Hyena en luipaard in het Murchison Falls National park
Vrijdag 10 augustus 2018. Soroti, Uganda.
We zijn nog voor de wekker van 5.00 uur wakker, dat krijg je als je om 21,00 uur gaat slapen. We willen voor half zeven bij de veerboot over de Nijl zijn, omdat anders de kans bestaat dat je lang bij de boot staat te wachten. Nadat we het ingepakte ontbijt meekrijgen en afrekenen rijden we in het donker net na 6.00 uur weg. Door de gate en we komen als eerste bij de veerboot aan, plannetje geslaagd. We wachten bij de waterrand bij het opkomen van de zon en horen dicht bij ons een nijlpaard briesen. Even later zien we hem ook op een paar meter afstand. Om 7.00 uur steken we de Nijl dan over en regelen een ranger. Een aardige kerel die wederom met ak47 bij ons in de auto stapt. Wat willen jullie zien vraagt hij. Nou, het luipaard staat al erg lang op ons lijstje en een hyena zou ook gaaf zijn. Verder graag een shoebill (prehistorische vogel) en natuurlijk giraffes en olifanten. Die laatsten zullen het probleem niet zijn, maar luipaarden laten zich zelden zien, en hyena’s ook niet. Het luipaard is erg schuw en hyena’s zijn met name ‘s nachts actief. We hebben het luipaard al eerder proberen te spotten in Sri Lanka en in Zuid Afrika, maar dat is beide keren niet gelukt. Ook in QENP helaas geen luipaard gezien. Maar we gaan ervan uit dat het ook nu niet lukt, de kans is erg klein.
We gaan op pad en zien al snel het Jackson hartebeest, Uganda kob, oribi (kleine antilope), buffels, giraffe en olifanten. We zien ook al redelijk snel, maar behoorlijk ver weg en deels verborgen door het hoge gras een hyena, gaaf! Het heeft geregend en het is nog steeds bewolkt en daardoor best koel, hierdoor zijn de dieren actiever dan normaal. Hey, onderweg komen we de het Nederlands stel weer tegen dat een jaar door Afrika rijdt. En dan zien we heel erg ver in de verte twee hyena’s lopen, wat een geluk! Maar wat zien we als we weer verder rijden? Een hyena midden op de weg! We stoppen en zetten de motor uit. De hyena komt recht op de auto af gelopen, naast de auto loop hij/zij de verhoogde berm in en gaat op twee meter van de auto staan poseren. Wat ongelofelijk gaaf! We hebben de ramen open om foto’s te maken en om te filmen, wat best spannend is met zo’n beest vlakbij. En dan heeft hij er genoeg van en rent weg. Dat was echt geweldig, de game drive is geslaagd ook als we nu niks meer zien.
We rijden weer wat verder en dan begint het wat te regenen en dan opeens 20 meter voor de auto vlak langs de weg een LUIPAARD! YES YES YES! Eindelijk gelukt, wat een mazzel. We stoppen en zetten de motor uit. Het luipaard loopt een stukje richting bosjes en gaat dan netjes voor ons staan poseren, en maakt ook nog wat zachte geluiden. Wat een mooi beest. Na een paar minuten loopt het luipaard de bosjes in en verdwijnt. Een andere jeep komt net aangereden en missen zo net het dier, wat een pech. Onze ranger geeft aan dat hij ongeveer elke twee tot vier weken een luipaard spot, we hebben echt geluk. En dan ook al een hyena gezien.
Na het luipaard rijden we door op zoek naar de shoebill. Een zeldzame loopvogel met een prehistorische kop, die van alles eet, zelfs baby krokodillen. Er komen nog ongeveer 250 van deze vogels voor in Oeganda. Ze zijn ongeveer 1,5 m hoog, zes kilo zwaar en kunnen 50 jaar worden. Als we langs een moeras rijden zien we er één, top! Dit is wel de beste game drive die we ooit hebben gedaan. We rijden nog langs wat nijlpaarden, zien nog olifanten en giraffes, maar vinden het eigenlijk wel prima. We rijden terug om de ranger af te zetten en rijden dan 23 km naar de noordzijde van het park om via Tangi gate Murchison falls te verlaten en naar Soroti te rijden. Soroti gebruiken we als tussenstop voor de volgende plaats Moroto in het oosten van Oeganda richting de grens met Kenia.
De twee nationale parken die we bezocht hebben in Oeganda zijn erg mooi, en het fijne is dat je hier als je een safari doet niet met honderd jeeps achter elkaar aanrijdt, we waren vaak alleen, ook bij het luipaard en hyena waren we alleen. Bij de leeuwen in QENP stonden enkele jeeps bij een groep leeuwen, maar dat komt ook omdat de rangers elkaar bellen als ze iets zien.
We verlaten het park aan de noordzijde om ongeveer 11.50 en rijden oostwaarts. Wat een goede weg, strak asfalt, zelfs met strepen op de weg! We moeten ca 330 km rijden en de eerste 200 gaat in snel tempo. Wel stoppen we even in een dorpje om chapati te kopen als lunch, 2 chapati 0,50 cent, vers gebakken en erg lekker. We lopen tijd in op de TomTom, dat gaat goed. Onderweg zien we steeds meer dorpjes vlak langs de weg en verder weg bestaande uit enkele ronde hutjes met een rieten dak. Wat meer modernere vierkante huisjes met zinken dak zoals en het westen en zuiden zien we haast niet meer. Het noorden en oosten zal nog wel armer en traditioneler zijn dan de rest van het land. Het noorden en oosten is ook nog maar een paar jaar veilig, het heeft veel te lijden gehad van het rebellenleider van Joseph Koney en het feit dat de noordelijke stammen wapens hadden.
Bij Lira volgen we helaas niet het bordje Soroti, maar volgen we de TomTom. En zo komen we weer op een onverharde slechte weg terecht waar we twee tot drie uur over doen. Op zich wel weer een mooie route, maar we zitten al vanaf vanochtend 6.00 uur in de auto en zijn er wel een beetje klaar mee. De laatste 20 km is weer goed en om 17.00 uur komen we dan aan in Soroti.
Dan op zoek naar een hotel. De eerste die we gezien hadden op Jumia (boekingsite) kunnen we niet vinden. De tweede, Akello, na wat rondvragen uiteindelijk wel. We hadden gezien dat deze een zwembad had, maar dat blijkt de Akello annex te zijn, een paar km verderop gelegen. Snel daarheen, de kok rijdt met ons mee om de weg te wijzen, en iets na half zes komen we aan. We geven de kok 2000 shilling voor een boda-boda terug en Hugo en de jongens duiken snel het zwembad in. Ivanka checkt in en komt dan ook. Lekker even het stof afspoelen in het zwembad. Het hotel is wat minder budget dan we gewend zijn, en dat zijn vaak niet de gezelligste plekjes om te slapen. We zijn ook de enige gasten geloven we. Wel een mooie kamer, maar Tijmen vindt het allemaal te luxe. Haha heeft ie toch nog wat meegekregen van onze manier van rondreizen. Overigens valt de kamerprijs nog enigszins mee, nog geen 60 dollar incl ontbijt. Na het zwemmen weer even douchen en dan buiten kaarten en wifi-en. Biertje erbij en warme choco voor Mees. Tijmen houdt het bij water zoals altijd. Het avondeten is weer erg lekker. Moe van de dag gaan we weer naar bed.
