder aangaf is de overgrote meerderheid van de Indiase bevolking vriendelijk en behulpzaam. Een meneer die naast Rieuwert zit belt met zijn mobiele telefoon ons guesthouse en vraagt of onze taxi er straks nog wel is. Nee dus, die is al weg maar ze zullen kijken voor een andere taxi. Even later belt hij voor een tweede keer, niet eens op ons verzoek, en ja iemand komt ons halen. Geweldig toch! De pickup staat zelfs bij de uitgang van onze coupe te wachten met onze naam in zijn telefoon. Buitengekomen zijn we blij dat we opgehaald worden want het lijkt wel een mierennest buiten. Wat een drukte met taxi's en tuktuks.

We hebben in Agra gekozen vanwege het guesthouse dat verbonden is aan de Maya school die we in het begin van onze vakantie bezocht hebben. Het heet dan ook het Maya Hotel. We hebben een nette kamer met twee tweepersoonsbedden. Noa heeft dus alle ruimte om rond te draaien in haar bed.

Taj Mahal
Donderdag 30 augustus 2012. Agra, India.

We zouden eigenlijk vandaag heel vroeg op om de Taj Mahal te zien bij zonsopkomst maar één Noa was niet wakker te krijgen natuurlijk na ons late avontuur met de trein en twee het regent pijpenstelen om zes uur 's morgens. Tja dan is er ook geen zonsopkomst. Nou ja dan maar rustig aan eerst douchen, ontbijten en dan op pad.

De Taj Mahal ligt op tien minuten lopen van ons hotel. Het is ontzettend druk met voornamelijk Indiase bezoekers die met volle bussen komen. Maar het is dan ook een prachtig gebouw, ze zeggen weleens het mooiste gebouw ter wereld. Daar kan ik niet over oordelen want ik ben nog niet de hele wereld over geweest en ik heb zeker nog niet alle gebouwen gezien. Maar hij is echt héél mooi. Na deze bezichtiging terug naar het hotel want de jongen met de taxi van gisterenavond komt ons halen om ook wat andere dingen te bezichtigen in Agra.

Eerst gaan we naar het fort van Agra, dit is het grootste fort van India. Het bevat maar liefst zestien paleizen. Het is enorm groot. Maar na een tijdje merken we ook dat we het wel wat zat worden. Eigenlijk zijn we allemaal moe en hebben we meer zin in wat te eten en te luieren. We spreken dan ook af met de jongen dat hij ons maar terugbrengt naar het hotel. We rekenen ruim met hem af omdat hij kort met ons mee geweest is maar eigenlijk ook zijn mooie dagvulling nu misloopt. De rest van de dag hebben we alleen maar geluierd.