Mooiste huisje ooit
Dinsdag 23 juli 2013. Hoedspruit, Zuid Afrika.

De meiden konden hun ogen niet geloven toen ze onze huurauto zagen op het vliegveld van Johannesburg. 'Is die grote auto van ons?' vroegen ze. Diezelfde dag reden we naar Pezulu Treehouse Lodge vlakbij Hoedspruit. We sliepen daar in een luxe boomhut. Zoals Luna het omschreef in haar dagboekje: 'ons mooiste huisje ooit'. En dat was het. Vanaf ons hoge terras uitzicht op de savanne. Met giraffen en zebra's. Met een douche buiten hoog in een boomtak. De slaapkamers binnen zijn om de takken heen gebouwd. En een ligbad met prachtig uitzicht.

Dat was heerlijk bijkomen na onze reis. Waarbij Dille tot onze verbazing twee maal gecontroleerd werd: gefouilleerd op Schiphol en een body scan in Heathrow. Bij Pezulu eten alle gasten samen om een kampvuur buiten. Om half acht 's avonds klinkt getrommel. De kok Bridget, dol op de meiden, vertelt wat het eten is. We moeten wel onze fleece aan, want het is natuurlijk winter in Zuid Afrika.

De volgende ochtend gaat de wekker om zes uur. We gaan een morning bush walk doen met Donovan. Warm aangekleed, want 's ochtends was het acht graden. In gebieden met de Big Five mogen alleen kinderen ouder dan twaalf jaar wandelen. Maar dit gebied is in principe zonder Big Five. Maar hij geeft geen garanties, aldus Donovan. Daarnaast zijn er ook dodelijke slangen als de zwarte mamba, cobra en pofadder. Dus we blijven netjes bij de gids. We gaan op zoek naar een groep giraffen. Die we al snel vinden. We staan op een paar meter afstand van een groep giraffen. Imposant.

De meiden zijn goede WNF rangers. Ze weten al veel van de dieren. 'Dat is een vrouwtje', roept Luna uit, 'want ze heeft pluimpjes op haar hoorns'. We zien zebra's en duikers (hertjes). Tot slot heeft Donovan een verrassing voor ons. Hij weet een plek waar een struisvogelpaar op een nest zit met vier struisvogelkuikens. Er ligt ook een ei bij, dat het waarschijnlijk niet gaan redden. Het mannetje zit de hele nacht op het nest vanwege zijn zwarte schutkleur in de nacht. Het vrouwtje is dan eten aan het zoeken. In de ochtend – tussen acht en negen uur- wisselen ze om. Het vrouwtje heeft met haar lichtbruine kleur dan een betere schutkleur in het gras. Juist dat moment van omwisselen is leuk, omdat je dan even de kuikens ziet. Het vrouwtje was die ochtend een beetje laat, waarschijnlijk vanwege de kou. Maar uiteindelijk kwam ze eraan. En onder de papa, kwamen vier koddige struisvogel kuikens tevoorschijn. Dat was het wachten waard!

Om negen uur was het tijd voor een lekker ontbijtje. Al snel kregen we bezoek. Van apen. Die ook wel van een lekker ontbijtje hielden. Eerst pakten ze toast met jam mee. En even later kwamen ze terug voor het mandje toast. Het was wel een goede prikkel voor Dille, die een slechte eter is op vakantie, om snel haar pancake op te eten voordat de aap 'm zou pakken. In onze boomhut bleken er nog meer ongenode gasten. Ons pakje heerlijke Nederlandse stroopwafels was aangeknaagd. Muizen waarschijnlijk. Kortom: een vakantie met grote en kleine dieren. Ondanks de kou wilden de meiden nog graag zwemmen. Het is tenslotte wel zomervakantie voor ze. Dan maar met wetsuit aan. Brr...

In de middag gaan we naar het opvangcentrum Moholoholo. Oscar onze gids, die ook stand-up comedian had kunnen zijn, vertelde over de noodzaak voor een opvangcentrum. Hij liet beelden zien van het leefgebied vroeger in Afrika en hoe ze nu veroordeeld zijn tot kleine parken en reservaten. Dit geeft ruzie tussen territoriale dieren, waardoor er bijvoorbeeld luipaarden proberen een ander gebied te vinden buiten de omheining. De lokale bevolking, die zuinig is op de koeien ('for 20 cows you can marry a girl'), zijn daar niet blij mee. Dus liet Oscar gruwelijke foto's zien van verminkte luipaarden en cheetah's. In het opvangcentrum proberen ze de dieren uiteindelijk weer terug te zetten. Dat is best lastig, want de dieren moeten wel weer geaccepteerd worden.

Oscar zelf is een fervent vleeseter. Zijn grapjes over vegetariërs zijn genadeloos. 'Carnivoren hebben hun ogen voorop. Als God had gewild dat de mens een planteneter was, had hij de mens wel ogen aan de zijkant gegeven'. Tijdens de tour door het centrum, mogen we (wederom) een cheetah aaien. Na de bijzondere ervaring van vorig jaar een kleine tegenvaller. Deze cheetah had een halsband om en werd door twee helpers vastgehouden.'s Avonds staat er impala op het menu. Het smaakt André -overtuigend vleeseter- prima. De meiden vinden het super zielig dat papa die lieve impala opeet.