Change One
Dinsdag 8 mei 2012. Mysore, India.

Onze plannen werden danig in de war gestuurd en wij zijn intussen een paar illusies rijker. Om het kort te maken dit relaas. In het station van Bangalore dachten we om via de toeristen quota toch nog tickets te bemachtigen voor een rit naar Hampi (de site met honderden tempels en een must see in India). Echter, was de loketbediende, naderhand en na wat overacting van Kelly ook de stationsmanager niet te overtuigen ons een ticket te bezorgen om nog dezelfde dag af te reizen met een nachttrein. We zagen er tegen op om nog een nacht in Bangalore te blijven en besloten daarom direct verder te reizen naar Mysore.

We namen de aircobus, sorry de tweede aircobus want de locals duwen en pramen hun eigen lijf en leden overal in en kennen het woord beleefdheid duidelijk niet. Of het moet zijn om geld af te troggelen. Inderdaad, onze mening over dit volk moeten we hoe langer hoe meer herzien... Kortom na een ritje van twee en een half uur bereikten we Mysore. We sliepen in een kazerne-achtig hotel geheel aftands en waren door de hitte, de tegenslag van de laatste 24 uren, en de houding van sommigen redelijk pissed off.

We zochten via internet naar een alternatief en vonden deze morgen iets waar wij ons kunnen in vinden namelijk het Reegalis Hotel niet ver van het must see paleis ter plaatse. Dit hebben we dan ook bezocht in weeral een drukkende hitte. Schoenen uitdoen en camera afgeven was de boodschap. Dat eerste kon ik nog inkomen. Het tweede was voor mij geen goed idee. Heb immers nog weinig of geen andere toeristen tegengekomen, laat staan dat ze al dergelijke camera gezien hebben. Binnenin kregen we dan ook nog eens te maken met de security police die ons daarop attent maakten. Wij hielden koppig vol dat we geen foto's nemen en zodoende de camera bij ons houden. Daarop kwam de immer terugkerende vraag naar geld, steeds maar opnieuw. Houd daarbij rekening dat wij als toerist ofte foreigner het tienvoudige entreegeld betaalden. Vervolg na de maaltijd en... de foto's van het paleis als bijlage bij dit artikel, lol.

Voortreffelijk gegeten in het restaurant van het hotel. Ik nam een viscurry, Kelly een pad thai, Mathis een fussini bolognaise. Samen met nog speciaal brood met look en maanzaadjes) onze aperitieven (pina colada en een Kingfisher bier) en het dessert (chocolade ijs en een espresso) voor acht Euro per man, geen geld als je het mij vraagt.

Nu nog even relaxen op de kamer, deze blog bijvullen, de ren-je-rot tussenstand van de bankrekening checken en wat spelletjes spelen op de ipad met Mathis. De zon en de hitte heeft ons ook een tik van de hamer gegeven. Ons zullen ze niet hoeven in slaap te wiegen.

Morgen transfert richting Ooty/Connoor de bergen in en een ritje van drie en een half uur. Voor 190 kilometer is dit hier een normaal gemiddelde. Over de ‘snelwegen’ en aanverwanten volgt nog wel een special, denk ik.

Mathis zegt:
Onder de rubriek Mathis zegt: ‘Je moet op je blote voeten lopen in de tempel en de grond is zo warm, auwie! Ik heb gezwommen zonder boeitjes, en heb een speelgoedje (tuktuk) gekregen. Morgen gaan we naar de grasbergen...