Tea Ceremony Scam
Zondag 29 juni 2014. Shanghai, China.

We hebben alle drie niet erg veel geslapen in het vliegtuig, alleen een paar hazenslaapjes dus we zijn allemaal behoorlijk uitgeblust als we aankomen in Shanghai. We komen een half uurtje later aan dan volgens de planning, maar we hebben geen haast.

Eerst maar eens opfrissen op het toilet bij aankomst en bij de eerste de beste pinautomaat pinnen en daarna door de douane. Al met al gaat het erg vlot. Op zoek naar de metro en ook dat staat allemaal goed aangegeven. Nu nog een kaartje scoren voor de metro. Bij de metro staan allemaal automaten waar je zelf je kaartje kunt kopen, het staat op de automaat zelfs in het Engels aangegeven. Maar op het vliegveld bij de metro staat helaas maar één automaat en wij zijn niet zo snel natuurlijk. Achter ons staat een Chinese dame die Engels spreekt en ons gaat helpen. Keurig netjes regelt ze drie kaartjes voor ons, dan moeten we geld in het automaat stoppen. Helaas de grote flappen die wij hebben gepind accepteert de automaat niet. Geen probleem de vriendelijke mevrouw betaalt voor ons. Ze helpt ons ook nog verder in de metro door ons uit te leggen waar we heen moeten.

In de metro begint bij Noa de vermoeidheid toch wel aardig toe te slaan en ze gaat, omdat er geen zitplekken zijn, maar half op haar rugzak liggen. Verschillende keren krijgt ze een zitplaats aangeboden, maar Noa ligt prima en blijft lekker liggen. Als we bij het metrostation komen waar wij eruit moeten lopen we helaas eerst een tijdje de verkeerde kant op. Oriënteren zonder kaart is best lastig. We zien een andere toerist lopen met een stadskaart, we mogen even een blik werpen op de kaart en zien dat we precies de verkeerde kant op gaan.

Na tien minuten lopen in de goede richting zien we de straat van ons hotel. Het SSAW hotel. We hebben een tweepersoonskamer met een bijgeplaatst bed op de dertiende verdieping. Een goed bed en een lekkere douche. Het is geen grote kamer maar het ziet er allemaal netjes uit. Het hotel ligt gunstig ten opzichte van de bezienswaardigheden. Tien minuten lopen van Yuyuang Garden, een kwartier lopen naar de Bund en East Nanjing Road. Eerst maar eens een klein middagslaapje doen, het is ondertussen drie uur 's middags en we zetten de wekker op vijf uur, kunnen we straks een beetje beter uitgerust op zoek naar een eetgelegenheid.

Lekker gedoucht en een beetje beter uitgerust gaan we Shanghai in. We lopen eerst maar eens richting de Bund, misschien dat we onderweg iets tegenkomen. Op de hoek bij de metro worden we staande gehouden door twee jonge Chinese mensen die vragen of we een foto van ze willen maken. Ze spreken goed Engels en beginnen een praatje. Na een tijdje begint de jongeman over een tea ceremony, dingdingding ergens in mijn achterhoofd begint een belletje te rinkelen, heb ik niet iets gelezen over tea ceremony scam. We nemen het zekere voor het onzekere en we bedanken voor de uitnodiging en lopen verder. 's Avonds nog even nagezocht of ik daar iets over kon vinden op internet en ja hoor genoeg waarschuwingen en precies zoals het bij ons ging. Soms gaat de oplichting over honderden Euro s, iets om te onthouden.

We hebben eerst een heel eind gewandeld over de boulevard en zijn uiteindelijk uitgekomen bij East Nanjing Road. We hebben onderhand wel trek in iets te eten, het laatste wat we gegeten hebben is een ontbijtje in het vliegtuig en Noa had toen geen trek dus die heeft helemaal nog niets gegeten. Noa ziet een Burgerking en wil eigenlijk wel heel graag iets eten wat ze kent. Nou ja vooruit dan maar voorlopig zullen we geen Burgerking meer zien. Daarna een heel stuk gewandeld op Nanjing Road. Dit is een hele, maar dan ook echt hele lange winkelstraat met allerlei neonreclames. Het is er gezellig druk op straat. We drinken nog wat en gaan dan met de metro weer terug naar het hotel. Het is ondertussen een normale (Chinese) bedtijd.

Nachttrein naar Kaili
Maandag 30 juni 2014.

