Artikelindex

Hadden we al gezegd dat Uganda zo mooi is?
Maandag 13 augustus 2018. Sipi, Uganda.

Als de hanen beginnen te kraaien worden we wakker, net als de rest van het dorpje. We horen mensen weer zachtjes praten om ons heen, het is echt net de camping, maar dan anders. We kleden aan, en lopen ons deel uit naar het centrale deel waar de dieren zitten. Langzamerhand komt het dorp tot leven. Tijmen en Mees gaan een kleine kraal in met de geitjes om ze te knuffelen. In de kraal ernaast met de koeien wordt er vuur gemaakt om een koe te brandmerken. Deze wordt stevig vastgehouden en daarna gemerkt met een hete ijzeren staaf. En dan niet één brandmerkje, maar hele figuren worden op zijn lijf aangebracht. Na een tijdje pakken we na het uitzwaaien de spullen en gaan we weg. We moeten Tijmen en Mees echt meetrekken, die willen nog niet weg, ze vonden het verblijf bij de Karamojong geweldig. Ook op ons heeft het veel indruk gemaakt.

13aug

We rijden terug naar Moroto voor een ontbijtje en tandenpoetsen. Onderweg zien we drommen Karamojong langs de weg richting Moroto lopen, het is marktdag. Bij Kara-Tunga nog een beetje half douchen onder de koude douche en dan vertrekken we voor de 180 km, ca 4-5 uur durende rit naar Sipi falls. 

We rijden weer naar het zuiden, terug richting Entebbe en huis. Gelukkig hebben we nog een week. De rit gaat de eerste 80 km als een speer over een goede asfaltweg, tot aan Nakapiripirit. Vanaf Nakapiripirit is het over met de pret en wordt het weer ‘African massage’, hobbelen dus, soms langzamer dan 20 km/uur. De omgeving is wel prachtig, we rijden nog steeds door Karamojo, met manyatta’s, zonnebloemvelden (de Karamojong lopen de hele dag op zonnebloempitten te kauwen, en ze maken er olie van) en met prachtige uitzichten op mount Kadam en de lagergelegen vlaktes. Als we door Pian Up nature reserve rijden, komen we bij een geïmproviseerd hekwerk. De wacht zit onder de bomen en we zien ze niet echt dus nemen we de weg eromheen. Dan worden we teruggefloten door de politie. Eerst moeten we terugrijden tot achter het hek. Dan worden we streng toegesproken door de politie dat als je een hek ziet je wacht tot er iemand komt en er communicatie is. En je dus niet doorrijdt. Maar uiteindelijk mogen we toch doorrijden. 

In dit kleine natuurreservaat zien we ook weer patas monkeys zien. En ook nog kamelen? De laatste 12 kilometer draaien we de bergen in en wordt de weg weer asfalt. Eigenlijk is dit berggebied één grote berg, de 4300m hoge Mount Elgon, die half in Uganda ligt en half in Kenia. Mount Elgon is een inactieve vulkaan, en de berg heeft de breedste basis van alle vrijstaande bergen ter wereld. Wij rijden naar Sipi falls op 1775m hoogte, de populairste toeristische bestemming van Elgon. We klimmen steeds hoger en de omgeving wordt groener en groener, het regent ook een klein beetje, en de uitzichten op de lagergelegen vallei is prachtig. Iets na 14.00 uur komen we aan bij Lacam lodge in Sipi.

13aug 2

Sipi is een klein dorpje met uitzicht op de Sipi falls, een prachtige waterval van 99m hoog. Stroomopwaarts zijn nog meer watervallen maar die zijn vanaf Sipi niet te zien. Rondom Sipi liggen een zestal lodges. Wij hebben twee basic kamers bij Lacam lodge. Lacam ligt tegen een steile helling, vlak naast de watervallen en met supermooi uitzicht naar de westelijke laaglanden en op de Sipi falls. Lacam bestaat uit een gemeenschappelijke ruimte/restaurant met verschillende terrassen en een aantal banda’s en een paar basic kamers. Alles is gemaakt van hout, met rieten daken, de locatie is echt schitterend. Zeker ‘s avonds als de zon ondergaat en het avondlicht schijnt op de omgeving en de rotsen achter de waterval oranje doet oplichten. Ik geloof dat we het al vaker hadden gezegd, maar wat is Oeganda mooi.

Als we aankomen installeren we ons in onze kamer, ja kamer, en niet kamers. Schijnbaar is er maar één kamer vrij, de naastgelegen twee andere kamers zijn bezet door een aardige Belgische familie. We kletsen wat met ze over reizen, reizen met de kinderen en over welke landen nog op ons lijstje staan. Misschien zien we ze volgens jaar wel in Sulawesi, of Flores, dat staat bij ons beiden hoog op de lijst. Morgen vertrekken ze in ieder geval naar Jinja, wij twee dagen later, dus wellicht komen we ze dan wel al weer tegen. 

