Hluhluwe Park
Vrijdag 4 juli 2014. Hluhluwe, Zuid Afrika.

We slapen uit vandaag, het is na zeven uur wanneer we opstaan. In het kamp waar we de sleutel oppikten (en waar we die nu terug moeten brengen) hebben ze ons gisteren verteld dat er een alternatieve, snellere weg is (deels geasfalteerd). We besluiten deze weg te nemen want die van gisteren kan ons autootje niet nog eens aan. Alleen, het niet-geasfalteerde deel van deze route blijkt nog een stuk zwaarder te zijn dan de weg die we gisteren namen. Zelfs in die mate dat we op een bepaald moment vast komen te zitten op een rotsblok in het midden dan de weg. Een voorbijganger helpt Dirk de auto op te tillen terwijl ik achteruit rij en zo kunnen we al snel opnieuw verder (geen idee trouwens waar die voetganger opeens vandaan komt en wat die te voet doet in een wildpark).

Het duurt een uur voor we zijn waar we de sleutel moeten terug geven, ook de asfaltbaan is in de slechtste staat die we tot nu toe hebben mee gemaakt. De wegen die we tot nu toe namen in Zuid Afrika waren prima in orde. We zien wild spotten in dit park niet meer zitten (een 4WD is hier echt een aanrader) en dus rijden we ineens zuidwaarts, opnieuw naar Zuid Afrika. Het landschap is supermooi, groene vlaktes met in de verte bergen (volgens Louis zijn we opnieuw bij Drakensbergen).

Plots worden onze voorgangers en wijzelf tegen gehouden door de politie. Iedereen moet van de grote baan een dirt road op omdat er een betoging aan de gang is (van honderden arbeiders, we vermoeden van een suikerfabriek). We missen hierdoor onze afslag en wanneer we willen terugdraaien mogen we dat eerst niet van de politie omdat we zo de manifestanten recht tegemoet rijden. Daarna mag het toch als we ons haasten. We zijn jammer genoeg niet snel genoeg en moeten weer van de baan om niet tussen de duidelijk boze arbeiders te zitten. Zelfs stil staan is er niet bij want ze komen meteen op ons af. We rijden dan maar een eindje terug en vermijden zo het gewoel.

De jongens zijn druk bezig met de iPads en merken niets van dit alles (en van onze lichte bezorgdheid). We stoppen hier en daar om foto's te maken en wanneer we dat doen komen er telkens onmiddellijk kinderen aan gelopen. Beetje surrealistisch toch, die van ons zitten elk met een iPad op hun schoot en deze kids zijn al blij met een koekje.

Iets voor de middag bereiken we de grens. Dit is duidelijk een grotere grenspost in vergelijking met die langs waar we binnenkwamen. Zowel aan Swaziland kant als aan Zuidafrikaanse kant staan er lange rijen. Een aantal stempels later staan we na twee dagen Swaziland opnieuw in Zuid Afrika. Nu is het niet ver meer, en even later komen we aan in Hluhluwe Park, alweer een Big Five park. Hopelijk zien we hier een luipaard en kunnen we die hier vervolledigen!

We verbijven in Hilltop Rest kamp, in een vier bed unit, eigenlijk een huis met alles er op en eraan en vooral een prachtig terras met zicht over de heuvels. Er is een zwembad, en dat wordt onze eerste stop na uitladen van de auto. Hoewel de temperatuur rond 27°C ligt is het zwemmen alweer van korte duur. Wanneer de jongens blauw beginnen te zien van het ijskoude water keren we terug.

We draaien een wasje, doen inkopen in de kamp shop en spelen in de speeltuin tegenover ons huisje. Daarna gaan we eten, op vrijdag is het BBQ buffet, compleet met dessertbuffet achteraf en dat zien we wel zitten. Er is veel volk, waaronder een grote groep Australische 'schoolsport' jongeren. Eindelijk hebben we ook internet en wanneer de jongens slapen installeer ik me in de bar om de eerste reisverhalen online te zetten. Wanneer ik terug wandel in de super donkere nacht moet ik opboksen tegen een stevige wind die we de rest van de nacht nog rond ons huisje horen waaien.

Snelle bavianen!
Zaterdag 5 juli 2014. Hluhluwe, Zuid Afrika.

We blijven hier drie nachten en dat voelt als vakantie tijdens vakantie. Hoewel ze niet aangeven dat ze dat nodig hebben is een beetje rust niet slecht voor de boys (en voor ons ook niet). Deze plek is ideaal, een groot huisje met een graspleintje om te voetballen en een speeltuintje vlak ervoor. We gunnen ze hier wat vrijheid, het kamp is omheind, er lopen enkel antiloop-achtigen en (zeer brutale) apen.

We hebben geen boodschappen gedaan voor we het Hluhluwe park binnen kwamen, met in gedachten de goed gevulde camp shops in Kruger park. Helaas is er hier niet veel te koop dus we moeten het park uit om onze voorraad aan te vullen. Na een prima ontbijt, dat deze keer inbegrepen is, gaan we op weg. We kiezen voor een dirt road loop. Het gebied is heuvelachtig, en de weggetjes gaan spectaculair loodrecht de hellingen op en af. Het is rustig in het park, en veel dieren zien we niet. We rijden naar Hluhluwe stad, eigenlijk niet meer dan een hoofdstraat maar alles wat we nodig hebben is er: ATM, een supergrote Spar en een tankstation. Het is megadruk, ook hier worden boodschappen op zaterdag gedaan.

