Nog even genieten van de luxe
Donderdag 28 juli 2011. Tambacounda, Senegal.

Na een erg goede nachtrust worden we uitgeslapen wakker. Eerst even naar buiten gluren, het is gelukkig droog en ik zie stukjes blauwe lucht. Dat is wel heel fijn! We hebben namelijk besloten dat we vandaag wat langer hier zullen blijven en pas in de namiddag verder reizen richting Tambacounda.

In het restaurant staat het ontbijt al klaar. Naast vers stokbrood krijgen we ook allemaal een plak eigengebakken cake. En er is jus-de-bissap, wat erg lekker is. Dit is een sap gemaakt van de felrode bloemen van de hibiscus. Die worden in kokend water gedaan, en je laat dat even trekken net als of je thee zet. Het water krijgt dan een donkerrode kleur, en de typische bissap smaak. Nog wat suiker erbij, en klaar is je drankje. Hier in het restaurant is dat natuurlijk al voor ons gedaan.

We spotten weer diverse vogels, ze kwetteren in de bomen vlak voor het restaurant. We zien die mooie rood met zwarte vogels een aantal malen opnieuw. Nu hij is opgedroogd ziet hij er nog mooier uit! Ook is er een klein vogeltje met alle kleuren van de regenboog, in glimmend rood, groen en blauw laat hij zich steeds maar heel eventjes bewonderen.

We gaan even zwemmen, het water is heerlijk. Je ziet dat dit een hotel is met buitenlands management. Hier wordt onderhoud gepleegd, het zwembad wordt goed bijgehouden, en in de tuin zien we mannen werken. Dat is een heel verschil met Senegalese accommodaties. Die worden er neergezet, en gaat er iets kapot dan is dat gewoon jammer. Aan repareren of onderhoud wordt veelal niet gedaan. Maar goed, we zijn hier in Le Bedik volop aan het genieten. De zon schijnt volop, dit is het weer wat we ook voor gisteren in gedachten hadden!

Michel en Lianne lopen naar de oevers van de Gambia rivier. Hier zijn jongens de was aan het doen. Ook zien we daar hele gave sprinkhanen. Groot, geel en rood gespikkeld. Ze vallen amper op in het hoge gras, maar als je even goed rondkijkt wemelt het er van.

We lunchen bij le Bedik, en het smaakt weer werelds! De jongens nemen een coupe met ijs na! Dan zien we een hele grote varaan langzaam voorbij sjokken. Zijn lange dunne tong glipt in- en uit zijn bek. Wat een prehistorische beesten zijn die varanen toch! We zagen ze vorig jaar in Maleisië ook al enkele malen. Dan is het tijd om te vertrekken uit Kedougou.

We moeten 236 kilometer rijden naar Tambacounda. In het Niokolo Koba National Park zien we weer diverse dieren. Zo zien we twee grote groepen apen, en twee keer een paartje grote hoender-achtige vogels. Jammer genoeg stopt Demba niet, ook niet als we het hem vragen. We hadden heel graag wat foto's willen maken of gewoon de dieren observeren, maar hij begrijpt ons niet. Heel jammer!

We sjezen dus met grote snelheid het park door. Wat later zien we nog twee platgereden wrattenzwijnen op het wegdek liggen. De stoffige zandweg is inmiddels verruild voor een glad wegdek en niet veel later rijden we Tambacounda weer binnen.

Eerst weten ze bij Hotel le Niji niets van een reservering, maar het schijnt wel te kunnen. Wij krijgen een andere kamer. De toiletbril is ontzettend smerig, en als we daar wat van zeggen is er een hoop gebakkelei. Er zitten hele vreemde vlekken op, en hij ziet er niet uit. Ook het zwembad is niet schoongemaakt, en is zo troebel dat je de bodem niet kan zien. Er is geen pomp, of die is kapot of zo. Enfin, ik wil een upgrade naar airco maar dat willen ze niet. Als we later terugkomen van een wandeling staat de airco toch aan. Het is een raar zootje hier! Zo heel anders dan hotel le Bedik waar we vandaan komen. En toch betaal je ook hier de hoofdprijs, ruim 75 Euro voor twee hele matige ‘hokken’. Weer komt het vergelijk met Azië terug. Als we daar 75 Euro uit zouden geven, slapen we als een koning in luxe suites met alles er op en er aan. Senegal is gewoon best duur voor wat je krijgt. De hele prijs/kwaliteit verhouding is ontzettend scheef. Maar goed, we slikken maar, het is immers maar voor een nachtje.

We gaan eten bij Chez Francis, en we moeten ruim een uur wachten op een bordje friet met vis en kip. Net als we willen opstappen komt het vette eten eindelijk aanzetten. Bovendien is het vrij donker in het restaurant zodat je eigenlijk niet ziet wat je eet. Hmm, de zoveelste negatieve ervaring vandaag. Soms heb je van die dagen dat het niet echt meezit.