Om vijf uur ben ik alweer wakker. Omdat de rest nog in diepe rust is blijf ik maar lekker liggen. Mijn plan is om tot acht uur te wachten en ze dan wakker te maken om te gaan ontbijten. Ik lig nog een hele tijd wakker te liggen maar val blijkbaar daarna toch nog in een diepe slaap want Rieuwert maakt mij om tien uur wakker. Mooi ons ontbijt gemist. Noa is nog steeds moe en vraagt zich af waarom we haar wakker maken. Ze heeft er dan al twaalf uur slaap op zitten ondertussen maar is blijkbaar nog steeds niet helemaal uitgerust. Aankleden maar en op zoek naar ontbijt en naar de Yuyuang Garden. In eerste instantie kunnen we het niet vinden maar dan zien we een klein groepje westerlingen met een gids. We krijgen het geniale idee daar eens een stukje achteraan te lopen en ja hoor daar is Yuyuan Garden.

Na ons bezoek aan de tuinen die heerlijk rustig zijn zo midden in Shanghai gaan we wat eten. We besluiten wat te eten in een grote eetgelegenheid met een soort buffet waar je langs loopt en kunt pakken wat je wilt. Voor ons nu lekker makkelijk want we hebben niet heel veel tijd meer. Straks moeten we onze rugzakken ophalen bij het hotel omdat we naar het South Railway Station moeten om onze nachttrein te pakken naar Kaili. Bij sommige gerechten staan de ingrediënten in het Engels erbij geschreven, we kiezen drie dingen uit. Als we zoeken naar een zitplekje wordt er vanuit een hoek al naar ons gezwaaid ten teken dat daar een plekje vrijkomt. Het eten smaakt niet verkeerd, maar net als in Indonesië is ook hier het eten lauw. Volgende keer toch maar rechtstreeks iets uit de pan. Nu nog wat te eten en drinken zoeken voor in de trein. We nemen twee bakken instant noedels mee, een pakje Oreo's, drie kleine zakjes chips en een paar flessen water, hopelijk komen we ook nog ergens fruit tegen.

Met de metro gaan we naar het station. Het is een enorm treinstation, het lijkt wel een vliegveld en zo is de beveiliging ook. De beambten van het station zijn naar ons erg behulpzaam en vriendelijk maar ze blaffen tegen hun eigen landgenoten. We hebben drie bedjes boven elkaar in de hardsleeper coupé. Prima hier redden we ons wel 24 uur want zolang zijn we onderweg. Er lopen heren met karretjes door de trein met drinken en snacks en ook een karretje met fruit, mooi dat zochten we, we kopen een schaaltje bananen en druiven.

Tijd om onze noedels maar eens op te eten, maar ja hoe moet je ze klaarmaken? Al die Chinese uitleg op de verpakking brengt geen oplossing. Dan maar een beetje afkijken bij medereizigers. Elke wagon heeft een watertapje met kokend heet water en dat gieten we dus eerst maar eens op onze noedels, dan even laten wellen. Er zitten ook nog twee kleine zakjes ondefinieerbare sausjes bij die er doorheen moeten. Moet dat nu ook geweld worden of roeren we dat er later doorheen? We hebben een doof echtpaar aan boord en de vriendelijke man gaat ons helpen. De dove man is beter te begrijpen dan de niet dove Chinezen, hij kan namelijk heel goed met gebaren aangeven wat hij bedoelt. De noedels spraken prima maar zijn behoorlijk pittig.

Zo langzamerhand zoekt iedereen zijn bed op en wordt het steeds stiller in de wagon, ook wij gaan ons in ons bed nestelen. Als ik wat later wakker wordt is het helemaal stil, de gordijntjes zijn allemaal gesloten en de radio is uit en zo laat is het nog niet. Wij hebben alle drie helaas moeite met de slaap te vatten en als we eenmaal in slaap vallen worden we met regelmaat wakker. We zitten blijkbaar nog niet in het ritme. Er wordt ook nog eens door een beambte met een zaklamp in mijn gezicht geschenen, hij wil weten waar we uit moeten stappen. 's Nachts worden er medepassagiers gewekt als ze bij hun plaats van bestemming zijn. Een hele geruststelling, dan komt het bij ons ook wel goed.

We hebben onze treinkaartjes in het begin van onze reis moeten inleveren en daarvoor in de plaats hebben we een vervangend hard plastic kaartje gekregen. Dit kaartje wordt vlak voor aankomst op je bestemming weer omgeruild voor het originele treinkaartje. Handig want zo weet je ook dat je je spullen bij elkaar moet rapen omdat je bijna bij je station bent.