We gaan opnieuw al safariënd terug, nu hebben we meer geluk, we spotten giraffen, olifanten (waaronder eentje vlakbij - het blijven indrukwekkende dieren), waterbuffels, bavianen, een uil, wrattenzwijnen. Dit park is één van de grootste van Zuid Afrika en heeft bij sommigen de voorkeur op Kruger, omdat het toch kleiner en meer beheersbaar is, maar wij hebben hier voorlopig minder geluk. Misschien hebben we dat gevoel deels ook omdat we supergraag opnieuw een leeuw of een luipaard zouden willen zien en dat ook vandaag niet lukt.

Iets na de middag bereiken we een prachtige picknickplaats, in een bocht aan de Hluhluwe rivier. Het voelt altijd een beetje vreemd om dan wel de auto uit te mogen, terwijl er geen afsluiting staat, maar we eten zonder opgegeten te worden. Na de lunch wandelen we nog een eindje langs het water en ontdekken nyala's aan de overkant.

We zijn een uur of zes van 'huis' geweest om boodschappen te doen, gelukkig kan dat in Eppegem anders. We laden de auto uit, de jongens spelen ondertussen buiten en terwijl wij een deel van de boodschappen binnen zetten horen we buiten veel tumult. De zak met appels die Dirk even op de tafel buiten had gelegd is in een flits open gemaakt door een baviaan die zijn buit enkele meters van ons opeet. Brutale aap.

We gaan nog even zwemmen, vandaag ben ik het slachtoffer van dienst, ik moet mee het water in! Je wordt er wel wakker van. Na het zwemmen installeren we ons op het terras en genieten we van een prachtige zonsondergang, met een glaasje Kaapse wijn. Om zes uur is het volledig donker en wanneer België - Argentinië begint zitten we aan tafel met een snel gemaakte pasta, en zelfs fish sticks voor de boys. We lachen met hoe de commentator de namen van de Belgen uitspreekt (Van Den Boere en Van Boiten en Hazarddddd) en zien hoe het WK in de kwartfinale eindigt voor onze Rode Duivels.

Wanneer Emiel en ik na de wedstrijd de was gaan oppikken (we profiteren om te wassen nu we een wasmachine ter beschikking hebben in het kamp, bovendien koelt het hier 's nachts niet zo af en is alles de volgende ochtend droog) zien we in de verte dat een deel van het park in brand staat. Dat wordt gecontroleerd gedaan, en is al duizenden jaren de gewoonte over heel Afrika. Op die manier wordt de savanne intact gehouden, want jong groen gras groeit op de plaatsen waar de brand heeft gewoed. Dit jonge gras is dan weer voedsel voor verscheidene diersoorten en zo wordt ook de diversiteit van de dieren in stand gehouden.

Game Drive
Zondag 6 juli 2014. Hluhluwe, Zuid Afrika.

We doen vandaag een game drive, in een hoge open jeep met een ranger rijden we door het park. Louis mag hier ook mee, terwijl in de meeste parken kinderen pas vanaf zes jaar zijn toegelaten. We zijn erg benieuwd, zullen we op die manier meer dieren zien dan wanneer we een self drive doen? Om tien uur vertrekken we, wij en gids Pumu. De afgelopen dagen lag de temperatuur overdag tussen 25 en 30°C, vandaag moeten we het doen met de helft. Met elk twee truien, een lange broek en een jas aan hebben we gelukkig geen kou.

We doen dezelfde loops als gisteren, en de eerste dieren die we spotten zijn zebra's. Pumu geeft aan dat aan deze kant van het park gewoonlijk geen zebra's zijn. Ze lopen op het pad en we zien al gauw waarom we ze nu wel hier zien: één van de dieren mankt en is aangevallen, op het eerste zicht door een leeuw. Er is een stukje uit een bil en op de andere bil is de afdruk van een leeuwenpoot duidelijk te zien. We zijn hoopvol, gaan we opnieuw een leeuw zien? Maar jammer genoeg zien we de rest van de trip enkel heel veel waterbuffels, heel in de verte enkele olifanten, een bosbok, een rooibok, een nyala en toch nog een nieuw dier: een krokodil!

Tijdens de laatste kilometers naar het kamp terug regent het en het zal niet meer stoppen de rest van de dag. We eten eerst in het huisje, spelen met het meegebrachte en tot nu toe niet gebruikte speelgoed, schrijven aan de blog, doen een dutje (de oudste van ons), kijken naar de integrale heruitzending van de match van gisteren maar de Belgen winnen ook nu niet. We spelen verstoppertje (Dirk blijkt de creatiefste verstopper), wandelen tussen twee buien door eens rond in het kamp, kopen T-shirts in de shop. Het lijkt wat op een regenachtige dag in de Ardennen.

De geplande BBQ gaat niet door maar de ribbekes gebakken in de pan smaken net zo goed. Louis slaagt er vandaag zelfs in om tot halfacht wakker te blijven, hopelijk slaapt hij morgen dan ook tot halfacht. De elektriciteit valt voortdurend uit, dus we maken er zelf geen lange avond van.