Eindelijk zwembaden
Donderdag 12 augustus 2010. Guilin, China.

De reisafstand naar ons volgende onderkomen, het Tangrenjie hotel in Yangshuo, is vijf kilometer. De korte afstand maakt een wereld van verschil. Van de rust en de eenvoud van het platteland naar de glitter en glamour van de stad. Yangshuo is niet Vang Vieng in Laos, al doet de omgeving er wel erg aan denken. Hier wordt het karstgebergte opgelicht, zijn de bruggen versierd met honderden kleurige lampen, en wordt de rivier ook 's avonds bevaren door dinnercruise by night boten. Onze meiden vinden al de lichtjes en gemaakte effecten prachtig. En wij genieten met hen mee.

We hebben een familiesuite met uitzicht over de Li rivier, een eigen slaapkamer voor de meiden, en voor het eerst een ADSL internetverbinding die weer op flinke snelheid werkt. Geen verkeerde plek vindt ook Koning Aap Kidz ontdekken we als we een duik nemen in het zwembad. De negen kinderen uit het reisgezelschap die we tegenkomen spetteren voor het laatst in dit heerlijke buitenbad. Voor ons een luxe, voor hen inmiddels het vierde zwembad in het land. 's Avonds vertrekken ze met de nachttrein naar Hong Kong waar hen een zwembad wacht dat wel twee keer zo groot is... Tsja verschil moet er zijn.

Yangshuo is een lekker overzichtelijk stadje waar we snel onze weg leren vinden. We hebben er de laatste dag vanuit de Giggling Tree al flink doorheen gefietst dus we kennen het inmiddels. Hier vinden we snel de leuke plekjes in de steegjes en langs de rivier en ook restaurantjes waar voor ieder wat lekkers te halen valt. Heel anders dan de in de grote steden van China waar we voortdurend ‘verdwaald’ raken in de dure winkelstraten en te vaak stranden bij de Macdonalds.

Voor Jente en Imme is het zwembad de topattractie en ze zijn nog met moeite te bewegen mee te gaan voor een bamboeboottripje over de Li rivier. Ook in onze volgende pleisterplaats, Guilin, is het zwembad van het Bravo Hotel populair. Zeker als de meiden als compensatie voor hun inmiddels blauwgroen oplichtende haren door het chloor van de overbezorgde badjuffrouw ieder een pandaknuffel krijgen. We overwegen nog even om hier onze laatste dagen in China door te brengen, maar na een avond dwalen over de overbevolkte Zhongshan Street besluiten we toch nog een paar dagen landelijk gebied op te zoeken. De rijstterrassen van Longji oftewel de Dragons Back Bone.