De rest van de middag genieten we in de zon van het uitzicht. Voor zover dat uit te houden is. We zitten hier wat hoger in de bergen en de temperatuur is best lekker, graadje of 25, maar vol in de zon merk je dat je in Afrika bovenop de evenaar zit en brand je zo’n beetje weg. ‘s Avonds koelt het behoorlijk af en ‘s nachts liggen we zelfs onder een deken. ‘s Avonds krijgen we een vier-gangendiner voorgeschoteld, het is maar goed dat we niet geluncht hebben. Voor de jongens zijn speciaal frietjes gemaakt, het enige dat ze eten. Na ook nog samen een halve liter of zes Nile Specials opgedronken te hebben gaan we slapen. Met zijn vieren in een vier-persoons stapelbed.


Naar de watervallen
Dinsdag 14 augustus 2018. Sipi, Uganda. 

We staan op en ontbijten rond een uur of  acht met pannenkoekjes voor de boys en de ondertussen meer dan bekende Spanish omelet voor ons. Daarna zouden we starten met een hike naar twee watervallen om 9.00 uur, maar door het geklets met de Belgen loopt dat wat uit. Met drie kwartier vertraging starten we dan met onze gids, maar niet voordat we allemaal een bamboe stok krijgen voor de wandeling. We lopen eerst bergop richting de verst weggelegen waterval. Het is een leuke route langs huisjes, kleine stroompjes, zwaaiende kindjes en met mooie vergezichten. Onderweg komen we nog een paar jongens tegen met een kameleon, de Hugo en Tijmen en Mees op hun arm laten lopen. Van het wandelen zijn de jongens niet kapot, maar dit vinden ze wel leuk. We geven de jongens met de kameleon vierduizend shilling (een euro) en lopen verder. 

14aug

Als we bij de toch wel hoge en krachtige waterval komen proberen we zo dichtbij mogelijk te komen, maar we worden zo zeiknat van de spray dat we niet heel erg dichtbij komen. De waterval en omgeving zijn erg mooi. Daarna lopen we verder naar een andere waterval, alleen nu dalen we af. De route wordt steeds mooier, langs kleine watervallen en waterpoelen waar vrouwen de was aan het doen zijn. We lopen over hele smalle steile paadjes door dichte begroeiing, de stokken komen nu goed van pas om het evenwicht te bewaren. We komen onderaan bij de hoge waterval en kunnen via een grot achter de waterval, eigenlijk twee watervallen komen, mooi! Daarna nog een stukje door de jungle omhoog naar de weg en terug naar Lacam lodge. 

14aug 2

Tijmen is blij dat ie terug is, hij heeft de hele tijd buikpijn gehad en voelde zich niet lekker. Dat is wonderbaarlijk, want hij voelt zich al snel beter als hij op zijn telefoon kan. Altijd als hij moet lopen voelt hij zich niet lekker haha. Het was een erg mooie hike, toch een uurtje of drie gelopen. De rest van de middag chillen, biertje erbij, kaarten en yahtzee. Ook douchen we nog in het houten douchehok. Dat was alweer even geleden, maar het water wordt hier verwarmd en de douche is ondanks dat het niet meer is dan een houten hok, erg lekker.

14aug 314aug 4

Rond half zeven eten we. Dit keer zijn we alleen, gisteren zat de hele gemeenschappelijke eetruimte nog vol, maar alle gasten zijn vertrokken. Weer vier gangen, wederom goed dat we geen lunch hebben gehad. Rond een uur of negen zijn we allemaal weer moe en duiken het bed in. Nu hebben we twee kamers en slapen een stuk beter.


Relaxdag
Woensdag 15 augustus 2018. Sipi, Uganda. 

image.png

Om 7.00 uur worden we wakker, maar blijven lekker liggen. Vandaag staat niks op het programma. Om 9.00 uur ontbijten we en spelen de rest van de ochtend yahtzee op het terras. Zo rond de middag lopen we de 1,5 km door Sipi naar Crow’s nest aan de andere kant van het dorp. Als we langs het schooltje lopen blijkt deze net uit te zijn en dus worden we achtervolgd door een stuk of 20 kinderen die ons lachend volgen en af en toe de haren van Tijmen en Mees moeten aanraken. Bij Crow’s nest hebben we mooi uitzicht recht op de Sipi waterfall. Dit keer nemen we een kleine lunch, tomaten/ui salsa met crisps. De jongens pannenkoek en chapati, die zitten voorlopig weer even vol. 

15aug 2

We lopen weer terug door Sipi naar Lacam lodge en ploffen we weer op het terras van de lodge. Reisverslag typen, lezen en tekenen. Het is alweer even geleden dat we wifi hebben gehad, dus het uploaden van verhalen en foto’s laat nog even op zich wachten. Verder drinken we nog maar een biertje en spelen we yahtzee, er is verder niemand in de lodge dus we hebben het rijk alleen. 

15aug 3

Richting avond zakt de zon verder naar de horizon en komt deze onder de wolken uit, wat weer voor een spectaculaire zonsondergang zorgt. Daarna weer het viergangendiner en we duiken nog voor 9.00 uur het bed in. We gaan steeds vroeger naar bed, dat krijg je als het om zeven uur pikdonker is, maar worden ook steeds vroeger wakker.

15aug 5

 

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!